Τέλος χρόνου για τον προβληματισμό, ώρα για την απόφαση.

Του Άκη Κοσώνα

Τώρα ; Τι θα γίνει στις εκλογές της Κυριακής;

Θα πάμε ησύχως και μαζικώς εκβιαζόμενοι απο τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης να ψηφίσουμε τα κόμματα που υπέγραψαν τις πολυετείς δεσμεύσεις «για να μην καταρρεύσει η χώρα», «για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις», «για να μη....
φύγουμε απ το ευρώ και γυρίσουμε στα κάρα και στα μουλάρια» -έχει ποικιλία εκφράσεων, επιχειρημάτων και εκβιασμών η παλέτα.

Θα πάμε να το κάνουμε μπάχαλο κι ότι ήθελε προκύψει, αφού (μόνο) έτσι θα αναγκαστούν και οι μνημονιακοί/καθεστωτικοί παράγοντες να κινηθούν αλλιώς; Πως αλλιώς; Θα ρωτήσει κανείς. Ξέρω κι εγώ; Αλλιώς. Όχι όπως μέχρι τώρα.

Γιατί αν δεν έχει το μπλοκ της καθ΄ έξιν και κατ΄επάγγελμα εξουσίας πάνω απο 55-60% μαζί και 160-170 βουλευτές, θα αναγκαστεί να δει διαφορετικά τα πράγματα. Να συνομιλήσει και με τα άλλα κόμματα, να συνδιαλλαγεί, να προχωρήσει σε ρήξεις (έστω πρόσκαιρες) με τους πολιτικούς και οικονομικούς του προϊσταμένους στην Ευρώπη.

Βεβαίως κάτι τέτοιο θα ανησυχήσει πολύ τους τοπικούς εκφραστές της εκσυγχρονιστικής υποταγής που καθημερινά δια των ραδιοφώνων τηλεοράσεων και εφημερίδων (τους) πιέζουν υπέρ του διδύμου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ καταδικάζοντας οτιδήποτε άλλο ως γραφικό, επικίνδυνο, οπισθοδρομικό. Αλλά τι να γίνει, συμβαίνουν αυτά. Έρχονται και αποτελέσματα που είναι εκτός προγράμματος, σχεδιασμού και επιθυμιών των καθεστωτικών μικρομπίζνεσμεν.

Αλλωστε οι εκφραστές αυτοί ως έμπειροι άνθρωποι στα ζητήματα της εξουσιαστικής διαπλοκής, αφού εξοργιστούν, υβρίσουν, επιτεθούν, αίφνης θα ηρεμήσουν και θα επιδείξουν πνεύμα συνεργασίας με «τη νέα κατάσταση» μια και το χαρακτηριστικό τους -διαχρονικά- είναι ότι εντάσσονται ομαλά ή με ελαφρές αναταράξεις σε κάθε κατάσταση. Ακόμα και σε αυτήν που δεν επιθυμούσαν, γελοιοπούσαν, καθύβριζαν και λοιδωρούσαν.

Θα θελήσουν μάλιστα, να έχουν και ρυθμιστικό ρόλο στη διαμόρφωση των νέων ισορροπιών. Να αναδειχθούν σε συνομιλητές, να μεταβάλλουν τις εκπομπές τους σε «χώρο προβληματισμού» ως προς τα νέα δεδομένα της πολιτικής πραγματικότητας και να διεκδικήσουν ρόλο ...ενημερωτικής πρωτοπορίας. Οι ίδιοι, που λίγο πριν εξαφάνιζαν ως μη υπαρκτό όποιο πρόσωπο ή κόμμα δεν ήθελαν να έχει ρόλο και παρουσία στα δημόσια πράγματα.

Στο σημείο αυτό μπορεί να εκφράσει κανείς την ελπίδα ότι ο κόσμος θα παρακολουθεί τις εκπομπές τους ή τα κείμενά τους μόνον ως χιουμοριστικά στιγμιότυπα και καρτούν που έρχονται να διασκεδάσουν την αφόρητη καθημερινότητά μας.

Τι θα κάνουμε λοιπόν την Κυριακή;

Θα δώσουμε άλλη μιαν ευκαιρία σε αυτούς που συνειδητά ή όχι διέλυσαν τη χώρα; Αλλά τι να την κάνουν την ευκαιρία; Να κυβερνήσουν λίγο ακόμα ίσως. Να διευρύνουν το -ελεγχόμενο από τους ίδιους- πολιτικό πεδίο, με τη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης που εκφράζουν και καθοδηγούν την κατάσταση, ώστε να χωρέσουν τίποτα συνεργαζόμενοι που πάντα βρίσκονται. Εύκολα ή δύσκολα βρίσκονται. ΄Ετσι, ώστε να σχηματισθεί μια νέα συμμαχία των προθύμων (κ