Τον διέσωσε!

Στη ζωή υπάρχουν δύο απόψεις. Όταν ο εχθρός σου είναι αδύναμος και πεσμένος στο έδαφος είτε του χαρίζεις τη ζωή αφήνοντάς τον να διαφύγει ηττημένος είτε τον αποτελειώνεις για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο.

Ο Αντώνης Σαμαράς σκοπεύοντας το πρώτο κατάφερε να διασώσει -ελπίζουμε μόνο για λίγα 24ωρα- τον αντίπαλό του κι εξέθεσε τον εαυτό του συμβάλλοντας και ο ίδιος να....
έρθουμε ακόμη πιο κοντά στο ground zero.


Ο κος Σαμαράς δεν έχει προφανώς αντιληφθεί πως ο Γιώργος Παπανδρέου δεν πρόκειται να φύγει εύκολα από την εξουσία. Το καλοκαίρι με 1.000.000 κόσμο στην πλατεία και δεν παραιτήθηκε.

Είναι άλλωστε γνωστό πως αν θες να ερμηνεύσεις το Γιώργο Παπανδρέου πρέπει όταν λέει ΔΕΝ να το προσθέτεις κι όταν το αναφέρει να το αφαίρεις.

Π.χ. Δεν πάμε ΔΝΤ, Δεν θα προχωρήσουμε σε κούρεμα, Δεν θα μειωθούν μισθοί και συντάξεις, Δεν είμαι γαντζωμένος στην καρέκλα.

Προχθές λοιπόν είναι γεγονός ότι στις Κάννες ο πρωθυπουργός ταπεινώθηκε, εξευτελίστηκε και τελικώς αντί για τη “Χρυσή σφαίρα” (μολονότι είναι ειδικός στα γεμάτα περίστροφα) έλαβε το “Χρυσό Βατόμουρο”.

Αν τον παρομοιάζαμε π.χ. με κάποιον καταζητούμενο εγκληματία τότε θα μπορούσαμε να πούμε πως οι αστυνομικές δυνάμεις τον είχαν περικυκλώσει και την είχε πολύ άσχημα. Για καλή του τύχη όμως, ο επικεφαλής των ερευνών μη πιστεύοντας ότι τον συνέλαβε, του ξέφυγε από την κλούβα.

Έτσι και εδώ, ο Αντώνης Σαμαράς προεξοφλώντας τον πολιτικό θάνατο του Παπανδρέου, κατάφερε και τον ανέστησε λέγοντας πως θα υπερψηφίσει τη δανειακή σύμβαση. Οι όροι και οι προϋποθέσεις δεν έχουν σημασία, αυτό που μετράει και πέρασε προς τα έξω ήταν το ΝΑΙ του Σαμαρά.

Ο πρωθυπουργός στον κόσμο του είτε κυριολεκτικά είτε υποκριτικά, βάφτισε το δημοψήφισμα μπλόφα, τα έφερε από δω, τα γύρισε από κει και τελικά πήρε αυτό που ήθελε, την ψήφο εμπιστοσύνης αλλά δίχως να δεσμευθεί σε τίποτε. Φυσικά βρίσκει και τα κάνει, είτε εντός είτε εκτός κόμματος. Άλλωστε ποιοι τον ψήφισαν; Μα αυτοί που τον θεωρούν αναξιόπιστο, πολιτικό παρελθόν (Λιτζέρης), εκτός τόπου και χρόνου (Βάσω Παπανδρέου) χαρίζοντάς του πολιτικό χρόνο. Όμως με τους μπρος πίσω βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα ασχοληθούμε προσεχώς.

Ο κος Σαμαράς λοιπόν εξετέθη καθώς δέχθηκε κάτι που μέχρι χθές απέρριπτε μετά βδελυγμίας μη κάνοντας πλέον κουβέντα για τη γερμανική ύπατη αρμοστεία. Όταν όμως κατάλαβε πως ο Γιώργος Παπανδρέου βάπτισε ξανά το κρέας φασόλια, ήταν πολύ αργά. Πλην όμως το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Αυτό το σφάλμα ενδεχομένως να του στοιχίσει την ώρα της κάλπης και πλέον “δεν έχει τι να παίξει στα παιδιά στην αγορά στο Λαύριο” ή αν προτιμάτε ξένο ρεπερτόριο “there is no easy way out”.

Για την ώρα ο Γιώργος Παπανδρέου χρωστάει πολλά στον πάλαι ποτέ συμφοιτητή του. Μήπως αύριο Κυριακή να τον πήγαινε καμιά βόλτα με το κανό του; Είμαι σίγουρος πως κανείς δε βιάζεται να επιστρέψουν…

Μαζίδης Στρατής

από αναγνώστη