Nickelodeon | Κόντρα στη μετριότητα!

Καθώς ακούω το αγαπημένο “Everything is average nowadays” από Kaiser Chiefs, συνειδητοποιώ πόσο επίκαιρο είναι. Τώρα θα μου πείτε, δεν μας είπαν και κάτι πρωτάκουστο, όλοι λίγο πολύ έχουμε καταλάβει πως τα πάντα σήμερα στοχεύουν κυρίως στην ποσότητα παρά στην ποιότητα. Και πως η ποσότητα σπάνια μπορεί να συνδυαστεί με κάτι καλό. Το μέτριο όμως διαφέρει. Το μέτριο δεν είναι κακό, είναι απλώς αδιάφορο. Και όπως υποστηρίζει και ένας φίλος μου, το μέτριο είναι το χειρότερο!

Αν και οξύμωρη η φράση αυτή, έχει μία λογική. Όταν έχεις φτάσει στον πάτο (εκεί που δεν υπάρχει πιο κάτω, που λέει κι ο Ζακ), ο μόνος δρόμος είναι προς τα πάνω. Επίσης, το ότι έχεις φτάσει εκεί δηλώνει ότι προσπάθησες, έκανες τα πάντα, αλλά τελικά απέτυχες. Από τη μετριότητα όμως, που τόσο επάξια έχεις κατακτήσει, δύσκολα ξεφεύγεις!

Τα πράγματα στην Ελλάδα δεν είναι πλέον μέτρια, μέτρια ήταν χρόνια τώρα που επιλέξαμε να βολευτούμε κάτω από το υποκριτικό πέπλο της μετριότητας, του ότι δηλαδή αυτή η κατάσταση δεν είναι τέλεια, αλλά αφού δεν μας βλάπτει άμεσα, γιατί να την αλλάξουμε; Και κάπως έτσι το μέτριο έγινε η δεύτερη φύση μας. Τώρα έχουμε μπει σιγά σιγά στη ζώνη του κακού (ή του λυκόφωτος, αν προτιμάτε!), που βέβαια για να αρχίσουμε να οδεύουμε, επίπονα πάντα, προς το καλό, θα πρέπει να βιώσουμε πρώτα κάθε απειροελάχιστο στάδιο που οδηγεί από το κακό στο «πιο χάλια πεθαίνεις»!

Εν πάση περιπτώσει, η κατάσταση της χώρας μας είναι γνωστή. Εγώ όμως θα ήθελα να εστιάσω και σε κάτι πιο συγκεκριμένο. Επιστρέφουν όλοι κουρασμένοι και απογοητευμένοι από τις δουλειές τους (αν τις έχουν ακόμη) και λένε «Ας ανοίξω λίγο την τηλεόραση να δούμε τι έχει». Ε τι να έχει… Τρία προγράμματα έχουν μείνει όλα κι όλα!! Και δεν αναφέρομαι στη ΝΕΤ, αναφέρομαι σε κάτι που θα σε κάνει να διασκεδάσεις, όχι απαραίτητα κάτι βαθυστόχαστο, αλλά κάτι που απλώς να μην είναι τουρκικής προέλευσης! Καλά και τα Φιλαράκια, αλλά πόσο πια!! Είναι γεγονός πως η τηλεόραση έχει κολλήσει στο

μέτριο (δεν αναφέρομαι στο FRIENDS, είμαι άλλωστε μεγάλη fan) . Και μπορεί αν τα εγχώρια προγράμματα ήταν χάλια (τα τούρκικα δεν τα σχολιάζω, με πονάνε τα μάτια μου και μ’ ένα zapping) να αποκτούσαν cult διαστάσεις, βεληνεκούς «Τηλεάστυ», και να είχαν ένα κάποιο ενδιαφέρον!! Οι λίγες όμως εκπομπές που μας έχουν απομείνει δεν είναι ακριβώς χάλια, είναι απλώς αδιάφορες.

Έτσι είμαι πλέον πεπεισμένη πως «η θεωρία του καλού-μετρίου-κακού» είναι βάσιμη. Τελευταία απόδειξη, το κανάλι Nickelodeon. Ε πείτε μου τώρα ότι το είχατε και προγραμματισμένο στις τηλεοράσεις σας από παλιά, να αισθανθώ μειονεκτικά! Από τότε πάντως που τοποθετήθηκε εκεί κοντά στο MAD (τι βλακεία κι αυτή να μην μπορείς να διαλέξεις τη σειρά των καναλιών!), το είδα με άλλο μάτι! Όχι επειδή τοποθετήθηκε εκεί, αλλά γενικά επειδή τοποθετήθηκε. Μερικές χιουμοριστικές ατάκες από τα παιδικά σήριαλ που προβάλλει, έως και είναι καλύτερες από οτιδήποτε άλλο παίζεται σήμερα στην ελληνική τηλεόραση! Και αυτό, γιατί είναι απροκάλυπτα «χαζο-ανώριμες»