ΟΡΚΟΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ

-Γιατί κανείς δεν μας έμαθε τον μεγάλο όρκο ; -Διότι όλοι πιστεύουν ότι είναι άχρηστος.
-Μα αυτός δεν προφύλαξε την Φιλική Εταιρία ; -Αυτός, ναι, αυτός.
-Αυτό είναι ήδη σημαντικό από μόνο του, διότι δίχως τη Φιλική Εταιρία δεν θα υπήρχε επανάσταση.
-Και μπορεί να ήμασταν ακόμα σκλαβωμένοι, με...........
τόσους ραγιάδες που υπήρχαν και που βλέπουμε.
-Όλα αυτά δεν έχουν πια σημασία. -Τι έχει τότε ; -Ότι εμείς δεν τον ξεχάσαμε.!-Ακόμα κι αν πέρασαν διακόσια χρόνια από τότε.
-Μα εμείς είμαστε λίγοι. -Λίγοι αλλά σπάνιοι, όπως και τότε. Και αυτή η σπανιότητα αρκεί;
-Όχι δεν αρκεί. –Τότε; -Γι' αυτό είναι απαραίτητο το έργο. -Σωστά είναι αναγκαίο.
-Αλλιώς δεν υπάρχουμε για την πατρίδα ! -Αλλιώς δεν υπάρχουμε απλώς !
-Θα μπορούσαμε όμως να τον μάθουμε σε άλλους. -Ή τουλάχιστον να τον διαβάσουν. -Για να ξέρουν.
-Είναι και αυτό σημαντικό. -Ναι, αλλά γιατί τώρα. ; -Διότι τώρα υπάρχει ανάγκη.

-- Στα δεινά είναι απαραίτητος.
-Μα γιατί ; -Θα δώσει κουράγιο στους δικούς μας. -Τώρα τα Χριστούγεννα ; -Είστε σίγουροι ;
-Ακόμα και τώρα υπάρχει η αναζήτηση. -Γιορτάζουν όλοι οι χριστιανοί.
-Τουλάχιστον να ξέρουν ότι έδωσαν μάχες για αυτό -Αλλιώς θα είχαν ψοφήσει
όλοι.! -Μέσα στην οθωμανική αυτοκρατορία. -Oταν πάλευαν οι ιππότες της δικαιοσύνης,

-Και οι κλέφτες της ανάγκης… -Για ένα σταυρό !

Ο ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ, ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟΣ
ΟΡΚΟΣ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ

«Ορκίζομαι ενώπιον του αληθινού Θεού, ότι θέλω είμαι επί ζωής μου πιστός εις την Εταιρείαν κατά πάντα. Να φανερώσω το παραμικρόν από τα σημεία και τους λόγους της, μήτε να σταθώ κατ΄ουδένα λόγον ή αφορμή του να καταλάβωσι άλλοι περί τούτων , μήτε εις συγγενείς μου, μήτε εις πνευματικόν ή φίλον μου.

Ορκίζομαι ότι εις το εξής δεν θέλω έμβει εις καμμίαν εταιρείαν, οποία και αν είναι, μήτε εις κανέναν δεσμόν υποχρεωτικόν. Και μάλιστα οποιονδήποτε μ δεσμόν αν είχα, και τον πλέον αδιάφορον ωςπρος την Εταιρείαν, θέλω τον νομίζει ως ουδέν.
Ορκίζομαι ότι θέλω τρέφει εις την καρδίαν μου αδιάλλακτον μίσος εναντίον των τυράννων της πατρίδος

μου, των οπαδών και των ομοφρόνων με τούτους, θέλω ενεργεί κατά πάντα τρόπον προς

βλάβην και αυτόν τον παντελή όλεθρόν των, όταν η περίστασις το συγχωρήσει.

Ορκίζομαι να μη μεταχειριστώ ποτέ βίαν δια να αναγνωρισθώ με κανένα συνάδελφον, προσέχων εξ

εναντίας με την μεγαλυτέραν επιμέλειαν να μην λανθασθώ κατά τούτο, γενόμενος αίτιος

ακολούθου τινός συμβάντος, με κανένα συνάδελφον.
Ορκίζομαι να συντρέχω, όπου εύρω τινά συνάδελφον, με όλην την δύναμιν και την κατάστασίν μου. Να

προσφέρω εις αυτόν σέβας και υπακοήν, αν είναι μεγαλύτερος εις τον βαθμόν και αν έτυχε

πρότερον εχθρός μου, τόσον περισσότε