ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ | Βρήκες, πάρτο αλλιώς...

Πάει ο Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ, ξαναχάνει και αρχίζουν κλασικά οι αναλύσεις: «Δεν μπορεί», «έχει κόμπλεξ», «δε βαράει», «κοιμάται», «ξεχνιέται», «χάνεται», «είναι ανίκανος» και άλλα πολλά! Κι όμως, όσοι παίζετε ή έχετε ασχοληθεί με κάποιο άθλημα ειδικά ομαδικό, καταλαβαίνετε ότι περισσότερο αυτά αποτελούν την... διάγνωση του Τύπου και του κόσμου, παρά την σκληρή πραγματικότητα των αποδυτηρίων. Εδώ λοιπόν, υπάρχουν κάποιες αλήθειες, που δεν θα πρέπει να τις αφήνουμε εκτός:

Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα. Και είναι καλή ομάδα. Δεν είναι ούτε καφενείο, ούτε μια παρέα γειτονιάς που κάνει το κέφι της. Αυτή η ομάδα όμως, δεν παίζει μόνη. Υπάρχει και αντίπαλος. Και ο Παναθηναϊκός είναι κι αυτός ένα σύνολο που έχει παίκτες, έχει προσανατολισμό, έχει τρόπο παιχνιδιού. Το αν αρέσει ή όχι, το πώς παίζει μια ομάδα, είναι σχετικό. Αν δηλαδή το χαμηλό σκορ που ευνοεί τον Πεδουλάκη δεν είναι γουστόζικο σε κάποιους, ας βρει τρόπους ο Ολυμπιακός να βάλει 80 και να κερδίσει.
Θα σταθώ λοιπόν στον ηττημένο, αφού για τον νικητή έχουν ήδη γραφτεί πολλά. Εξάλλου και τον κακομοίρη τον Παναθηναϊκό τον «ρήμαξαν» πριν ένα δίμηνο, διάβαζες και νόμιζες ότι θα πέσει στην Α2. Αλλά είπαμε, αν ήμασταν τόσο απαιτητικοί στην τρόπο οργάνωσης της χώρας, όπως «ρημάζουμε» τις ομάδες, δεν θα μας εκμεταλλεύονταν τα ξένα συμφέροντα και θα μας «έπιναν το αίμα»!

Ο Μπαρτζώκας και οι Αγγελόπουλοι, επέλεξαν έναν συγκεκριμένο δρόμο να διασχίσουν από το περασμένο καλοκαίρι. Έφτιαξαν το «όχημα» και ξεκίνησαν. Εμπόδια υπήρχαν, αλλά τα ξεπερνούσαν αρχικά εύκολα. Στην συνέχεια, ήρθε η,,, φθορά, δηλαδή οι τραυματισμοί. Αποτέλεσαν τον κυριότερο λόγο να διαλυθεί η «χημεία». Και όταν κάποιοι λείπουν, αυτοί που μένουν, επιβάλλεται να βγάλουν και ψυχή.

Στους πρωταθλητές Ευρώπης, το πείσμα και το πάθος έχουν,,, λυγίσει από την κόπωση και την κακή ψυχολογία. Ο Λο «τελείωσε»(αυτό ήταν το μεγαλύτερο κακό), ο Πέτγουεϊ λαβώθηκε, ο Λοτζέσκι ζει διαφορετικές καταστάσεις απ’ ότι στην Οστάνδη, ο Σίμονς με τον Ντάνστον πρέπει από το ένα ματσάκι τη βδομάδα με Μπρίντιζι και Βαρέζε να αντέχουν στο ξύλο, δυο φορές το 7μερο. Και σε άλλα επίπεδα...

Ο Μπέγκιτς δεν μπορεί (έτσι δείχνει) και οι Έλληνες έχουν σκαμπανεβάσματα, προσπαθώντας να διατηρηθούν ως το τέλος και ενώ «τράβηξαν και κουπί» με την εθνική. Όλα παίζουν ρόλο. Ο Ολυμπιακός όμως πάνω απ’ όλα, θα πρέπει να βάλει το κοινό συμφέρον στην κορυφή. Δε γίνεται να παίζει η ομάδα πλάγιο πικ ‘ν ρολ , να βάζει τρία καλάθια και ξαφνικά να το «χαλάει». Δε γίνεται! Ο Μπαρτζώκας δεν έγινε ξαφνικά «άχρηστος» και οι συγκρίσεις με τον Πεδουλάκη είναι κι αυτά δημοσιογραφικά,,, τρικ. Άλλωστε το τι πέρασε πέρυσι τέτοιο καιρό ο Αργύρης δεν περιγράφεται.

Όμως, ο προπονητής του Ολυμπιακού έχει την ευθύνη των επιλογών. Δε γίνεται μια ζωή το κριτήριό του να είναι «τα καλά παιδιά»! Αυτό πραγματικά έχει κουράσει. Εδώ στο σάιτ αυτό παλιότερα έγραψα για τον «Θρύλο του Μπαρτζώκα» και τον... αέρα που εμφανίζει στον πάγκο. Δεν υπήρχαν τότε τραυματισμοί και δεν είχε «βγει από τα ρούχα του». Καλό είναι να τα ξαναβάλει. Στην τελική, χωρίς απαραίτητα να έχει να κάνει με τον Μπαρτζώκα μόνο, τα πράγματα είναι απλά και με την γλώσσα των αριθμών: Έφυγαν κάποιοι παίκτες το καλοκαίρι. Ειδικά οι Χάινς, Παπανικολάου, Άντιτς. Αντικαταστάθηκαν επάξια; Ο Ολυμπιακός χαμηλώνει το μπάτζετ κάθε χρόνο, λογικό βάσει της κατάστασης στην χώρα(το ίδιο και ο ΠΑΟ), όμως αν πρέπει να πάμε την κουβέντα στην Ευρωλίγκα, ε ρε παιδιά, δεν θα ‘ναι πάντα τέλεια η κατάσταση, για να χάνουν οι ξένοι και να κερδίζουμε εμείς οι Έλληνες.

Για τα ντέρμπι «αιωνίων» θα βαρεθούμε να μιλάμε, συνεπώς δεν έχω κι εγώ να σας ζαλίσω περισσότερο. Ο Ολυμπιακός έχει τρακάρει, φαίνεται καθαρά. Πρέπει να το,,, πάρει αλλιώς, να συνεχίσει στον δρόμο και κατά την διάρκεια της πορείας να εξαφανίσει και τις ζημιές. Εξάλλου, ακόμη δεν είναι ανεπανόρθωτες. Θα ‘ρθουν όμως και τα παιχνίδια «ζωής- θανάτου» κι εκεί πρέπει και η μπάλα να μπει στο καλάθι και να βγει γενική εικόνα γερού συνόλου και φυσικά να μην κάνει ο καθένας ό,τι θέλει,,,
Ο Ολυμπιακός ήταν ο πιο ταπεινός αήττητος, μάλλον γιατί όλοι έβλεπαν αυτό που θα έρθει. Πολύ καλός να ξέρεις τι σου γίνεται, οπότε στο χέρι τους είναι να ξαναπαίξουν. Αν μπορούν...