ΑΡΤΕΛΑΡΗΣ | Η …κινεζοποίηση της Α1 (μέχρι και το φωτάκι στο ματς ΚΑΟΔ – Κηφισιά κοκκίνισε από την ντροπή του…)

Το κόκκινο …φωτάκι έχει «στιγματίσει» την πλειοψηφία των ανδρών. Είτε άμεσα, είτε έμμεσα. Είτε για τις τσάρκες που έκαναν, είτε για να νιώσουν κάτι πιο βαθύτερο… Αυτό που δεν περιμέναμε ήταν να μας …καταδιώκει ύστερα από 25 χρόνια το κόκκινο φωτάκι. Και να μετατρέπει το γήπεδο …σε οίκο ανοχής. Της δικής μας ανοχής και συνενοχής…

Όπως σας αναφέραμε και τη Δευτέρα στο άρθρο με τίτλο «Το επαγγελματικό πρωτάθλημα της Α1 με ερασιτεχνική νοοτροπία!!!», το instant replay απουσιάζει από την κανονική αγωνιστική περίοδο αδιαφορώντας για

τις συνθήκες που επικράτησαν. Οι διαιτητές της Ευρωλίγκα προστρέχουν κάθε λίγο και λιγάκι στο instant replay προκειμένου ν’ αποδώσουν δικαιοσύνη. Η τεχνολογία τίθεται στη διάθεση των ρέφερις, προκειμένου να τους κάνει τη ζωή πιο εύκολη σε περιπτώσεις τις οποίες χρειάζεται να διαθέτεις κανείς βιονικές ικανότητες. Να ήταν όμως, και η μοναδική απώλεια για το επαγγελματικό πρωτάθλημα της Α1…

Ένα εξίσου, σημαντικό εργαλείο των διαιτητών και κατ’ επέκταση των κριτών, με αποκλειστικό στόχο τη διασφάλιση της αξιοπιστίας των αγώνων και βέβαια, της ομαλής διεξαγωγής αυτών είναι οι ηλεκτρονικοί πίνακες. Άλλη μια «αμαρτωλή» ιστορία της Α1… Στην πλειοψηφία των γηπέδων της χώρας οι ηλεκτρονικοί πίνακες δεν λειτουργούν! Ή λειτουργούν κατά το δοκούν… Να ξεκαθαρίσουμε πρώτα πότε αναφέρει ο κανονισμός ότι λήγει ένας αγώνας. Αν ο πίνακας διαθέτει αυτό το …περίφημο κόκκινο φωτάκι, τότε το ματς ολοκληρώνεται μόλις ανάψει. Αν ο πίνακας δεν το περιλαμβάνει, τότε μόλις ακουστεί ο ήχος της κόρνας. Δηλαδή, φέξε μου και γλίστρησα… Δεν διατηρείται μια ενιαία γραμμή σε όλα τα γήπεδα, αλλά οι διαιτητές κρίνουν και αποφασίζουν ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν!!! Γι’ αυτό και ο κανονισμός του ΕΣΑΚΕ περιλαμβάνει ασάφειες, που είναι δυνατό να δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στην ομαλή ροή του αγώνα.

Ας φέρουμε ως παράδειγμα το γήπεδο της Δράμας. Εδώ και κάμποσο καιρό έχει δοθεί για επισκευή το σύστημα ακριβούς χρόνου (precision time)! Οι διαιτητές, δηλαδή, σφύριξαν μια αναμέτρηση χωρίς να διαθέτουν το βασικό τους όπλο, πλην της σφυρίχτρας, ώστε ν’ αποτυπώνεται ηλεκτρονικά ο χρόνος που απομένει για τη λήξη του αγώνα και ν’ αποφεύγεται το ενδεχόμενο αλλοίωσης του αποτελέσματος! Κι αυτό συμβαίνει τις τελευταίες αγωνιστικές του πρωταθλήματος. Έχει ευθύνη, όμως, μόνο η διοίκηση του ΚΑΟΔ; Όχι, βέβαια αφού και ο κομισάριος πρέπει να το αναγράφει στην έκθεσή του και η διοίκηση του ΕΣΑΚΕ να λαμβάνει βαρύτατες κυρώσεις.

