Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΙ ΣΑΦΩΣ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Οσες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν από τον Ιανουάριο του 2000 έως τον... Ιανουάριο του 2008 (περίπου 300.000) χάθηκαν στη διετία 2009-2011. Ο,τι με κόπο, κεφάλαια και εργασία, δημιουργήθηκε μέσα σε μια οκταετία, σαρώθηκε την τελευταία τριετία. Κανένα...
άλλο μέγεθος δεν μπορεί να αποδώσει πιο πειστικά τις δραματικές επιπτώσεις που έχει στην απασχόληση η διαδικασία αποεπένδυσης που κλιμακώνεται στη χώρα τα τρία τελευταία χρόνια, από αυτή τη διαπίστωση στην οποία καταλήγει η έκθεση του ΙΝΕ ΓΣΕΕ μετά την επεξεργασία των στοιχείων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Η ανεργία που τρέχει με ποσοστό 16% έχει ξεπεράσει προ πολλού το υψηλότερο σημείο της μεταπολιτευτικής περιόδου ( 12% το 1999) και σύμφωνα με το ΙΝΕ μέχρι τα τέλη του 2012 είναι πιθανό να υπερβεί τα ιστορικά υψηλά μεταπολεμικά επίπεδα του 1961, φτάνοντας ακόμη και πάνω από το 20%. Είναι το μείζον κοινωνικό πρόβλημα, αφού σε κάθε 5 εργαζόμενους αντιστοιχεί ένας άνεργος και σε κάθε 10 άτομα εργάσιμης ηλικίας (15 έως 64 ετών) ο ένας είναι εκτός εργασίας. Αιμορραγία Η επιστροφή των ακαθάριστων πάγιων επενδύσεων στα επίπεδα του 1998 είχε δραματικές επιπτώσεις στον αριθμό των απασχολουμένων οι οποίοι μειώθηκαν κατά 341.200. Ολες οι κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων και των εργοδοτών εμφανίζουν μείωση, αλλά στη μισθωτή εργασία η πτώση είναι δραματική, αφού στην πλειοψηφία των θέσεων που χάθηκαν (243.800) καταλαμβάνονταν από μισθωτούς. Κι από τους μισθωτούς που έχασαν την εργασία τους, το 80% ήταν άνδρες. Από τους 10 απασχολούμενους που έχασαν τη δουλειά τους οι 6 είναι άνδρες (156.200 άνδρες έναντι 75.000 γυναικών). Το ποσοστό των απασχολούμενων ανδρών αυξάνεται μόνο στη μερική απασχόληση ιδιαίτερα για τους άνω των 30 ετών (συν 18.300 άτομα), ενώ οι γυναίκες μειώθηκαν (μείον 16.372). Αξίζει να σημειωθεί ότι το 57,1% των μερικώς απασχολουμένων καταλαμβάνεται από άνδρες που αναζητούσαν πλήρη απασχόληση. Ωστόσο, η αύξηση της ανεργίας την τελευταία τριετία δεν προέρχεται μόνο από την μείωση της απασχόλησης, τη διαδικασία απαξίωσης του παραγωγικού κεφαλαίου και τις απολύσεις. Οπως σωστά διαπιστώνεται στην έκθεση του ΙΝΕ ο αριθμός των ανέργων αυξάνεται διότι μεταβάλλεται και το εργατικό δυναμικό. Η αύξηση του εργατικού δυναμικού αντιστοιχεί σε 120.000 περισσότερα άτομα που αναζητούν μια θέση εργασίας ασκώντας, πρόσθετη πίεση σε μια αγορά που δεν διαθέτει προσφορά. Μάλιστα η αύξηση (κατά 2,4%) του εργατικού δυναμικού προκαλεί ιδιαίτερο προβληματισμό εάν συγκριθεί με τη χρονική περίοδο 2004-2008 όταν «οι αυξήσεις του εργατικού δυναμικού ήταν σχετικά μειωμένες σε σύγκριση με τις αυξήσεις της απασχόλησης». Η διαπίστωση αυτή στην έκθεση του ΙΝΕ έχει ιδιαίτερη σημασία διότι αποδεικνύει ότι στο προ κρίσης παρελθόν, τμήμα του πληθυσμού κάλυπτε τις βιοποριστικές ανάγκες είτε μέσω του εύκολου τραπεζικού δανεισμού, είτε μέσω των πολλών επιλογών που παρείχε η παραοικονομία. Καθώς, όμως αυτές οι εναλλακτικές πηγές άντλησης εισοδήματος στερεύουν και η διαδικασία εσωτερικής