Για να χτίσουμε την Ελλάδα της δημιουργίας, της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, της ισχύος, της ανάπτυξης και της αυτοπεποίθησης

...πριν αναλάβετε τα καθήκοντα του πρωθυπουργού θα έπρεπε να έχετε διαβάσει την ιστορία του Κερένσκι. Θα σας είχε διδάξει ότι όταν σε εκλέγουν οι προοδευτικές- ή επαναστατικές τότε- δυνάμεις- και κυβερνάς με τις συντηρητικές ή αντιδραστικές δυνάμεις, οι τελευταίες αφού σε αξιοποιήσουν σε ανατρέπουν με το χυδαιότερο και πιο βάρβαρο τρόπο. Και το πρόβλημα δεν είναι η ανατροπή του ενός αλλά το ποιοι αναλαμβάνουν την εξουσία, ειδικά όταν λείπει το ιστορικό αντίστοιχο των σοβιέτ και του Λένιν.
Θα έπρεπε επίσης να είχατε εξετάσει πιο ενδελεχώς πως οι Άγγλοι χρησιμοποίησαν το Γεώργιο Παπανδρέου, εκμεταλλευόμενοι το μοιραίο και εγκληματικό αντικομμουνισμό του, πετώντας τον εν τέλει στην άκρη, με τεράστιο κόστος για τον ελληνικό λαό.
Το 2007 σύντροφε Πρόεδρε δε σας εξέλεξε η βάση του κινήματος ούτε γιατί εμφανιζόσασταν ως ο καταλληλότερος για να κερδίσετε τη ΝΔ, ούτε γιατί σας λένε Παπανδρέου ή γιατί διαθέτατε κάποιου είδους “ηθικό πλεονέκτημα”. Αυτές είναι οι προσεγγίσεις των συντηρητικών και μικροαστικών πολιτικά στοιχείων που άγονται και φέρονται πίσω από δήθεν ατακαδόρους, δήθεν ρήτορες, που εμφορούνται από τη λογική του οπαδού ποδοσφαιρικής ομάδας, που αναζητούν έναν εξιδανικευμένο από τα καθεστωτικά ΜΜΕ ηγέτη για να εκχωρήσουν σε αυτόν όλες τις δημοκρατικές τους ευθύνες.
Τα παραπάνω στοιχεία εν πολλοίς προσχώρησαν στο ρεύμα νίκης που άλλες δυνάμεις διαμόρφωσαν υπέρ σας, αφού η έκβαση της εσωκομματικής διαδικασίας του 2007 είχε πολιτικά κριθεί.
Αυτοί που διαμόρφωσαν το ρεύμα νίκης, ήταν οι δυνάμεις του μεγάλου, πλειοψηφικού, δημοκρατικού, προοδευτικού και σοσιαλιστικού τμήματος του ΠΑΣΟΚ και της δημοκρατικής παράταξης. Οι δυνάμεις αυτές στήριξαν εσάς το 2007 ως εκφραστή της σύγκρουσης με το παρασιτικό κεφάλαιο της χώρας, τη διαπλοκή που εκφράζεται μέσω των καθεστωτικών ΜΜΕ, ως υπερασπιστή μιας έστω κεϋνσιανής οικονομικής πολιτικής και ως επικεφαλής μιας προσπάθειας δημοκρατικού, προοδευτικού μετασχηματισμού των παραγωγικών σχέσεων και του κράτους.
Ωστόσο σύντροφε πρόεδρε ήδη πριν την εκλογική κατάληξη της σύγκρουσης του 2007 το Νοέμβριο εκείνο, ακριβώς τα συντηρητικά και μικροαστικά στοιχεία που είχαν προσχωρήσει στο ρεύμα νίκης σας, πήραν και τον έλεγχο. Πήραν τον έλεγχο, διότι εσείς τους τον δώσατε και διότι εσείς τα επιλέξατε ως προνομιακούς σας συνομιλητές, ως πιο βολικούς, απολίτικους και υπάκουους συνοδοιπόρους σας.
Με τα στοιχεία αυτά ή καλύτερα με τις δυνάμεις αυτές τρία πράγματα συνέβησαν:
πρώτον, κάθε πολιτική, δημοκρατική, κομματική λειτουργία που θα μπορούσε να ζωντανέψει το ΠΑΣΟΚ νέκρωσε. Δεν υπήρχε ΠΑΣΟΚ, μόνο Κοινοβουλευτική Ομάδα, “κορυφαίοι”, παράγοντες, “μαγαζάτορες” και περιβάλλοντα, με προεξάρχον το δικό σας.

Δεύτερον, κάθε προοδευτική φωνή φιμώθηκε ή χλευάστηκε. Το προεκλογικό πρόγραμμα- πολύ προοδευτικότερο φυσικά της μετεκλογικής κυβερνητικής πολιτικής- αποτέλεσε μια σούπα που κυμαινόταν από τον έωλο αστικό εκσυγχρονισμό, περνούσε από έναν κεϋνσιανισμό τύπου Ομπάμα και κατέληγε στο συμπ