Τρόποι και τρόποι

Συχνά πιστεύουμε πως φορώντας ένα ρούχο που κοστίζει αρκετά χρήματα, αυτομάτως ανεβαίνουμε σε υπόληψη και πως το κοινωνικό μας status εκτοξεύεται. Όμως, αυτό που πάνω απ’ όλα χαρακτηρίζει έναν άνθρωπο είναι οι τρόποι του. Δε θα ξεχάσω σε ένα ταξίδι στο εξωτερικό, μία κυρία του group που φορούσε την ολοκαίνουργια τσάντα LV , πόσο ακυρώθηκε με την εξής πράξη: είχε ένα κουτί με καραμέλες στα χέρια της και τις πέφτουν όλες στα πόδια της, στο πάτωμα του αεροδρομίου στη

Ρώμη. Σαν να μη συνέβη τίποτα, συνέχισε την κουβέντα της, παρόλο που το πάτωμα ήταν γεμάτο καραμέλες, δεν έκανε ούτε μία κίνηση να τις μαζέψει.

Συχνά, άσχημους τρόπους συναντώ εξίσου και σε καταστήματα ρούχων. Έχω την χαρά να έχω φίλες που διατηρούν καταστήματα. Αρχικά οι περισσότερες γυναίκες δεν ξέρουν τι θέλουν. Μπορούν να κάνουν άνετα κορδελάκια τα νεύρα κάθε πωλήτριας. Επίσης, δεν είναι κακό να είσαι απαιτητικός, δύσκολος, επιλεκτικός στις αγορές σου. Κακό είναι όμως να χρησιμοποιείς άσχημους ή προσβλητικούς τρόπους, σαν το μαγαζί να σου ανήκει.

Η πείρα μου τόσα χρόνια με έχει διδάξει το εξής: αντιμετωπίζουμε τις αγορές σαν να πηγαίνουμε στο μπακάλικο, που και εκεί έναν τρόπο τον θέλει. Παίρνουμε ρούχα, τα πετάμε κάτω και δεν τα μαζεύουμε και κυρίως δε γνωρίζουμε το σώμα μας, τον εαυτό μας και το τι θέλουμε. Έχω δει άπειρες φορές κυρίες να επιλέγουν ρούχα για πολύ αδύνατες, ενώ δε διαθέτουν το σώμα. Να εκνευρίζονται για αυτό. Να ζητάνε άλλα ενώ θέλουν άλλα. Έχω δει γυναίκες με πανάκριβα ρούχα να φέρονται μη αξιοπρεπώς.

Και όμως, όλα ξεκινούν από τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τη ζωή… από τον τρόπο που σεβόμαστε τους άλλους και κυρίως από τον τρόπο που δείχνουμε σεβασμό στον εαυτό μας. Όλα τα υπόλοιπα …γίνονται…