Θέλετε κι άλλα παραδείγματα. Στο κλειστό των Ιλισίων προσπαθήστε να τοποθετήσετε το κινητό σας τηλέφωνο δίπλα στο ηλεκτρονικό βαλιτσάκι, που βρίσκεται στη γραμματεία. Θ’ αλλοιωθεί ο χρόνος που δείχνει ο ηλεκτρονικός πίνακας. Ανηφορίστε στη Νέα Κηφισιά και στο γήπεδο των «νεοφώτιστων» και να είστε βέβαιοι ότι θα νιώσετε σαν να επισκέπτεστε μουσείο… Ηλεκτρονικός πίνακας – αντίκα, προερχόμενος από μια άλλη εποχή. Λες και έχουμε γυρίσει το χρόνο πίσω κατά 20 έτη. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει η δυνατότητα προσαρμογής του precision time. Κι όμως, ομάδα της Α1 αγωνίζεται μ’ έναν τέτοιο ηλεκτρονικό πίνακα!!!

Θέλετε να σας αναφέρουμε για τον πίνακα του Ίκαρου Χαλκίδας; Τοποθετήθηκε πριν τη διεξαγωγή του πρώτου εντός έδρας αγώνα κι όμως, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με συνέπεια οι κριτές που το χειρίζονται να είναι Αθηναίοι δεδομένου ότι έχουν μεγαλύτερη γνώση και εμπειρία. Ουσιαστικά στην Αθήνα μόνο τα γήπεδα του ΟΑΚΑ και του ΣΕΦ διαθέτουν τους κατάλληλους ηλεκτρονικούς πίνακες… Διαπιστώνουμε, εν τέλει, ότι σ’ ένα επαγγελματικό πρωτάθλημα, αυτό της Α1 και εν έτη 2014:

* Τα χρονόμετρα και οι πίνακες δεν έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν από δύο άτομα.

* Δεν υπάρχουν αναλυτικά τα νούμερα των παιχτών.

* Χρειάζεται κάθε φορά που χαθεί έστω κι ένα δευτερόλεπτο, να ξεκινήσεις τη διαδικασία από την αρχή.

* Χρειάζεται αρκετός χρόνος ώστε να καταγραφεί καλάθι ή φάουλ του παίκτη ή και τα δύο.

* Χρειάζεται προσπάθεια να ελέγξεις τα χρονόμετρα, αφού αντί να υπάρχει μόνο η ένδειξη «start stop», όπως συμβαίνει στους ηλεκτρονικούς πίνακες τελευταίας τεχνολογίας, παρατηρούνται πέντε, ακόμα και έξι κουμπιά λειτουργιών.

Για ποιο λόγο λοιπόν, δεν υπάρχει ομοιομορφία, ως προς τις τεχνικές προδιαγραφές, των ηλεκτρονικών πινάκων, με συνέπεια οι διαιτητές και οι κριτές να είναι συνήθως τα εξιλαστήρια θύματα; Διότι, οι ίδιοι οι παράγοντες των συλλόγων και κατ’ επέκταση τον ΕΣΑΚΕ, κινεζοποιούν το μπάσκετ. Θέλουν από την μία πλευρά, να λαμβάνουν υψηλές χορηγίες από τον ΟΠΑΠ, από την κρατική τηλεόραση και το συνδρομητικό σταθμό αλλά από την άλλη, δεν φροντίζουν για τα αυτονόητα. Αγοράζουν αμφιβόλου ποιότητας ηλεκτρονικούς πίνακες, ώστε να γλιτώνουν ευρώ, περιορίζουν ή και εξαφανίζουν το υπαλληλικό προσωπικό, «προσλαμβάνουν» προπονητές με κριτήριο τις διασυνδέσεις με επιχειρηματίες για ενδεχόμενη χορηγία και αντιμετωπίζουν τους ξένους παίκτες ως έναν τρόπο φθηνής εργασίας για τις ανάγκες του κεφαλαίου. Αφήστε, που καταφεύγουν στην πρακτική των συχνών αλλαγών στο ρόστερ, ώστε να μην καταβάλλονται τα χρήματα εν’ ονόματι της «εξυγίανσης»… Για να εξηγούμαστε, αυτά συμβαίνουν στην πλειοψηφία των συλλόγων της Α1.

Και δυστυχώς, οι ιθύνοντες τον ΕΣΑΚΕ σφυρίζουν αδιάφορα… Μας θυμίζουν έντονα αυτούς τους τύπους, μέσα στο αυτοκίνητο, που περιμένοντας υπομονετικά ν’ ανάψει το πράσινο φανάρι, σκαλίζουν αμέριμνα την μύτη τους νομίζοντας ότι δεν τους βλέπει κανείς… Κι όμως, τα «κακώς κείμενα» του μπάσκετ βγάζουν …μάτι.

[email protected]