Δεν θα γίνει πάρκινγκ το τμήμα της Ιεράς Οδού

Ένα μοναδικό μνημείο, τόσο από αρχαιολογική όσο και συμβολική άποψη, είναι η αρχαία Ιερά Οδός, τμήμα της οποίας ανακαλύφθηκε το 2005, κοντά στο ιερό της Αφροδίτης στην Αφαία Σκαραμαγκά, κατά τη διάρκεια έργων που γίνονταν για τη δημιουργία πάρκου αναψυχής.

Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα σωζόμενα τμήματα της αρχαίας οδού, που ένωνε την Αθήνα με την Ελευσίνα και η οποία χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά την υστεροελλαδική περίοδο (1600-1100 π. Χ .), παγιώθηκε γύρω στα μέσα του 8ου αιώνα π. Χ . με την καθιέρωση των ελευσίνιων εορτών και διαμορφώθηκε οριστικά μετά το δεύτερο μισό του 6ου αι. π. Χ., όταν το ιερό της Ελευσίνας έγινε ακόμα πιο λαμπρό και γνωστό.

Γι αυτό το κομμάτι, πλάτους 4,6 μ. και μήκους 260 μ., που βρέθηκε κατά τη σωστική ανασκαφή που ακολούθησε, έπρεπε να γνωμοδοτήσει το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) και να πει αν εγκρίνει ή όχι τη μελέτη ανάδειξης του μνημείου, αλλά και του επίμαχου σημείου της σχετικά με τη διαμόρφωση χώρου στάθμευσης στο λιγότερο διατηρημένο τμήμα του δρόμου και κατά μήκος του υφιστάμενου πάρκινγκ.

Το ΚΑΣ, που συνεδρίασε την Τρίτη 24 Μαΐου, γνωμοδότησε αλλά δεν ενέκρινε, κατά πλειοψηφία, το συγκεκριμένο σημείο. Είχε προηγηθεί πολύωρη συζήτηση κατά την οποία τα μέλη του Συμβουλίου προβληματίστηκαν ως προς την τελική κατάληξη: Να εγκριθεί η μελέτη του 2009 που αφορούσε την κατασκευή ξύλινου διάδρομου (πασαρέλας) ώστε οι επισκέπτες του Πάρκου να βλέπουν το καλύτερα διατηρημένο τμήμα της Ιεράς Οδού, ενώ το υπόλοιπο να διαμορφωθεί και να γίνει πάρκινγκ. Ή να επιλεχθεί η μελέτη του 2011, που προέβλεπε την εξαφάνιση του δρόμου, με την κατασκευή γυάλινων καλυμμάτων πάνω από τα καλύτερα σημεία του, την κατάχωση του υπόλοιπου τμήματος και τη δημιουργία χώρου στάθμευσης.

Επιπλέον, τέθηκαν κι άλλα ερωτήματα ως προς τον καλύτερο τρόπο διατήρησης και ανάδειξης του αρχαίου μνημείου: Να μείνει ως έχει, να καθαριστεί ο χώρος, να μην σκεπαστεί καθόλου η πορεία του αρχαίου δρόμου, να διατηρηθεί η πασαρέλα και στο λιγότερο σωζόμενο τμήμα να γίνει επίχωση με υλικό που να επιτρέπει τη βλάστηση. Ή να μείνει ορατό και επισκέψιμο μόνο το καλύτερο τμήμα του, ενώ το υπόλοιπο να καταχωθεί για τους αρχαιολόγους του μέλλοντος.

Τελικά η γνωμοδότηση οδήγησε προς την τελευταία λύση. Τα μέλη απέρριψαν ομόφωνα τη μελέτη του 2011 και ενέκριναν εν μέρει εκείνη του 2009 (να διατηρηθεί η πασαρέλα και να αναδειχθεί το καλύτερο τμήμα). Στη συνέχεια, γνωμοδότησαν κατά πλειοψηφία υπέρ της κατάχωσης του τμήματος που βρίσκεται κατά μήκος του υφιστάμενου χώρου στάθμευσης με κατάλληλα υλικά -και όχι με κυβόλιθους όπως προέβλεπε η μελέτη- ενώ για την καλύτερη προστασία του μνημείου πρόσθεσαν τον όρο να κατασκευαστεί τοιχίο ύψους τουλάχιστον 50 εκ. που να το διαχωρίζει από τον χώρο του πάρκινγκ.

Το τμήμα που διατηρείται σε καλή κατάσταση ανήκει στη ρωμαϊκή φάση, είναι λιθόστρωτο, έχει δύο λωρίδες και σε σημεία είναι ευδιάκριτες οι αμαξοτροχιές.

Η περιοχή ε