Απόψεις | Γιατί άλλαξε ο κομματικός χάρτης;

Οι εκλογές του 2009 στην Ελλάδα ήταν οι τελευταίες με το κομματικό σύστημα στην μορφή που το είχαμε συνηθίσει από το 1974 και έπειτα. Ο μετασχηματισμός των κομμάτων και των μηχανισμών τους, οδηγεί σιγά σιγά σε νέες μορφές κομμάτων και σε νέα κόμματα (ακόμα και αν αυτά εν πολλοίς γίνονται με παλαιά υλικά). Η ενίσχυση της θεαματικής – εμπορευματικής αποτύπωσης της ατομικής και της

κοινωνικής ζωής όπου κάθε πτυχή της μοιάζει να είναι και προς πώληση και φαντασιακό οδήγησε σε μια κοινωνία όπου χρόνια τώρα το πρόβλημα μοιάζει να είναι στην μοιρασιά και όχι στην διαφωνία επί της αρχής.

Δηλαδή στόχος είναι οι κοινωνίες δυτικού τύπου σε κάθε επίπεδο και η διαφωνία έγκειται στο επίπεδο πλούτου που διαχέεται από τα ανώτερα προς τα κατώτερα στρώματα και όχι η αμφισβήτηση αυτού του μοντέλου. Ακολούθως τα απαραίτητα, για την νομιμοποίηση αυτής της διαδικασίας, πολιτικά κόμματα μοιάζουν πλέον να μην μπορούν να λειτουργήσουν όπως πριν και κυρίως να χάνουν την νομιμοποιητική για το πολίτευμα και περισσότερο για την οικονομία λειτουργία τους.

Οι αιτίες αυτής της αλλαγής πολλές, αλλά μπορεί να λεχθεί ότι συνοπτικά βασίζονται σε 4 άξονες :

α) απώλεια ιδεολογικών χαρακτηριστικών – αυτό έγινε κυρίως λόγω του γεγονότος της ευρείας αποδοχής στην ισχυρή πλειοψηφία του ιδεολογικού φάσματος της ειρηνικής κοινοβουλευτικής διαδικασίας και των εκλογών για την κατάληψη εξουσίας και τη διαχείρισή της – οι βίαιες εξεγερσιακές καταστάσεις όπως ο Δεκέμβριος του 2008 καθώς και με αφορμή πορείες και απεργίες δεν μπορούν να νοηθούν ως άρνηση μιας και ευκαιριακά και με έντονο το εκτονωτικό στοιχείο πραγματοποιούνται, ένα δεύτερο και ίσως πιο άμεσο αίτιο είναι η ευρεία αποδοχή και πλήρης ενσωμάτωση στο καπιταλιστικό και κοινοβουλευτικό μοντέλο και περισσότερο με την αρνητική χροιά αυτής μέσω της διαφθοράς χάριν των οικονομικών συμφερόντων (μεγαλοαστικών εγχώριων αλλά και διεθνών), όπου σε κάθε κόμμα που μπορεί να εξασφαλίζει είσοδο στη Βουλή δύναται να υφίσταται και μια διαπλοκή μεθοδευόμενη από ποικίλα επιχειρηματικά-τραπεζικά συμφέροντα

β) μείωση πραγματικής πολιτικής και κανονιστικής ισχύος του ελληνικού κράτους και αυτομάτως των διαχειριστών του (κυβερνήσεις-πολιτικά κόμματα). Από την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ και στην ΕΕ ύστερα, δημιουργήθηκε μια διαδικασία παραχώρησης εθνικής κυριαρχίας σε όλα τα πεδία της κρατικής εξουσίας χάριν της ιδέας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, κυρίως δε λόγω της αρχής της υπεροχής του κοινοτικού δικαίου έναντι του δικαίου των κρατών- μελών της ΕΕ, τα ευρωπαϊκά χρήματα ( πακέτα Ντελόρ, κοινοτικά πλαίσια στήριξης, ΕΣΠΑ κλπ) που εξομάλυναν την πολιτική ανυπακοή της αντιδραστικής σε εφαρμογή κανόνων και αποφάσεων Ελλάδας, επέκταση αυτού του παράγοντα η συνθήκη της ζώνης της ΟΝΕ και του ευρώ ως κοινού νομίσματος με την εκχώρηση πολλών αρμοδιοτήτων στην ΕΚΤ, και τρίτον η αντίληψη της υπακοής στην ΕΕ λόγω της ζητούμενης από αυτήν στήριξης (ουσιαστικής, σε διεθνείς οργανισμούς κλπ) στα εθνικά θέματα και στις κατά καιρούς διενέξεις με