ΑΦΙΕΡΩΜΑ | I love this game... 2013 edition

To ήταν 2013 γεμάτο από συγκινήσεις για το καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ στον πλανήτη γη. Συναρπαστικά πλέι οφ, ακόμη πιο συναρπαστικοί τελικοί, τραυματισμοί, τίτλοι τέλους για αρκετούς, ανταλλαγές, ανάδειξη νέων ηρώων αλλά και... Έλληνες.

Οι άτυχοι...

Ο τραυματισμός του Ντέρικ Ρόουζ στο πρώτο παιχνίδι των πλέι οφ με τους Σίξερς την προηγούμενη χρονιά (28/4/2012), μπορεί να προβλημάτισε την ηγεσία της ομάδας από το Σικάγο, έδωσε όμως χώρο και χρόνο σε παίκτες που έδωσαν δείγματα του ταλέντου τους και οδήγησαν τους "Ταύρους" σε μια επική πρόκριση επί των Νετς με

3-4, στα ημιτελικά της ανατολικής περιφέρειας. Ο λόγος για τους Νέιτ Ρόμπινσον και Μάρκο Μπελινέλι, που στις αρχές της χρονιάς είχαν πατήσει το πόδι τους στο United Center. Αποκορύφωμα της σειράς, το 4ο ματς στο Μπρούκλιν, όπου μετά από 3 παρατάσεις έγινε το 1-3 στη σειρά, νικώντας με 134-142 με καταπληκτική εμφάνιση του Νέιτ.

Ο Ντέρικ Ρόουζ έκανε τη μεγάλη επιστροφή στην αγωνιστική δράση, στο πρώτο ματς της φετινής περιόδου απέναντι στους Πρωταθλητές Χιτ και έπαιξες για μόλις 10 παιχνίδια της κανονικής περιόδου πριν μπει στα πιτς και πάλι, ίσως για το υπόλοιπο της σεζόν.

Αν ο τραυματισμός του Ρόουζ ήταν ένα δεδομένο ήδη από το 2012, υπήρχαν και αυτοί που προέκυψαν στην πορεία, αλλάζοντας τη ζωή των ομάδων τους, λίγο πριν τα πλει οφ του '13.

Ο Κόμπε Μπράιαντ έδινε τον υπέρ πάντων αγών κάθε βράδυ, ώστε οι Λέικερς να μην χάσουν το τρένο των πλέι οφ από τους Τζαζ. Το έχασε όμως ο ίδιος, καθώς στο ματς με τους Γκόλντεν Στέιτ (12/4), η υπερπροσπάθεια να καλύψει την μέτρια ομάδα του, διέλυσε τον αχίλλειο τένοντα. Η απουσία του ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής στη "σκούπα" που υπέστησαν από τους Σπερς, μόλις στην πρώτο γύρο. Στη φετινή σεζόν όμως, ήταν αφορμή το Λος Άντζελες να βρει έναν ηγέτη, όχι με την λάμψη του Κόμπε ωστόσο, και να τραβήξει κουπί. Το όνομα του, Ξαβιέ Χένρι.

Στους Πέισερς από την άλλη, η μακρά απουσία του Ντάνι Γκρέιντζερ, απελευθέρωσε την ομάδα, δίνοντας χώρο στον ανερχόμενο Πολ Τζορτζ. Η ομάδα από την Ιντιάνα έπαιξε γρήγορο και ομαδικό μπάσκετ, με τον Τζορτζ αλλά και τους Τζορτζ Χιλ - Ροι Χίμπερτ να βγάζουν το "λάδι" στους Χιτ για να τους προσπεράσουν, πριν στεφθούν για δεύτερη συνεχόμενη φορά πρωταθλητές ΝΒΑ.

Τέλος, Ο Ράσελ Ούεστμπρουκ των Θάντερ, έλειψε πολύ από το ταίρι του τον Κέβιν Ντουράντ, καθώς έμεινε μόνος να παλεύει για τον τελικό του ΝΒΑ, ενώ υπήρξαν αρκετά βράδια που ο τελευταίος πήρε πάνω από 40 προσπάθειες για να σκοράρει.

