«Γύρνα πίσω Playboy, κι εμείς οι γυναίκες μεγαλώσαμε με εσένα»

Και νέο νοσταλγικό άρθρο για τις γυμνές φωτογραφίες του Playboy, που πέρασαν για πάντα στην ιστορία, σε μεγάλο διεθνές έντυπο.

Λίγες μέρες μετά την ανάλυση του Independent, (Γιατί πρέπει να ανησυχούμε που το Playboy σταματά να δημοσιεύει γυμνές φωτογραφίες), η αρθρογράφος και συγγραφέας Τζένιφερ Ουάινερ γράφει στους New York Times γιατί... ήδη λείπει το γυμνό του Playboy.

Γράφει η Τζένιφερ Ουάινερ:

Πριν από μερικά χρόνια, μια φίλη μού είχε εξομολογηθεί ότι ο τότε δεκάχρονος γιος της είχε πάθει σοκ. Τι είχε συμβεί; Ήταν στο σπίτι ενός φίλου του, είχαν ανοιχτό τον υπολογιστή και κάποιος γκούγκλαρε τη λέξη «σεξ». «Δεν αντέχω να τον ρωτήσω τι είδε», μου είπε η φίλη μου. «Είμαι σίγουρη ότι ήταν φρικτό».

Κι εγώ είμαι σίγουρη, ναι.

Σκέφτηκα τη φίλη μου όταν διάβασα ότι το Playboy αποφάσισε να σταματήσει να δημοσιεύει φωτογραφίες γυμνών γυναικών. Με την κυκλοφορία του να έχει πέσει στα 800.000 τεύχη, έναντι 5,6 εκατομμυρίων που ήταν κάποτε, ο άλλοτε πρωτοπόρος των συνεντεύξεων με διασημότητες της λογοτεχνίας και της γυναικείας γύμνιας δεν έχει άλλη επιλογή από το να ντύσει τα κορίτσια του και να προσπαθήσει να ανταγωνιστεί με άλλο τρόπο τα άλλα περιοδικά.

Οι περισσότεροι άνδρες της ηλικίας μου, παιδιά των δεκαετιών του '60 και του '70, έχουν από μια ιστορία με το Playboy να πουν, είτε είχαν δανειστεί ένα τεύχος από τον πατέρα τους είτε είχαν κρυφοκοιτάξει τις φωτογραφίες στο περίπτερο.

Αλλά κι εμείς οι γυναίκες μεγαλώσαμε με το Playboy.

Ο πατέρας μου δεν ήταν συνδρομητής, ήταν όμως οι γείτονες, που έβγαζα βόλτα το σκυλί τους και μάζευα την αλληλογραφία τους όταν έλειπαν. Όταν έφτανε το περιοδικό, το έβγαζα προσεκτικά από το καφέ περιτύλιγμα και συνέκρινα τον δωδεκάχρονο εαυτό μου με τις εντυπωσιακές γυναίκες που πόζαραν στις παραλίες ή στα μοντέρνα κρεβάτια.

Το Playboy μού έδειχνε πώς έπρεπε να είναι μια όμορφη γυναίκα - λεπτή, λευκή, νέα. Επιπλέον, μου έδειχνε πώς τα αγόρια πίστευαν ότι έπρεπε να είναι οι γυναίκες. Οι φεμινίστριες το μισούσαν. Το 1983, όταν ήμουν 13 ετών, η Κάθριν ΜακΚίνον και η Αντρέα Ντουόρκιν έλεγαν ότι η πορνογραφία δεν είναι μόνο επιθετική, αλλά και παραβιάζει τα δικαιώματα των γυναικών. Ύστερα τα πράγματα άλλαξαν. Η νέα γενιά φεμινιστριών άρχισε να βλέπει με καλό μάτι τη γύμνια και να αντιμετωπίζει το πορνό με μεγαλύτερη ψυχραιμία. Μιλούσαμε με μεγαλύτερη άνεση γι' αυτά που μας άρεσαν, και που δεν ήταν πάντα εύκολο να αποκτήσουμε στην προδιαδικτυακή εποχή: Ανυπομονώ να εξηγήσω στα εγγόνια μου ότι όταν ήμουν νέα δεν μπορούσα να παραγγείλω ένα δονητή μέσω του Διαδικτύου, έπρεπε να πάω σ' ένα κατάστημα και να τον αγοράσω.

Η κατάσταση ήταν περίπλοκη -ιδιαίτερα όταν ο Χέφνερ αποσύρθηκε και ανέλαβε τα ηνία η κόρη του, η Κρίστι Χέφνερ. Μπορεί ένα περιοδικό να εκμεταλλεύεται γυναίκες όταν το διευθύνει μια γυναίκα; Με τι έμοιαζε μια πραγματική φεμινίστρια; Τι έκανε στο κρεβάτι; Την ικανοποιούσε μια σεξουαλική πράξη στο βαθμό που την επέλεγε η ίδια; Η απέρριπτε τις παλιές στάσεις και πράξεις με το επιχείρημα ότι το «σύστημα» δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τη γυναικεία επιθυμία;

Νομίζω πως πολλές γυναίκες της ηλικίας μου έκαναν μια σειρά συμβιβασμών, ξυρίζοντας τα πόδια τους (αλλά μόνο στις ορατές περιοχές), κάνοντας στοματικό σεξ σαν πορνοστάρ, επιμένοντας όμως στην αμοιβαιότητα (γιατί έτσι θα το ήθελε η Μπέτι Φρίνταν). Πίναμε σφηνάκια φορώντας κοντές φούστες, αλλά χρησιμοποιούσαμε κωδικούς και συνθήματα ώστε οι φίλες μας να μας οδηγούν με ασφάλεια στο σπίτι. Κυκλοφορούσαμε στους δρόμους με τα ψηλά μας τακούνια, αλλά σφίγγαμε τα κινητά μας και κρατούσαμε τα κλειδιά για περίπτωση ανάγκης. Θέλαμε να τα έχουμε όλα, να τα κάνουμε όλα, να είμαστε όλα, χωρίς μερικές φορές να αναρωτιόμαστε τι ήταν καλό και τι σωστό.

Σήμερα, η κατάσταση είναι ακόμη πιο περίπλοκη. Μερικές φορές θα ήθελα να γυρίσω στην εποχή της ακμής του Playboy και να ήταν εκείνες οι εικόνες - και όχι κάτι στο Διαδίκτυο - η πρώτη γνωριμία των θυγατέρων μου με το σ-ε-ξ. Ξέρω ότι κάπου στο μέλλον τους περιμένει μια αναζήτηση μέσω Google κι ότι το πιθανότερο είναι πως αυτή η αναζήτηση θα τις μεταφέρει σε μέρη που το Playboy κι εγώ δεν φανταζόμασταν ποτέ. Κι έτσι, καθώς περιμένω να μπει η μεγαλύτερη κόρη μου στην εφηβεία, ψιθυρίζω κάτι που ποτέ δεν πίστευα ότι θα ψιθύριζα: Γύρνα πίσω Playboy και φέρε μαζί σου τις αθώα γυμνές γυναίκες σου. Σου τα συγχωρώ όλα.