Οταν η τυφλή Δικαιοσύνη δεν αποφεύγει τις κλεφτές ματιές

Πριν από περίπου ένα μήνα, δικαστήριο της Αθήνας άφησε ελεύθερο έναν «πατέρα» στον οποίο είχε επιβληθεί κάθειρξη 12 ετών για αποπλάνηση της 2χρονης κόρης του και βιασμό της θετής, επίσης ανήλικης, κόρης του (αναστέλλοντας την εκτέλεση της πρωτόδικης ποινής του μέχρι το Εφετείο).


Πριν από λίγες ημέρες το Εφετείο του Κορυδαλλού επέβαλε ποινές κάθειρξης, από 11 έως 37 χρόνια, σε έξι νεαρούς, που έκρινε ενόχους για συμμετοχή στην οργάνωση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» και εκρήξεις (με τις περιβόητες... κατσαρόλες), από τις οποίες προκλήθηκαν από καθόλου έως ελάχιστες υλικές ζημιές. Αποφάσισε μάλιστα -παρά την αντίθετη εισήγηση του εισαγγελέα- να τους στείλει να κάνουν «καριέρα» στη φυλακή, απορρίπτοντας αιτήματα για αναστολή εκτέλεσης ποινών. Η ανακολουθία αυτή στις δικαστικές αποφάσεις, όπου πολλές φορές όσο πιο βαριά είναι τα αδικήματα τόσο πιο εύκολα «ξεγλιστρούν» οι δράστες, ειδικά κάποιοι μεγαλόσχημοι εγκληματίες του «λευκού κολάρου», προκαλεί εύλογα ερωτήματα αλλά και ανησυχία στον πολίτη που διαπιστώνει ότι η «τυφλή Θέμιδα» βλέπει κατά το δοκούν.
Εχει τα μάτια «μισάνοιχτα» απέναντι σε αρχιερείς της μίζας, αρχινονούς της νύχτας, παραδικαστικά κυκλώματα, απέναντι στην κλιμακούμενη βία παρακρατικών μηχανισμών και στην ανεξέλεγκτη χημική καταστολή κάθε ελεύθερης φωνής αντίδρασης, και έχει τα μάτια «ορθάνοιχτα», τόσο που να... αλληθωρίζει, όταν πρόκειται για 20χρονους με αντιεξουσιαστικά φρονήματα.
Αρχές, όπως η συνταγματική νομιμότητα, η ηθική απόδειξη, η ελεύθερη εκτίμηση των δεδομένων, η αναλογικότητα στη στάθμιση των αντιτιθέμενων αγαθών, πάνε περίπατο μπροστά σε σκοπιμότητες που υπαγορεύουν ποινές εξόντωσης και παραδειγματισμού.
Αντίθετα, οι ποινές -που επιβλήθηκαν, ή δεν επιβλήθηκαν- σε πολύκροτα σκάνδαλα καταδεικνύουν τα δύο μέτρα και δύο σταθμά στην εφαρμογή του πνεύματος του νόμου. Ενίοτε και του γράμματος.
Ας θυμηθούμε συνοπτικά πώς κατέληξαν δικαστικά ορισμένες από τις μεγαλύτερες ποινικές και αστικές υποθέσεις των τελευταίων ετών (σκάνδαλα όπως η Siemens, το Βατοπέδι και τα ομόλογα είναι ακόμα στην ανάκριση), καθώς και δικογραφίες για εγκλήματα κατά της ζωής, στα οποία οι δράστες δεν είναι αντιεξουσιαστές αλλά εξουσιαστές, δηλαδή αστυνομικοί. Για τους τελευταίους, με εξαίρεση την περίπτωση Κορκονέα που του επιβλήθηκαν ισόβια για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, η Δικαιοσύνη επιφυλάσσει, σχεδόν πάντα σκανδαλωδώς, ευνοϊκή μεταχείριση.*
Υπόθεση Ricomex
Το εργοστάσιο της Ricomex κατέρρευσε στους σεισμούς της 7ης-9-1999. Από τα ερείπια ανασύρθηκαν νεκροί 39 εργαζόμενοι. Διαπιστώθηκε ότι το κτήριο ήταν ένα φέρετρο, κρεμασμένο στο Ρέμα της Χελιδονούς. Κατηγορήθηκαν αρχικά 33 άτομα, ως υπαίτιοι για ανθρωποκτονία από ενδεχόμενο δόλο, κατά συρροή κ.λπ.
Οι 29 απαλλάχτηκαν με βουλεύματα.
Στο εδώλιο κάθισαν μόνο τέσσερις μηχανικοί. Οι ιδιοκτήτες και γενικά οι διοικήσεις δεν παραπέμφθηκαν σε δίκη. Από τους τέσσερις μόνο οι δύο καταδικάστηκαν σε φυλάκιση π