Στέλα Φυρογένη: Με ενδιαφέρουν τα λάθη κι όσα πιέζουν τους ανθρώπους στα άκρα – Η Χάιδω από τη «Γη της Ελιάς» στο topontiki.gr

Στη βόλτα της ζωής της, τα περισσότερα από τα μισά χρόνια, τα έχει διανύσει στο θέατρο, κυρίως μέσα από παραγωγές του ΘΟΚ. Η Στέλα Φυρογένη με τη συμμετοχή της στη σειρά «Η γη της ελιάς» μοιάζει να έχει βάλει άνω τελεία στη σχέση της με αυτό που κάνει την ψυχή της να «φτερουγίζει». Η πρόταση από τον Ανδρέα Γεωργίου για την Χάιδω Στεφανέα της

H συμπόρευση «χέρι- χέρι» με τη Χάιδω της έχει κόπο, ταυτόχρονα είναι και αναζωογονητική, εξήγησε σε βιντεοκλήση, η μόνιμα εγκατεστημένη σε χωριό της Κύπρου, Στέλα Φυρογένη.

Τρία χρόνια τηλεόραση, τρία χρόνια «Η γη της ελιάς». Το ταμείο μέχρι τώρα ποιο είναι;

Το θέατρο καλύπτει το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου. Αυτά τα τρία χρόνια χωρίς θέατρο είναι δύσκολα. Η εργασία στην τηλεόραση ήταν/είναι κάτι καινούριο. Οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Πρωτόγνωρες για εμένα. Χρειάζεται ταχύτητα. Πρέπει να είμαστε γρήγοροι και αποτελεσματικοί σε πυκνό χρόνο.

Όμως με ενδιαφέρουν οι καλές δουλειές. Εκείνες που γεμίζουν την ψυχή και το πνεύμα και μέσα από τις οποίες μπορώ να βιοπορίζομαι.

Παραμένει η Χάιδω ως ρόλος προκλητικός όπως και στην αρχή;

Η αρχική πρόκληση αποτέλεσε την αφετηρία. Το πρωτόγνωρο του πράγματος το έκανε δύσκολο. Χρειάστηκε δουλειά από εμένα, ώστε η Χάιδω να έχει προϊστορία. Έπρεπε να την πλάσω μέσα μου, για να δημιουργήσω αντιδράσεις αιτιολογημένες στη συμπεριφορά της μέσα στη σειρά.

Κάθε φορά αποτελεί πρόκληση, να βρω τα στοιχεία που έχει η Βάνα (σ.σ. Δημητρίου, η σεναριογράφος) στο μυαλό της και είναι δουλειά μας, όσων συμμετέχουμε στη «Γη της ελιάς», να τους δώσουμε υπόσταση. Πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την ανθρωπιά των χαρακτήρων.

Έχει ενδιαφέρον, ότι στην σειρά αναπτύσσονται διαφορετικές ιστορίες, οι χαρακτήρες εναλλάσσονται και έχει επίσης ενδιαφέρον, να βλέπει και ο ηθοποιός τους ανθρώπους αυτούς και τις σχέσεις τους να εξελίσσονται, να έχουν διάρκεια, διότι στο θέατρο οι σχέσεις είναι- εκ των πραγμάτων- σύντομες.

Πώς δημιουργήθηκε η ιστορία με το σήμα κατατεθέν της Χάιδως;

Είναι μια γυναίκα του χωριού, έξυπνη πολύ, δυναμική και ευαίσθητη, γεννημένη και μεγαλωμένη με τις παραδόσεις της Μάνης.

Οι κατάρες δεν είναι ίδιον των γυναικών της Μάνης, αλλά γενικότερο χαρακτηριστικό. Με καταγωγή από την Πρέβεζα, από την πλευρά της μητέρας μου, έχω βιώματα.

Έχει μεγάλη δύναμη η αρνητικότητα μιας κατάρας, αν και κάποιες φορές μια κατάρα μπορεί να γίνει μπούμερανγκ.

Πάντως έχει ενδιαφέρον το ψάξιμο, για να βρει κάποιος την πηγή του θυμού και του τρόπου με τον οποίον εκδηλώνεται, με τι μπορεί εκφραστεί. Με μία έννοια κάνει τον άνθρωπο δημιουργικό! Με έναν τέτοιο χαρακτήρα εύκολα μπορεί να ταυτιστεί κάποιος.

Θα θέλατε μια αλλαγή στην εικόνα της;

Η Χάιδω έχει περάσει από χίλια, μύρια κύματα. Οι ανατροπές είναι παραπάνω από καλοδεχούμενες. Θα ήθελα κάτι δραστικό. Με ενδιαφέρον πολύ τα διλήμματα. Σε καλούν να πάρεις αποφάσεις. Και από τα διλήμματα για σημαντικές αποφάσεις μπορούν να προκύψουν μεγάλες αλήθειες σε έναν ρόλο.

Ως μάνα τι της λείπει;

Υπάρχει ο πόνος της απώλειας της κόρης της. Είναι τρομακτικά δύσκολο να το αποδεχθεί ο άνθρωπος. Αποτελεί σπουδαίο υλικό η απώλεια παιδιού για τον ρόλο. Η Χάιδω ως μάνα είναι καλυμμένη, διότι έχει τα παιδιά και τα εγγόνια της, έχει μια ισορροπημένη σχέση με τον Λυκούργο. Όμως η απουσία της κόρης είναι «παρούσα».

Πώς θα θέλατε να την δείτε να εξελίσσεται στην υπόλοιπη πορεία;

Η Χάιδω προχωρά γερά. Με στραβοπατήματα. Και ελπίζω έτσι να συνεχίσει…

Γιατί;

Διότι τα στραβοπατήματα κάνουν ενδιαφέρουσα τη ζωή. Με ενδιαφέρουν τα λάθη. Οι ατυχίες. Οι προβληματισμοί. Οι αποφάσεις. Όλα αυτά που πιέζουν τους ανθρώπους στα άκρα, κάποια στιγμή.