Το φάουλ που δεν έγινε ποτέ...

Οι "γέροι" του Σαν Αντόνιο μοίρασαν θλίψη στην δυτική περιφέρεια, καθώς περνούσαν όποιον έβρισκαν στο διάβα τους και φάνταζαν ως η μόνη ομάδα που μπορούσε να κοντράρει τον «Βασιλιά» και τη συνοδεία του. Και έτσι ήταν, αν ο δημιουργός και "χειριστής" αυτής της ομάδας, δεν έκανε το λάθος που θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη όλων. Ο Γκρεγκ Πόποβιτς δεν έδωσε εντολή για φάουλ στην τελευταία επίθεση των Χιτ της κανονικής διάρκειας του 6ου αγώνα στο Μαϊάμι και ο "παππούς" Ρει Άλεν, τους τιμώρησε. Έστειλε το παιχνίδι στην παράταση, την ώρα που οι υπεύθυνοι του ΝΒΑ ετοίμαζαν το γήπεδο για απονομή του πρωταθλήματος στους Σπερς.

Δυνατή στιγμή επίσης, στον επόμενο και τελευταίο αγώνα της σειράς και της σεζόν, με τον Τιμ Ντάνκαν να αστοχεί σε σουτ αλλά και φόλοου στην ίδια φάση, να μην καταφέρνει να στείλει αυτός το παιχνίδι με τη σειρά του στην παράταση και εκνευρισμένος να χτυπάει το παρκέ στην επόμενη άμυνα, τραντάζοντας ένα γήπεδο που έβραζε λόγω της διαφαινόμενης νίκης της ομάδας του Μαϊάμι. Τόσο ο Τιμ Ντάνκαν, όσο και ο Μανού Τζινόμπιλι σε δηλώσεις τους μετά το πέρας των τελικών δήλωσαν πως αποκόμησαν... ψυχολογικά τραύματα από την εφιαλτική εξέλιξη τους.

Οι Έλληνες...

Το 2013 ήταν σημαντικό επίσης και για την Ελληνική παρουσία που για χρόνια περίμενε μια τρανταχτή παρουσία. Ο Κώστας Κουφός ήδη από τη σεζόν 2012-2013 είχε κερδίσει βασική θέση στον ρόστερ των Νάγκετς του Τζορτζ Καρλ, από τον ιδιόρρυθμο Τζαβέλ ΜακΓκί. Η επιλογή αυτή κόστισε και στον Κουφό την ανταλλαγή του στους Γκριζλις, αλλά και την απομάκρυνση του Καρλ που μόλις είχε ανακηρυχθεί προπονητής της χρονιάς.

Αν και αρχικά φάνηκε σαν επιλογή ώστε να κάνει τα. ρεπό των Μαρκ Γκασόλ και Ζακ Ράντοφλ, ο Κουφός άρχισε να δείχνει δείγματα γραφής και να κάνει εμφανή την παρουσία του στη νέα ομάδα.

Ο Νίκ Καλάθης, έκανε το όνειρό του πραγματικότητα και κέρδισε συμβόλαιο στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ και συμπαίκτης με τον Κουφό στους Γκρίζλις. Λόγω του όχι αγωνίζεται σε θέση νευραλγική, είναι αντικειμενικές οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει, μιας και πέρασε μια χρονιά στην Κουμπάν όντας ο απόλυτος άρχων των plays της Ρωσικής ομάδας.

Last but not least. Φυσικά ο λόγος για τον Giannis the Greek Freak ή αλλιώς, Γιάννη Αντεντοκούνμπο. Ο νεαρός επιλέχθηκε στο Νο.15 του ντραφτ από τους Μπακς και ήδη, μετά από δυο μήνες παρουσίας στην ομάδα κερδίζει συμμετοχές στην πρώτη πεντάδα, κάνοντας τον Λάρι Ντρου, τον προπονητή του, να μαλλιάσει η γλώσσα του από τα εγκώμια που του... πλέκει.

