“Βαρίδι” για το ΠΑΣΟΚ ο Γ. Παπανδρέου

Πριν τις εκλογές του 2009, και για ένα μεγάλο διάστημα, όλες σχεδόν οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι ο Έλληνας δεν εκτιμούσε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ούτε το κόμμα. Όλες, όμως, κατέληγαν σε ένα πόρισμα: ο κόσμος ήθελε τον....
Γ.Α. Παπανδρέου προσωπικά, λόγω ονόματος.

Αυτό το πόρισμα το συνέλαβε αμέσως το επικοινωνιακό επιτελείο του ΠΑΣΟΚ, και πόνταρε «τα ρέστα του», δηλαδή όλη την προεκλογική εκστρατεία του κόμματος, πάνω στο πρόσωπο του Γ. Α. Παπανδρέου.

* Του ΣΩΤΗΡΗ Μ.ΤΖΟΥΜΑ

Το έπιασε το νόημα και η επικοινωνιακή ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, και προσπάθησε να μειώσει τον Γιωργάκη, παρουσιάζοντάς τον ως ξένο κι αδιάφορο για τα καθημερινά προβλήματα του πολίτη και ανεπαρκή για να αντιμετωπίσει ή να διαχειριστεί μια μεγάλη κρίση. Μπορεί να μην κατόρθωσε να επιβληθεί εντελώς, κατάφερε όμως, να τον πλαγιοκοπήσει ώστε σήμερα πια όλοι να λένε, εκτός από το προεκλογικό στόχο “λεφτά υπάρχουν” του κ. Παπανδρέου, ότι η Ν.Δ. είχε προβλέψει το πόσο λίγος ήταν.

Όμως, οι τωρινές δημοσκοπήσεις ανατρέπουν θεμελιακά την εικόνα του πολιτικού μας συστήματος. Ο Α. Σαμαράς μπορεί να παλεύει από θέση ισχύος πλέον με τον Γ. Α. Παπανδρέου, και η Νέα Δημοκρατία να ξεπερνά σταθερά πλέον, το ΠΑΣΟΚ αλλά η αυτοδυναμία πλέον είναι το ακριβό αιτούμενο. Περνάμε σε μια άλλη εποχή και η Βουλή θα απαρτίζεται πλέον από πολυκομματικούς σχηματισμούς. Η περίφημη “απλή αναλογική”, που ήταν πάγιο αίτημα της αριστεράς, έρχεται να επιβληθεί από τον ίδιο το λαό.

Ωστόσο, η επικοινωνιακή ανάλυση επισημαίνει κάτι ακόμη, κάτι που θα έπρεπε να λειτουργούσε σαν άγριο ξυπνητήρι στη Νέα Δημοκρατία: ο κόσμος εμπιστεύεται σε μεγάλα ποσοστά τους υπουργούς της σημερινής κυβέρνησης που ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ, κι όχι τα στελέχη της αντιπολίτευσης που βρίσκονται στον πάγκο, ως εν δυνάμει αυριανούς υπουργούς.

Πολλοί στάθηκαν στο φαινομενικά ακατανόητο: έχουμε λοιπόν έναν σχιζοφρενή λαό που θέλει να τον κυβερνήσει η Ν.Δ. ως πρώτο κόμμα και ο Α. Σαμαράς, ως Πρωθυπουργός, αλλά προτιμά για υπουργούς και στελέχη από το ΠΑΣΟΚ;

Ας μου επιτραπεί να πω ότι ο λαός δεν είναι καθόλου σχιζοφρενής. Φοβούμαι ότι πίσω από αυτό το φαινομενικά παράδοξο, εκφράζεται μια ωμή επισήμανση του λαού μας: η Νέα Δημοκρατία δεν έχει πείσει ακόμη ότι είναι κόμμα με διαφορετική πολιτική αντίληψη από το ΠΑΣΟΚ, ούτε ότι είναι κόμμα έτοιμο, που μιλάει ξέροντας πως θα κληθεί πολύ σύντομα να κυβερνήσει. Κι άρα, οι επιλογές θα κριθούν από τα πρόσωπα, ή μάλλον από τη φωτογένεια των προσώπων.

Να επισημάνουμε όμως κάτι ακόμη, που θα παίξει το ρόλο του στις εκλογές: ο λαός σιγά σιγά πείθεται ότι ο Γ. Α. Παπανδρέου τελείωσε, και τον κατεβάζει στα επίπεδα της απαξίωσης . Πιστεύει όμως ότι οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ δεν τέλειωσαν, ότι έχουν ακόμη μέλλον εμπρός τους. Και γι αυτό τους ανεβάζει στους δείκτες προτίμησης. Αυτό είναι μια νέα επικοινωνιακή πραγματικότητα, που καλά θα κάνουν τα επικοινωνιακά επιτελεία των κομμάτων να την μελετήσουν με προσοχή.

Υπό τ