Σάς διδάσκει με έναν τρόπο η Χάιδω;

Βέβαια. Η δουλειά μας έχει αυτή τη θαυμάσια πολυτέλεια. Δουλεύοντας, είμαστε μαθητές. Μας βάζει σε μία διαρκή διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης και αυτό είναι πολύ χρήσιμο. Αρκεί, να σε ενδιαφέρει η αναζήτηση.

Η συμπάθεια του τηλεθεατή κερδίζεται ακόμα και με κατάρες;

Α, στην αρχή δεν με συμπαθούσαν. Και είχε ενδιαφέρον για εμένα. Ευτυχώς υπάρχει η Αρετή Καπερνάρου της Δώρας Χρυσικού και η μεταξύ μας κόντρα μας έκανε συμπαθείς.

Με ποιο τρόπο σας έχει βγει το λάδι με τη «Γη της ελιάς»;

Χμ, καλό. Με την ταχύτητα και τις πολλές ώρες εργασίας στα γυρίσματα.

Πώς θα ολοκληρώσει τη διαδρομή της στη σειρά η Χάιδω Στεφανέα;

Ουδείς το γνωρίζει. Και χαίρομαι πολύ γι’αυτό.

Με τι θα είναι ευτυχισμένη;

Δεν έχει πολλές φιλοδοξίες. Αρκεί ο Λυκούργος της και τα παιδιά της να είναι καλά. Και με το καλό του τόπου της.

Εσείς με τι είστε ευτυχισμένη;

Αναλόγως. Κάποιες φορές αρκεί ένα χαμόγελο. Άλλες, με τη γνώση ότι δεν σφάζουν ή σκοτώνονται παιδιά δίπλα μας και αυτό να θεωρείται φυσιολογικό.

Ζείτε στην Κύπρο. Του χρόνου θα προβληθεί η σειρά «Famagusta» στο Mega. Πώς βιώνει και αισθάνεται μια Ελλαδίτισσα την διχοτόμηση σήμερα;

Δεν έχω την εμπειρία των ανθρώπων, οι οποίοι έχουν δει τους αλεξιπτωτιστές να «πέφτουν», που έχουν τρέξει στα χωριά για να γλιτώσουν, που έχουν γίνει πρόσφυγες στην ίδια τους τη χώρα.

Είναι άλυτο ζήτημα και όσο περνά ο καιρός, γίνεται ολοένα πιο ξεκάθαρο, ότι είναι τόσο μακριά, από τον κοινό άνθρωπο, τα μεγάλα συμφέροντα, τα οποία δεν θέλουν να αλλάξει κάτι.

Νιώθω, ότι ο κόσμος είναι τόσο «ρουφηγμένος» από την κρίση που περνάμε, ώστε μας κάνει να περιοριζόμαστε στους εαυτούς μας, για να τη βγάλουμε καθαρή.

Αυτό για να αλλάξει, θέλει συλλογικότητα και ειλικρίνεια, οι οποίες δεν είμαι βέβαιη ότι υπάρχουν.

Αισθάνομαι, ότι μένει ο πόνος της απώλειας, η ανάμνηση για μια ζωή που χάθηκε. Για τους άλλους είναι οικονομικό θέμα.

Το θέατρο, η μουσική, λέγεται ότι εξευγενίζουν τον άνθρωπο. Ποιος άλλος παράγοντας μάς βελτιώνει, θεωρείτε; Εσάς τι σας κάνει καλύτερο άνθρωπο;

Η φύση. Μας διδάσκει, ότι αγαπώντας, κατανοώντας, μπορεί να γίνει πιο όμορφη η ζωή μας.

Η φύση, ιδίως η επαφή μας με τα ζώα, μάς κάνουν καλύτερους ανθρώπους.

Ποια μουσική ταιριάζει στην Χάιδω;

Νομίζω κάτι βαθιά παραδοσιακό. Κάτι πικρό και λεβέντικο…

Η δική σας αγαπημένη μελωδία;

Ααα, έχω χιλιάδες τέτοιες. Έχω, ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική. Το γνωρίζετε. Από τα κομμάτια που μού αρέσει να ακούω τελευταία είναι το κοντσέρτο σε Μι ελάσσονα για τσέλο του Εντουαρντ Έλγκαρ. Αλλά και το δημοτικό τραγούδι «Οσμαντάκας». Το είχε φέρει ο Σίμος Κακάλας στην παράσταση «Ουζερί Τσιτσάνης» που είχαμε παρουσιάσει στο θέατρο Δέντρο της Λευκωσίας. Συγκλονιστικό.

Σάς δίνετε η ευκαιρία να ερμηνεύσετε ένα τραγούδι που έχει σημασία για εσάς. Ποιο, μαζί με ποιόν τραγουδιστή και πού;

Ένα οποιοδήποτε τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι, με τον ίδιο σε κάποιο άλλο παράλληλο σύμπαν…

Το καλοκαίρι θα έχει διακοπές ή ΘΟΚ;

Δεν το γνωρίζω καθόλου. Το καλοκαίρι πρέπει να έχει διακοπές.

Διαβάστε επίσης:

Φάρμα: Απόψε ο μεγάλος Τελικός στο Star (video)

Ταινίες πρώτης προβολής: Ο Τζέισον Μομόα επιστρέφει ως Aquaman

ΕΡΤ: Νέα αύξηση στο ανταποδοτικό τέλος – 190 εκατομμύρια πληρώνουν ήδη τα νοικοκυριά