Σίγουρα βοήθησαν οι απουσίες και οι τραυματισμοί της ομάδας του Μιλγουόκι, καθώς επίσης και η έλλειψη ποιότητας για να διεκδικήσει μια είσοδο στα πλέι οφ. Όμως ο άλλοτε αναπληρωματικός νεανίας του Φιλαθλητικού έπιασε την ευκαιρία από τα μαλλιά και ήδη μετράει αρκετές συμμετοχές σε highlight του ΝΒΑ, ακόμα και στην πρώτη θέση!

Τα σήριαλ...

Ο Ντοκ Ρίβερς στους Κλίπερς, οι Πολ Πιρς και Κέβιν Γκαρνέτ στου Νετς, ο Ντουάιτ Χάουαρντ στους Ρόκετς. Μετακινήσεις που τάραξαν τον ύπνο των συμμετεχόντων, των οπαδών των ομάδων τους αλλά και στους ΝΒΑερ συντάκτες ανά τον κόσμο για να καλύπτουν ανά πάσα ώρα και στιγμή τις εξελίξεις αυτών των σήριαλ.

Οι Σέλτικς είδαν ότι είναι ώρα να αλλάξουν σελίδα και να κάνουν χώρο στο Σάλαρι καπ για τις φουρνιές ταλέντων που έρχονται. Έτσι ο προπονητής που έδιωξε την κατάρα του Λεν Μπάιας αλλά και οι δυο του σωματοφύλακες, κατηφόρισαν προ άλλες πολιτείες. Και αν οι Πιρς-Γκαρνετ κατέβηκαν μονάχα λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα και στη Νέα Υόρκη, ο Ρίβερς έφτασε μέχρι την ηλιόλουστη Καλιφόρνια, ώστε να έχει υπό τις εντολές του τον καλύτερο πλει μέικερ του πρωταθλήματος, Κρις Πολ και να βγάλει από το "κομπαρσιλίκι" τους Κλίπερς που από την περσινή σεζόν είχαν αρχίσει να κάνουν βήματα προόδου (καλύτερο ρεκόρ κανονικής περιόδου 56-26, κέρδισαν τον τίτλο της Pacific για πρώτη φορά, σκόνταψαν όμως στους Γκρίζλις στα πλέι οφ με 2-4).

Από την άλλη, ο Χάουαρντ άφησε την πόλη των αγγέλων και τις στρατιές των σταρ που βόλταραν στα βουλεβάρτα, για να πάει στο "εργατικό" Χιούστον που με την προσθήκη του Τζέιμς Χάρντεν από το 2012, θέτει ψηλά τον πήχη.

Θα μας λείψουν...

Κάποιοι είχαν ήδη, άτυπα, αποχαιρετήσει την ενεργό δράση. Κάποιοι άλλοι το πάλευαν ακόμα.

"Θα είμαι Σίξερς μέχρι να πεθάνω"

Ο Άλεν Άιβερσον είπε το επίσημο αντίο του σε μια φορτισμένη συνέντευξη τύπου πριν το πρώτο παιχνίδι των Σίξερς για τη νέα σεζόν, υπό το βλέμμα του Τζούλιους Έρβινγκ. Ο παίκτης που είχε οδηγήσει ίσως την πιο κακή ομάδα, μόνος του, σε τελικούς ΝΒΑ, πριν το κάνει και ο ΛεΜπρον με το Κλίβελαντ, ήταν και επίσημα παρελθόν. Εξάλλου είχε να πατήσει παρκέ από τον Δεκέμβριο του 2010, με την φανέλα της Μπεσίκτας.

Λίγη ώρα μετά την αποχώρηση, στο παρκέ το νέο απόκτημα της ομάδας τη Φιλαδέλφεια που ακούει στο όνομα Μάικλ Κάρτερ Ουίλιαμς (#11 στο ντραφτ '13) έκανε εντυπωσιακό ντεμπούτο, δείχνοντας το αύριο της ομάδας.

Τον χορό των αποχωρήσεων ωστόσο, είχαν ανοίξει οι Γκραντ Χιλ και Τζέισον Κιντ στις αρχές Ιουνίου.

