Βαλκανικό Τόξο και ΑΟΖ !!!

Οι κινήσεις των κρατών στη σκακιέρα και η δειλία των Ελλήνων πολιτικών!

Λάζαρος Ελευθεριάδης

Τα δεδομένα αλλάζουν, σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και σε περιφερειακό, αν και για να υποστηρίξουμε ότι αυτή η παγκόσμια αλλαγή είναι προς το συμφέρον μας, θα πρέπει κάποιοι στην Αθήνα να δουλέψουν και να.....
διαπραγματευτούν σωστά, έγκαιρα και αποφασιστικά.

Η συζήτηση περί καθορισμού των ΑΟΖ, με τις χώρες που μας περιβάλουν, και η προοπτική έναρξης ερευνών για φυσικό αέριο και πετρέλαιο, στο Ιόνιο, στην Κρήτη και στο Αιγαίο,έχει αρχίσει να “ανοίγει”, δεν μπορώ να πώ, ότι μου δίνεται η αίσθηση σοβαρής προετοιμασίας, για να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τα εμπόδια που η Άγκυρα προσπαθεί να θέσει.

Και αυτό αφορά, και στη διπλωματική αλλά και στη στρατιωτική μας προετοιμασία.

Αυτήν την στιγμή τόσο από βορρά όσο και απο ανατολάς, υφιστάμεθα απειλές ώς χώρα, οι οποίες αφορούν την Εθνική μας κυριαρχία αλλά και τα ζωτικά συμφέροντα του Έθνους μας στην ευρύτερη περιοχή μας.

Η μεθοδευμένη και στοχευμένη πολιτική των Τούρκων, σε ότι αφορά την αποδυνάμωση της “παρουσίας” της χώρας μας, στον σχηματοποιημένο πλέον "χώρο" της άμεσης επιρροής αυτής της πολιτικής, περιλαμβάνει τα βαλκάνια, την Μικρά Ασία, και την Ν.Α. Μεσόγειο.

Η Τουρκία διαμορφώνει μεθοδικά, “συσχετισμούς” και “επιρροές” στόν “βαλκανικο-μεσογειακό χώρο” , οι οποίες την ευνοούν άμεσα ή βραχυπρόθεσμα, τέτοιους συσχετισμούς, και κατά αυτόν τον τρόπο, ούτως ώστε να αποτελούν εργαλείο “πίεσης” στην Ελλάδα, την μοναδική, σοβαρά, ανταγωνίστρια χώρα στον χώρο του Αιγαίου και της Ν.Α Μεσογείου.

Βέβαια κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την χρησιμοποίηση αυτών των “συμμαχιών” και επιρροών εκ μέρους της Τουρκίας, ώς “δούρειο ίππο” στην περιοχή (εμπλοκή κήρυξης ΑΟΖ με την Αλβανία, κατόπιν συμφωνίας).

Η οικονομική αιμοραγία την οποίαν προκαλούν, ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών στο Αιγαίο και στα Βαλκάνια, στην Ελλάδα, είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης απο “φίλους” και “εχθρούς” στο εξωτερικό και στο εσωτερικό της χώρας.

Είναι πεδίο, διοχέτευσης, σοβαρού μέρους του παραγόμενου πλούτου της χώρας, πράγμα το οποίο αξιοποιούν, μόνιμα και σταθερά, οι “βρυκόλακες” των Εθνών, οι έμποροι όπλων και τα μεγάλα γεωπολιτικά συμφέροντα.

Ο μεγαλοιδεατισμός των Αλβανών, ο οποίος τροφοδοτείται απο τούς Τούρκους απροκάλυπτα, και όχι μόνον, η ύπαρξη μιάς ενεργού και μόνιμης εστίας ανάφλεξης στο Κόσσοβο, και η πολιτική αστάθεια στό “κρατικό μόρφωμα” των Σκοπίων, ουσιαστικά συντηρεί το κλίμα της ανισορροπίας και της αστάθειας στην περιοχή των Βαλκανίων, πυροδοτώντας την ένταση στην περιοχή.

Οι θρησκευτικές όπως και η πολιτισμικές αντιθέσεις στούς λαούς της περιοχής, λειτουργούν ώς άλλοθι, στίς περισσότερες των περιπτώσεων, για την ανάπτυξη Εθνικιστικών κινημάτων.

Αυτό δημιουργεί εύεπίφορο έδαφος, εκμετάλλευσης από εξωγενής δυνάμεις, οι οποίες παρεμβαίνουν αξιοποιώντας, τίς παραπάνω αναφερόμενες α