Ο Αρειος Πάγος δείχνει το σκάνδαλο των ηγουμένων

Στο Γ' Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου συζητήθηκε σήμερα η αίτηση της Μονής Βατοπεδίου για αναίρεση της απόφασης του Εφετείου Θράκης (660/2009), που έκρινε ότι νόμιμα δημοσιεύθηκε μετά από τέσσερα χρόνια, η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των παραλίμνιων εκτάσεων της λίμνης Βιστωνίδας.
Ο αρεοπαγίτης, Σπυρίδων Μιτσιάλης, κατά την ακροαματική διαδικασία εισηγήθηκε να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης της Μονής.

Ειδικότερα, ο κ. Μιτσιάλης εισηγήθηκε να απορριφθούν ως αβάσιμοι και απαράδεκτοι οι λόγοι που προβάλλει η Μονή Βατοπεδίου για την αναίρεση της επίμαχης απόφασης του Εφετείου Θράκης, που δέχθηκε ότι είναι νόμιμη, συνταγματική και σύμφωνη με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) η δημοσίευση δικαστικής απόφασης μετά την παρέλευση τεσσάρων ετών από την ημέρα εκδίκασής της.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο δικηγόρος της Μονής Βατοπεδίου υποστήριξε ότι δεν ήταν νόμιμη η δημοσίευση της απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου ύστερα από πέντε χρόνια και με εντολή τού τότε προϊσταμένου επιθεώρησης δικαστηρίων, Ι. Παπανικολάου.

Επίσης, τόνισε πως δεν αρκούσε το γεγονός ότι είχε γίνει η διάσκεψη των δικαστών, αλλά έπρεπε να υπάρχει σχέδιο απόφασης υπογεγραμμένο από την πρόεδρο, κάτι που δεν υφίστατο όταν οι δύο διάδικες πλευρές (Δημόσιο και Μονή) υπέβαλαν στις 25.6.2004 κοινή δήλωση ότι δεν επιθυμούν την έκδοση απόφασης και συνεπώς οι ενέργειές τους αυτές ήταν νόμιμες.

Ακόμη, υποστήριξε ότι αν γίνει δεκτό ότι δεν μπορούσαν να υποβάλουν την κοινή δήλωση, θα ανατραπεί η πάγια νομολογία (παλαιές αποφάσεις), σύμφωνα με την οποία το δικαστήριο μπορεί να αλλάξει και μετά την αρχική διάσκεψη την απόφασή του μέχρι τη στιγμή της δημοσίευσής της στο ακροατήριο. Εξάλλου, ο συνήγορος της Μονής τόνισε ότι η δημοσίευση της επίμαχης απόφασης του Πρωτοδικείου μετά από τόση καθυστέρηση και κατόπιν εντολής αποτελεί δικαστικό ατόπημα και κατάφωρη παραβίαση των διατάξεων Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) περί δίκαιης δίκης.

Από την άλλη πλευρά, ο εκπρόσωπος του Δημοσίου συμφώνησε με την αρεοπαγιτική εισήγηση ότι η αίτηση αναίρεσης της Μονής είναι απαράδεκτη και αβάσιμη σημειώνοντας ότι η πολιτική δικονομία δεν θέλει παρέλκυση δικών και κίνδυνο έκδοσης αντίθετων αποφάσεων και γι’ αυτό δεν μπορούσε να προσβληθεί στον Α.Π. η εφετειακή απόφαση που έκρινε μη νόμιμη την κοινή δήλωση παραίτησης από τη δίκη μετά τη διάσκεψη του δικαστηρίου.

Πρόσθεσε, ακόμη, ότι ήδη εκκρεμεί στο Εφετείο η υπόθεση για το ιδιοκτησιακό καθεστώς και αναφέρθηκε σε νομολογία του Α.Π. που δεν επιτρέπει την υποβολή κοινής δήλωσης μετά τη συζήτηση της υπόθεσης, καταλήγοντας ότι ορθά και νόμιμα κρίθηκε ότι μπορούσε να εκδοθεί η δικαστική απόφαση μετά από τόσο καιρό και δεν ήταν επιτρεπτή η κοινή δήλωση.

Το δικαστήριο επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή του.

Σημειώνεται ότι η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης (87/2008) που αφορούσε το ιδιοκ