ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ | Συμεωνίδης: "Άξιοι προσοχής οι παίκτες του Χολαργού"

Ο Χολαργός βρίσκεται ένα βήμα πριν από την Β’ Εθνική καθώς με νίκη την τελευταία αγωνιστική (13/05) επί του Κρόνου Ιωανίννων θα πανηγυρίσει την άνοδο.

Ο Σάββας Συμεωνίδης, προπονητής του Χολαργού συνεχάρη μέσω του superbasket.gr τα άξια προσοχής «παιδιά του», για την μεγάλη προσπάθεια που καταβάλανε, μίλησε για τους πόνους που ξεπερνάνε καθημερινά και προτείνει τις συνενώσεις για μία καλύτερη επόμενη μέρα του ελληνικού σωματειακού μπάσκετ. O κόουτς που έφαγε με το κουτάλι την Γ΄ κατηγορία δείχνει

έτοιμος για μεγάλες μέρες και στις υψηλότερες κατηγορίες.

Στο παιχνίδι με τον Έσπερο Πατρών μοιάζει να γύρισε μια σελίδα στην ιστορία του Χολαργού. Η ομάδα είναι φαβορί για να ανέβει στην Β’ Εθνική κατηγορία. Ποια συναισθήματα σάς γεννάει αυτό;

"Δεν έχει επιτευχθεί ακόμα η άνοδος. Η ομάδα δυστυχώς ή ευτυχώς πρέπει να πάει να παίξει σε 15 μέρες στα Γιάννενα και να κερδίσει κι εκεί! Αν χάσει εκεί δεν υπάρχει άνοδος. Πρέπει να νικήσουμε το επόμενο παιχνίδι την τελευταία αγωνιστική με τον Κρόνο, για να είμαστε εξασφαλισμένοι και μαθηματικά. Είναι μια ψυχοφθόρα διαδικασία για μας. Υπάρχει μεγάλο άγχος".

Πάντως μπήκε το πρώτο λιθαράκι…

"Ναι, αυτό λέγαμε άλλωστε κάθε εβδομάδα με τα παιδιά, ότι πρέπει να κερδίσουμε την Κυριακή, για να γίνει το επόμενο βήμα. Κερδίσαμε τον Έσπερο και θα μπορέσουμε να πάμε την επόμενη εβδομάδα με ψηλά το κεφάλι και να διεκδικήσουμε την άνοδο. Έτσι πηγαίνουμε από αγώνα σε αγώνα συνέχεια. Είναι υπερπροσπάθεια για μας, γιατί έχουμε πάρα πολλά προβλήματα τραυματισμών. Είμαστε καθημερινά με τέσσερις παίκτες, στην προπόνηση. Σήμερα χτύπησε ο Ζούκας στο ζέσταμα, ένας από τους βασικούς παίκτες που έχουμε, τρία παιδιά παίζουνε με ενέσεις και στην διάρκεια του παιχνιδιού χτύπησε κι ο Τασσόπουλος. Ο Βρύνας επέστρεψε μετά από ένα – ενάμιση μήνα απουσίας και δεν είναι έτοιμος. Το ρισκάραμε που τον βάλαμε, δηλαδή κινδύνευε με υποτροπή. Όλα τα παιδιά έχουν πολλά προβλήματα τραυματισμών κι ευτυχώς με υπερπροσπάθεια και με πάθος έχουμε ανταπεξέλθει ως αυτή την στιγμή".

Παίζατε με πολλές ελλείψεις, λοιπόν. Σ’ αυτό οφείλονταν το σχετικώς μέτριο ξεκίνημα ή στην καλή ομάδα του Εσπέρου; Παίζατε με άγχος ειδικά στο πρώτο μέρος και τις αρχές του τρίτου δεκαλέπτου…

"Είχαν πολύ άγχος όντως τα παιδιά, γιατί είναι μια καινούρια ομάδα. Τα παιδιά είναι νεαρά σε ηλικία και δεν έχουν εμπειρίες μεγάλων αγώνων όπως αυτός. Η κατηγορία είναι πολύ δύσκολη. Είμαι δέκα χρόνια προπονητής σε ομάδες που παίζουν στην Γ΄ εθνική κατηγορία και δεν σου «αφήνει» περιθώριο να κάνεις ούτε ένα λάθος. Κάτι που θέλει μεγάλη εμπειρία και τα παιδιά τα δικά μας τώρα γαλουχούνται σ’ αυτήν την διαδικασία, στο να γίνουν πρωταγωνιστές, δηλαδή. Ως τώρα – στις ομάδες που παίζανε – ήταν ρολίστες, προέρχονται από χαμηλότερες κατηγορίες και αυτό το άγχος λειτουργεί αρνητικά".

Πάντως φαίνεται να έχουν δέσει ως ομάδα και ξεπερνάνε την έλλειψη εμπειρίας…

"Ναι, από την πρώτη μέρα μπορώ να πω, όλα τα παιδιά