Στη δίνη διαφωνιών η Ένωση ενώπιον τριών κρίσεων

Μικρό στεναγμό ανακούφισης προκάλεσε στους φανατικούς «ευρωπαϊστές» η ανακοίνωση του Ζαν - Κλωντ Γιούνκερ ότι ευρέθη καταρχήν «φόρμουλα» για τη λειτουργία του Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης, ο οποίος θα τεθεί σε λειτουργία από το 2013 κι έχει στόχο να προστατεύσει το ευρώ και την ευρωζώνη από την κρίση χρέους.

Επρόκειτο για την πρώτη….ευχάριστη είδηση σε μια συγκυρία, κατά την οποία η Ένωση όχι μονάχα βρίσκεται αντιμέτωπη με τρεις ταυτόχρονες κρίσεις - την οικονομική, τις επιπτώσεις από την καταστροφή στην Ιαπωνία και την επίθεση στη Λιβύη, αλλά δε μπορεί να βρει και κοινό βηματισμό μεταξύ των μελών της.

Αντιθέτως, κάθε χώρα -και, κυρίως, οι μεγάλες- δείχνει να προωθεί τη δική της ατζέντα και τις εθνικές της προτεραιότητες:



ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, που αντιμετωπίζει σειρά κρίσιμων περιφερειακών εκλογών, αρχής γενομένης από την Κυριακή 27 Μαρτίου, επιλέγει πολιτικές που θεωρεί ότι είναι πιο συμφέρουσες για….την κάλπη.

Έτσι, ανακοίνωσε σχεδόν αμέσως μετά την ιαπωνική πυρηνική καταστροφή το σταδιακό πάγωμα του προγράμματος πυρηνικής ενέργειας στη Γερμανία, ελπίζοντας ότι θα ανακόψει την άνοδο των Πρασίνων. Αυτό σημαίνει, φυσικά, ότι η γερμανική οικονομία θα χρειαστεί περισσότερο πετρέλαιο, γεγονός που θα υποσκάψει κάπως την ανάπτυξη και θα ανεβάσει την τιμή του μαύρου χρυσού, ενώ θα ενισχύσει και τον πληθωρισμό, ο οποίος με τη σειρά του θα ανεβάσει τα επιτόκια.

Το Βερολίνο, ωστόσο, είναι η χώρα που έχει το μικρότερο λόγο να ανησυχεί - η ανάπτυξη της Γερμανίας είναι η μεγαλύτερη στην ευρωζώνη, ενώ το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ιαπωνική βιομηχανία λόγω της καταστροφής αναμένεται να ωφελήσει τη γερμανική βιομηχανία, όπως και τις χώρες της Ένωσης με υψηλή τεχνολογία (σε αντίθεση με χώρες όπως η Ελλάδα, που δε διαθέτουν ούτε βαριά βιομηχανία, ούτε υψηλή τεχνολογία).

Ταυτοχρόνως, η κ. Μέρκελ πήρε αποστάσεις από την επίθεση στη Λιβύη, γνωρίζοντας πως οι Γερμανοί ψηφοφόροι αντιμετωπίζουν επιφυλακτικά κάθε δράση εκτός συνόρων - κι έτσι δε δίστασε να συμπαραταχθεί με τη Ρωσία, παίρνοντας αποστάσεις από τη Γαλλία και ανατρέποντας παραδοσιακές συμμαχίες.

Στο επίπεδο της κρίσης χρέους που περνά η ευρωζώνη, το Βερολίνο φρόντισε ώστε να υπάρξει καταρχήν απόφαση για το Μόνιμο Μηχανισμό Στήριξης (ESM), αλλά ταυτοχρόνως φρόντισε και να αποφύγει δεσμεύσεις για τον τρόπο αύξησης των διαθεσίμων στα 440 δις του προσωρινού Μηχανισμού, του EFSF.



ΓΑΛΛΙΑ: Είναι η χώρα που κατεξοχήν κινείται με βάση την εσωτερική πολιτική. Ο Γάλλος πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί, έβλεπε τις δημοσκοπήσεις να τον φέρνουν να μην εισέρχεται καν στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, που θα γίνουν το 2012, ενώ παράλληλα στην Ένωση η Γερμανία είχε γείρει το γαλλογερμανικό άξονα προς το μέρος της μέχρι του σημείου να καταστεί το Παρίσι περίπου…διακοσμητικό.

Ως εκ τούτου, η επίθεση στη Λιβύη, με μια προσεκτικά ενορχηστρωμένη επιχείρηση δημοσ