Βούλα Πατουλίδου: «Δεν έχω κάνει botox, μόνο απόξεση δέρματος»

Η πρώτη χρυσή ολυμπιονίκης σε μια κατάθεση ψυχής που θα συζητηθεί. Η Βούλα Πατουλίδου του 2011 σε τίποτα δεν θυμίζει το όλο μύες κορίτσι του 1992 που χάρισε στην Ελλάδα ένα ανεκτίμητης αξίας χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Ο ίδιος πάντα άνθρωπος σε ένα τελείως διαφορετικό σώμα. Μια γυναίκα δυναμική, ασυμβίβαστη, επαναστάτρια, τα τελευταία χρόνια δίνει τη δική της προ­σωπική μάχη στο μεγάλο αγώνα του εθε­λοντισμού και του Ερυθρού Σταυρού. Απογοητευμένη από την εμπλοκή της με την πολιτική για λογαριασμό άλλων, δεν το έβαλε κάτω, γι' αυτό και θέλησε να βοηθήσει στον εθελοντισμό από την πολιτική του πλευρά. Μας άνοιξε την καρδιά της και για πρώτη φορά είπε πράγματα που σίγουρα αξίζουν το χρυσό μετάλλιο ψυχής και δύναμης. «Δεν έχω κάνει botox, μόνο απόξεση»«Το περιστατικό που βίωσα ήταν απίστευτο. Ήμουν σε ένα ταξί πριν λίγο καιρό και την ώρα που σταματάμε σε ένα φανάρι στην Πατριάρχου Ιωακείμ -είχα ανοιχτό το παράθυρο-, ακούγεται ένας από το διπλανό αμάξι να φωνάζει «Γεια σου ρε Βουλάρα». Ο ταξιτζής γυρίζει πίσω και με κοιτάει. Που σας ξέρω; Μήπως είστε δημοσιογράφος, ηθοποιός; με ρωτάει. Και όταν του είπα ποια είμαι, τράβηξε χειρόφρενο, μην πιστεύοντας αυτό που έβλεπε. Είστε άλλος άνθρωπος, μου λέει. Αγνώριστη. Τώρα είστε μανεκέν. Ως αθλήτρια δεν μου αρέσατε καθόλου. Ήσασταν σαν άντρας. Την αλήθεια είπε ο άνθρωπος. Τότε δεν με απασχολούσε η εξωτερική μου εικόνα. Πάντα μου άρεσε το ωραίο ντύσιμο. Ανέκαθεν ήμουν κοκέτα. Μπορεί να μη φάω μέρες, αλλά να μη συνδυάσω το κοστούμι μου με τα ανάλογα παπούτσια και τσάντα, δεν μπορώ να μην το κάνω. Το μόνο που έχω κάνει στο πρόσωπο μου είναι μια απόξεση και όχι botox και πλαστικές επεμβάσεις. Δεν έχω κάνει τίποτα από αυτά. Με ενοχλούσαν, όμως, τα σημάδια από την ακμή στο πρόσωπο μου, οι ερωτήσεις του γιου μου για το πότε θα φύγουν τα σπυράκια επιτέλους, γι' αυτό και πήρα την απόφαση να κάνω αυτή τη λείανση επιδερμίδας με μια τεχνική, για να νιώθω εγώ καλύτερα. Εντάξει, το σώμα μου ήταν πάντα σε καλή φυσική κατάσταση. Το κορμί γύρισε σε μια κατάσταση που δεν είναι πλέον εκείνο το πρησμένο το αντρικό, που σε συνδυασμό με το ότι έκοβα πάντα το μαλλί μου, με περνούσαν πάντα για αγοράκι.»«Νιώθω ενοχές απέναντι στην οικογένεια μου»«Οι ενοχές με ακολουθούν, γιατί έχω έναν πιτσιρίκο 13 χρονών και τον έχω πάρει πολλές φορές μαζί μου για να βλέπει τι κάνει η μαμά και να μη γκρινιάζει ότι του λείπει, κατηγορώντας την ότι βγαίνει για διασκέδαση. Ο γιος μου μού έχει τρελή αδυναμία. Μπορεί να είναι με τον πατέρα του, τους παππούδες του και να λέει δεν θέλω άλλον κανέναν. Παρ' όλα αυτά είμαι τυχερή, γιατί έχω έναν καταπληκτικό σύζυγο. Είναι στήριγμα μεγάλο για μένα όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά ξέρεις τι γίνεται; Όταν γυρίζεις στο σπίτι δεν μένει χρόνος για σένα. Γι' αυτό σου λέω, η Βούλα είναι κάπου στο τέλος. Αν δεν χωράω σήμερα στη ζωή τους, θα χωρέσω αύριο. Έχει ο Θεός. Δυστυχώς, ποτέ στη ζωή μου δεν είπα "Για τη Βούλα ρε γαμώ το". Μια κύστη είχα στη μύτη και δεν πήγαινα να τη βγάλω, νιώθοντας αλαζονικά ότι εμένα με βοηθάει ο Θεός.