Η ακράτεια ούρων ταλαιπωρεί το 27% των Ελληνίδων

Η ακράτεια ούρων ταλαιπωρεί το 27% των Ελληνίδων, ηλικίας 20-80 ετών, επηρεάζοντας αρνητικά την καθημερινότητά τους και συχνά προκαλώντας κατάθλιψη. Η λύση, όμως, υπάρχει και είναι απλή: ένα χάπι, το οποίο μάλιστα δεν χρειάζεται να το παίρνει κάποιος εφ΄όρου ζωής.

« Η ακράτεια ούρων είναι ένα θέμα ταμπού, για το οποίο κανείς δε θέλει να μιλήσει. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μιας γυναίκας, που επί 20 χρόνια έκρυβε από το σύζυγό της ότι είχε ακράτεια και τού το ομολόγησε, όταν άρχισε να κάνει θεραπεία. Σήμερα, κυκλοφορούν επτά φάρμακα, τα οποία καλύπτονται από όλα τα ταμεία και εξασφαλίζουν καλύτερη ποιότητα ζωής, σε όλους όσοι πάσχουν από ακράτεια ούρων», επισήμανε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, με αφορμή την Παγκόσμια Εβδομάδα Εγκράτειας Ούρων (20-24 Ιουνίου), ο ουρολόγος-διευθυντής ΕΣΥ και πρόεδρος τους Ουρολογικής Εταιρείας Β. Ελλάδος, Σταύρος Χαραλάμπους.

Παρότι δεν αποτελεί απειλητική κατάσταση για τη ζωή, η ακράτεια των ούρων ασκεί σωματική και ψυχολογική επίδραση στους ασθενείς, ενώ ταυτόχρονα τους επιφορτίζει και με οικονομική επιβάρυνση. Τα άτομα με συμπτώματα υπερδραστήριας κύστης, ενός συνδρόμου που προκαλεί συχνουρία και ακράτεια ούρων, παρουσιάζουν μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας και κατάθλιψης σε σχέση με όσους δεν έχουν το πρόβλημα.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Χρυσάνθης Κωστάκη, μιας νέας γυναίκας που έπασχε από σύνδρομο υπερδραστήριας κύστης και αναγκαζόταν κάθε μισή ώρα να πηγαίνει στην τουαλέτα. «Δεν μπορούσα να δουλέψω , δεν μπορούσα να βγω έξω, ούτε να μπω σε λεωφορείο. Ευτυχώς, δεν είχα ακράτεια. Τον τελευταίο χρόνο παίρνω φάρμακα, ένα χάπι κάθε βράδυ, και η ζωή μου έχει βελτιωθεί προς το καλύτερο. Πριν από λίγες ημέρες πήγα στο θέατρο και δεν αισθάνθηκα την ανάγκη να ουρήσω για 3,5 ώρες. Πέρα από μια ελαφρά ξηροστομία δεν έχω καμιά ενόχληση από το φάρμακο», ανέφερε η κ. Κωστάκη.

Ανεργία και κατάθλιψη λόγω ακράτειας
«Η ακράτεια των ούρων, οποιασδήποτε μορφής κι αν είναι, επιδρά σαρωτικά στη ζωή των ασθενών, εκλαμβανομένη ως μια βαθιά απώλεια της υγείας, που προκαλεί θυμό και λύπη, καθώς και αίσθημα ντροπής και κατάθλιψης. Οι ασθενείς αποφεύγουν τις κοινωνικές εκδηλώσεις και εμφανίζουν σημαντική απώλεια της αυτοπεποίθησής τους, με αντίκτυπο στις κοινωνικές συναναστροφές, στη σεξουαλική ζωή και στην ψυχική τους υγεία», τόνισε ο κ. Χαραλάμπους.

Είναι όμως αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι, αντί να αναζητήσουν ιατρική θεραπεία, πολλοί ασθενείς με υπερδραστήρια κύστη κρύβουν το πρόβλημά τους και υποφέρουν σιωπηλά, ενώ όσοι πάνε στο γιατρό συνήθως το κάνουν πέντε χρόνια μετά την έναρξη του προβλήματος.

«Η υπερδραστήρια κύστη δεν πρέπει να θεωρείται φυσιολογική ούτε για τους ενήλικες οποιασδήποτε ηλικίας. Παραδόξως, οι ηλικιωμένοι έχουν τη λανθασμένη αντίληψη ότι η ακράτεια είναι ένα αναπόφευκτο μέρος της γήρανσης. Το ζήτημα της ακράτειας είναι συχνά η αφορμή για την απώλεια της ανεξαρτησίας για τον ηλικιωμένο ασθενή. Και παρ' όλο που