Το καλό παιδί του ΝΒΑ, την πρώτη επίσημη μέρα του καλοκαιριού ανακοίνωσε ότι η μακρά θητεία του (και ταλαιπωρία του από τους τραυματισμούς), λάμβανε τέλος. Οι "ειδικοί" λένε ότι αν ήταν σιδερένιος, το ταλέντο του ισοφάριζε (ίσως και ξεπερνούσε) αυτό του Αέρινου. Φυσικά με τα "αν" δεν χτίζονται παρά μόνο αστικοί μύθοι. Οι διακρίσεις του με την Εθνική ομάδα των ΗΠΑ ήταν οι μοναδικοί του τίτλοι (με κυριότερο το χρυσό στην Ατλάντα το '96).

Ο μετέπειτα προπονητής των Νετς, Τζέισον Κιντ, ανήκει στην κατηγορία αυτών που εν μια νυκτί έβγαλαν τα αθλητικά παπούτσια και έβαλαν. σκαρπίνι, καθήμενοι σαν προπονητές πια στον πάγκο. Αν και η πολύκροτη και κυρίως, πανάκριβη, ομάδα του Μπρούκλιν έχει παιχνίδια που πραγματικά δεν βλέπεται, ο ίδιος ο Κιντ κατέχει το highlight με την κόκα-κόλα και το σπρώξιμο στο ματς με τους Λέικερς (σπρώξε με σου λέω).

Τέλος, ο Τρέισι Μακ Γκρέιντι που λίγο πριν τα πλει οφ εντάχθηκε στους Σπερς και έφτασε μια ανάσα από το πρώτο του δαχτυλίδι, είπε με τη σειρά του αντίο στις 26 Αυγούστου, αφήνοντας, τότε, ανοικτή πόρτα για μια εμπειρία στα. ξένα. Ήδη είχε εμπειρία από την Κίνα. Ο ξάδερφος του Βινς Κάρτερ παραδέχτηκε αργότερα ότι αν δεν είχε φύγει από το Τορόντο το 2000, πιθανώς να κατάφερναν παρέα με τον. ξάδερφο να απομακρύνουν τον τίτλο από τα αμερικάνικα εδάφη, κάνοντας τους Ράπτορς πρωταθλητές.

Και ο "Βασιλιάς"...

Φυσικά θα ήταν άδικο να μην αναφέρουμε το back-to-back πρωτάθλημα των Χιτ με ηγέτη τον ΛεΜπρόν όπου έφτασε τους τέσσερις τίτλους MVP (2 συνεχόμενους σαν τον Μπιλ Ράσελ και τον Μάικλ Τζόρνταν) και τους δυο σαν MVP των τελικών.

Όταν το 2010 είπε την πολύκροτη φράση, "παίρνω τα ταλέντα του και κατηφορίζω.", δείχνει να δικαιώνεται. Βέβαια ο λόγος που έβγαλε λίγο μετά την στέψη, μοιάζει ίσως μια γέφυρα προς την ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας του. Το Οχάιο.

Και ποια ιστορία θα ήταν πιο "κινηματογραφική" από το να γυρίσει μετά το "στρατιωτικό" όπου από ταλαντούχος παίκτης έγινε. άντρας και με το υλικό που μαζεύεται εκεί (Ίρβινγκ, Καράσεφ) αλλά τον χώρο στο σάλαρι καπ, να σβήσει κάθε κακία στην καρδιά των "συμπατριωτών" του.

Νέα μέρα...

Όσο για τη χρονιά που ξεκίνησε τώρα; Μια αδύναμη ανατολή, βλέπει τους Πέισερς και τους Χιτ να (ξανά)ανταμώνουν στα τελικά της περιφέρειας (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου), ενώ στη δυτική θα πέσουν κορμιά. Για τις 8 θέσεις, θα "σκοτωθούν" τουλάχιστον 12-13 ομάδες με κερδισμένους όσους αγαπούν το μπάσκετ.
Και η δράση συνεχίζεται.