Ολο και περισσότεροι είναι απολύτως πεπεισµένοι ότι γι’ αυτούς δεν έχει δρόµο, δεν έχει οδό

ΛΟΙΠΟΝ, οι κύριοι της Γιούροστατ µας κλέβουν. Αν µετρούσαν στο ΑΕΠ το κυριότερο προϊόν µας θα ξεχρεώναµε αµέσως και θα γινόµασταν η νέα Γερµανία, µε πλεονάσµατα που δεν τα έχει δει ούτε στον ύπνο του ο κ.Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Και ποιο είναι το κυριότερο προϊόν µας; Το λάδι; Το κατσίκι; Τα λεµόνια; Μην κουράζεστε – δεν πρόκειται να το βρείτε στα βουνά και τους κάµπους: η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα παράγει πλέον µόνο βία. Παραγωγοί βίας, να τι είµαστε. Βία στο Κέντρο, βία στις γειτονιές, βία στα γήπεδα, βία παντού. Και κάγκελα παντού – και τα µυαλά στα κάγκελα.
Πώς φθάσαµε ώς εδώ; Ηµασταν πάντοτε έτσι; Εντάξει, µεσογειακός λαόςκαι τα λοιπά, όσονα ‘ναι βράζει το αίµα. Αλλά έτσι δεν ήµασταν ποτέ. Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ, βέβαια, το έχει λύσει το θέµα. Πάνε δεκαετίες από τότε που αµερικανοί επιστήµονες έκαναν εκείνο το πείραµα µε τα ποντίκια: έβαλαν τα πειραµατόζωα σε ένα µεγάλο κουτί. Στην αρχή ήταν λίγα –και η συνύπαρξη ήταν αρµονική.

Μετά, άρχισαν να βάζουν κι άλλα ποντίκια µέσα στο κουτί – ώσπου η έλλειψη χώρου έκανε τη συνύπαρξη αδύνατη. Το αποτέλεσµα ήταν να γίνουν τα πειραµατόζωα... χούλιγκαν – και να αρχίσουν να σκοτώνουν το ένα το άλλο.

Στη δική µας περίπτωση δεν φταίει ο χώρος αλλά η προοπτική. Ολο και περισσότεροι είναι απολύτως πεπεισµένοι ότι γι’ αυτούς δεν έχει δρόµο, δεν έχει οδό. Από τον νεαρό που έχασε τα χρόνια του για τα µεταπτυχιακά που οδηγούν σε δουλειά ντιλιβερά ως τον 55άρη που απολύθηκε για λόγους Μνηµονίου.

Και παλαιότερα γίνονταν τέτοια – αλλά, τότε, οι πάντες είχαν την αίσθηση ότι το µέλλον θα ήταν καλύτερο από το παρελθόν. Σήµερα, είµαστε ακόµα στο µέσον του πειράµατος – ακόµα οι επιστήµονες προσθέτουν ποντίκια στο κουτί. Κι όποιος αντέξει – αν αντέξει κανείς, δηλαδή.

ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΖΑΝΑΚΗ / ΝΕΑ