«Πάγος» Σόιμπλε στον Ομπάμα

ΠΟΛΙΤΙΚΗΈντυπη Έκδοση Η απλόχερη και αμέριστη στήριξη του Μπαράκ Ομπάμα στον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του στο ζήτημα της άμεσης ρύθμισης του χρέους – διότι, όπως επισήμανε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, δεν πρέπει να χαθεί η ευκαιρία της διαφαινόμενης επιστροφής στην ανάπτυξη – αποκρούστηκε... αυθωρεί και παραχρήμα από τη Γερμανία. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε χθες στη γερμανική εφημερίδα «Neue Presse» – ανήμερα της επίσκεψης του Ομπάμα στη Γερμανία και είκοσι ολόκληρες ημέρες πριν από το κρίσιμο (;) Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου – απαντώντας ευθέως στον Αμερικανό πρόεδρο: «Όποιος λέει ότι “θα σας ανακουφίσουμε από τα χρέη σας” προσφέρει στην Ελλάδα κακή υπηρεσία». Στον αντίποδα της «παγωμένης» υποδοχής του Γερμανού υπουργού Οικονομικών σε όσα ειπώθηκαν στην Αθήνα από τον απερχόμενο πλανητάρχη, ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, αναφερόμενος στη συνεδρίαση της Ευρωομάδας στις 5 Δεκεμβρίου, ανήγγειλε ότι τον Δεκέμβριο θα πρέπει να γίνει η συζήτηση για βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, αλλά και να συμφωνηθούν όσα θα μπορούν να γίνουν στο τέλος του μνημονίου.Με άλλα λόγια, μας περιμένει ένα καυτό εικοσαήμερο, αρχής γενομένης από την επίσκεψη Ομπάμα στη Γερμανία. Το... «παγοθραυστικό»Η αλήθεια είναι ότι ο Ομπάμα δεν ήταν ο μόνος, αυτές τις μέρες, που προσπάθησε να ασκήσει πίεση προς τη Γερμανία. Τον ρόλο του «παγοθραυστικού», που επιχειρεί να σπάσει τον γερμανικό «πάγο», φαίνεται να αναλαμβάνουν, με διαφορετικά κίνητρα και με διαφορετικά μέσα, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Ρέντζι. 1 Ο Γιούνκερ, σύμφωνα με ρεπορτάζ της ιταλικής εφημερίδας «La Repubblica» την Τρίτη, έχει αναλάβει πρωτοβουλία ώστε, στη διάρκεια της επίσκεψης Ομπάμα στη Γερμανία, όπου θα δει την Άνγκελα Μέρκελ, τον Φρανσουά Ολάντ και την Τερέζα Μέι, η Κομισιόν να δημοσιοποιήσει ένα κείμενο 18 σελίδων, με το οποίο θα ζητείται διετής διακοπή της πολιτικής λιτότητας για χώρες φτωχές ή / και υπερχρεωμένες, με περισσότερες δημόσιες επενδύσεις από τις χώρες που έχουν αυτήν τη δυνατότητα, ώστε να στηριχθεί η ανάπτυξη. Στις χώρες που πρέπει να ενισχύσουν τις επενδύσεις συμπεριλαμβάνονται η Γερμανία, η Ολλανδία και η Μάλτα. Από την άλλη, για χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Γαλλία, σύμφωνα με τη διαρροή, θα πρέπει να αποφασιστεί μια προσωρινή χαλάρωση των περιορισμών που ίσχυαν μέχρι τώρα, ώστε να μπορέσουν να γίνουν κάποιες δαπάνες στρατηγικού χαρακτήρα. Μένει να δούμε αν ο Γιούνκερ θα αντιπαρέλθει τις πιέσεις και θα δημοσιοποιήσει το κείμενο. 2 Ο Ρέντζι, τρομακτικά πιεσμένος από τις δημοσκοπήσεις που ενισχύουν το «όχι» στις προτάσεις του για συνταγματική μεταρρύθμιση εν όψει του σχετικού δημοψηφίσματος στις 4 Δεκεμβρίου, το οποίο ο ίδιος έχει συνδέσει με την παραίτησή του σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος, ανήγγειλε ότι έχει θέσει βέτο στην προτεινόμενη αναθεώρηση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού μέχρι το 2020. Το σκεπτικό του:«Οι Βρυξέλλες ήθελαν να αφήσουν στις πλάτες των Σικελών το βάρος