Ο λόγος που δεν ακολουθείς τη σίγουρη λύση ειναι γιατί παρασύρεσαι από το διαφορετικό!

Τα στοιχεία με τις πωλήσεις του είναι εξίσου τρομακτικά με τα βιβλία του. Με 14 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και μεταφράσεις σε περισσότερες από 40 χώρες, ο Τζο Νέσμπο δικαιώνει την απέθαντη φύση του σκανδιναβικού νουάρ. Του εξομολογούμαι ότι δεν νιώθω να έχω απέναντί μου έναν συγγραφέα αλλά έναν πραγματικό ποπ σταρ - όχι μόνο της μουσικής αλλά και των λέξεων.
«Η αλήθεια είναι ότι υπήρξα ποπ σταρ προτού αρχίσω να γράφω βιβλία (σ.σ. παραμένει frontman του συγκροτήματος Di Derre). Μόνο που σήμερα απολαμβάνω τα πλεονεκτήματα μιας καριέρας που σου χαρίζει διασημότητα, αλλά ταυτόχρονα σου επιτρέπει να παραμένεις αφανής. Στην πραγματικότητα, ροκ σταρ είναι ο Χάρι Χόλε (ο πρωταγωνιστής των μυθιστορημάτων του) κι όχι εγώ, που ευτυχώς μπορώ και απολαμβάνω την υπέροχη αυτή διπλή ζωή. Θυμάμαι ακόμα το περιστατικό, όταν βρέθηκα να είμαι ωτακουστής μιας κουβέντας για την μπάντα μου σε ένα καφέ. Κάποια στιγμή, ένας από την παρέα στράφηκε προς το μέρος μου, κοιτώντας με έντονα, κι ενώ σκέφτηκα ότι με αναγνώρισε, αυτός μου ζήτησε το τασάκι! Προφανώς φαντάζει ιδανικό για έναν δημιουργό να μπορεί να κάνει τη δουλειά του και να έχει την ησυχία του. Αλλά, επειδή όταν γράφεις ή παίζεις σε μπάντα μια πλευρά του εαυτού σου αναζητεί διακαώς την έκθεση –μια και, κακά τα ψέματα, σε έναν μεγάλο βαθμό είσαι επιδειξιομανής–, θες ο κόσμος να σε αναγνωρίζει στον δρόμο. Κι αυτό από μόνο του είναι σχιζοφρένεια». Αναρωτιέμαι αν με τόσες πωλήσεις και αρκετά ήδη βιβλία στο ενεργητικό του –πέντε από αυτά έχουν γίνει ήδη μπεστ σέλερ και στη χώρα μας– δεν φοβάται μήπως γίνει mainstream. «Είναι αλήθεια ότι μετά από κάποια βιβλία είναι πολύ εύκολο ν’ ακολουθήσεις την πεπατημένη, παρά το αντίθετο. Ξέρεις πώς λειτουργούν οι ήρωές σου, ποιες είναι οι αντιδράσεις τους, πώς θα βρεις το κατάλληλο φόντο. Αλλά πάντα επιζητάς το άλλο κι ας μισείς τον εαυτό σου μετά, που δεν επέλεξε τον ασφαλή δρόμο. Ο λόγος που δεν ακολουθείς τη σίγουρη λύση δεν είναι, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, γιατί επιζητείς το καλύτερο, αλλά γιατί παρασύρεσαι από το διαφορετικό. Είμαι πλέον σίγουρος ότι σε πολλές περιπτώσεις θα ήταν καλύτερα να είχα επιλέξει τον σίγουρο δρόμο, παρά το αντίθετο». Είναι θέμα εξαίσιας στιγμής, θείας έμπνευσης ή επιλογής, κανείς δεν ξέρει. Μπορεί και να είναι αυτή η διαίσθηση που χαρακτηρίζει τον ήρωά του, ίσως και τον ίδιο, ώστε να επιλέξει το διαφορετικό. «Αυτό που πρωτεύει είναι να επινοώ ιστορίες συναρπαστικές κι ενδιαφέρουσες. Γι’ αυτό και δεν μπορώ να έχω στο μυαλό μου το μεγάλο κοινό, όταν εμπνέομαι. Προτιμώ να σκέφτομαι πώς θα αντιδράσουν οι δυο καλύτεροί μου φίλοι, που παραμένουν οι ιδανικοί αναγνώστες μου. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτόν που θέλω να εντυπωσιάσω είναι ο εαυτός μου. Γράφω το βιβλίο που θα ήθελα να διαβάσω εγώ. Η τέχνη σου μιλάει από μόνη της κι είναι η μόνη ικανή δύναμη να σε κάνει καλύτερο ή χειρότερο. Αυτή με έκανε να είμαι λιγότερο και όχι περισσότερο mainstream με την πάροδο του χρόνου και σε σχέση με την εποχή που πρωτοξεκίνησα. Η αναγνωρισιμότητα