του μεταναστευτικού, της διάσωσης χιλιάδων ζωών και της πολύπλοκης επίλυσης της όλης αυτής υπόθεσης. Γεμίζουν χρήματα, όμως, τις ευρωπαϊκές χώρες που όχι μόνο δεν αποδέχονται μια συμφωνία που έχουν υπογράψει, αλλά υψώνουν και τείχη με τα λεφτά μας». Η αντίδραση της Κομισιόν θα είναι, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, το προσωρινό «πάγωμα» της ανακοίνωσης για τον ιταλικό προϋπολογισμό και το αν η κυβέρνηση παραβιάζει τους δημοσιονομικούς κανόνες της Ε.Ε., ώστε να στηριχθεί η κυβέρνηση Ρέντζι τουλάχιστον μέχρι το δημοψήφισμα. Σε κάθε περίπτωση δύο βασικές κατευθύνσεις της γερμανικής πολιτικής ως προς τη δημοσιονομική λιτότητα και τους χειρισμούς στο προσφυγικό φαίνεται να αμφισβητούνται εμπράκτως από τη Ρώμη και τις Βρυξέλλες, που πολύ συχνά στρέφουν το κεφάλι πολύ δυτικότερα από το Βερολίνο. Αν σε αυτή την πίεση προστεθεί και η πίεση Ομπάμα για τερματισμό της λιτότητας και ρύθμιση του ελληνικού χρέους, τότε προφανώς το «παγοθραυστικό» εμφανίζει μεγάλη ισχύ. Θα αποδειχθεί όμως ικανό να σπάσει τον γερμανικό πάγο; Δύσκολο, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις. Τι να περιμένουμεΑν συνυπολογίσουμε τις πολιτικές ανάγκες της Γερμανίας και τις διαθέσεις που εμφανίζει το ΔΝΤ, το καλύτερο που μπορεί να περιμένει η Αθήνα μετά τη δεύτερη αξιολόγηση είναι ένας «οδικός χάρτης» γεμάτος από ορόσημα. Τι σημαίνει αυτό;Ότι, εφόσον το ΔΝΤ δείχνει πως μπορεί να μείνει ικανοποιημένο από μια περιγραφή των μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, η οποία θα συμπεριληφθεί στη δική του έκθεση αξιολόγησης για το ίδιο θέμα, τότε η εκκρεμότητα είναι οι όροι που θα τεθούν στην ελληνική πλευρά ώστε να ενεργοποιηθούν τα μέτρα αυτά. Το ερώτημα λοιπόν αφορά το πλήθος και το είδος αυτών των οροσήμων και προαπαιτουμένων τα οποία θα πρέπει να εκπληρώνει η Ελλάδα προκειμένου να ενεργοποιείται το κάθε ξεχωριστό μέτρο για το χρέος. Είναι ακόμη ερώτημα ο χρόνος που θα χρειαστεί για την ενεργοποίησή τους ακόμη και αν υποθέσουμε ότι η ελληνική πλευρά θα καταφέρει, παρά το πολιτικό κόστος, να αποδειχθεί συνεπής στην εκπλήρωση των οροσήμων.Βεβαίως καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι οι δανειστές – και δη οι Γερμανοί – έχουν καταγράψει ήδη ένα πολιτικό προηγούμενο που δεν μπορεί να αγνοηθεί από τη σημερινή κυβέρνηση.Όταν η κυβέρνηση Σαμαρά εμφανίστηκε απρόθυμη να κλείσει την πέμπτη αξιολόγηση του δεύτερου μνημονίου – που περιλάμβανε το ασφαλιστικό – επειδή έβλεπε ότι δεν έχει άλλο χρόνο ζωής, οι δανειστές αρνήθηκαν να κάνουν οποιαδήποτε πολιτική διαπραγμάτευση μαζί της για το χρέος στέλνοντας το μήνυμα στην Αθήνα: «Να περάσει ο επόμενος». Ένας πολιτικός κίνδυνος, λοιπόν, για την κυβέρνηση Τσίπρα, τον οποίο απλώς κρατάμε χωρίς να προδικάζουμε καμιά εξέλιξη, είναι οι δανειστές να προτιμήσουν ένα καθαρό... μετεκλογικό τοπίο για να ενεργοποιήσουν την όποια λύση για το χρέος ενδεχομένως συμφωνηθεί τώρα. Προφανώς όμως μετά τις γερμανικές εκλογές και αναλόγως του αποτελέσματός τους. Έως τότε όμως πρέπει να διανύσουμε έτη φωτός συμπαγούς πολιτικού χρόνου...Ομπάμαεπίσκεψη ΟμπάμαΣόιμπλεχρέοςοικονομίαΓερμανίαλιτότηταIssue: 1943Issue date: 17-11-2016Has video: Exclude from popular: 0