ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

ΤΗΝ 1η ΜΑΗ 10.30 π.μ. στην Κεντρική Πλατεία στον Πύργο

Σήμερα μπορούμε να δουλεύουμε λιγότερο, να έχουμε ελεύθερο χρόνο, να αισθανόμαστε ασφάλεια, να μην έχουμε άγχος για το μέλλον, να απολαμβάνουμε ένα ευρύ σύστημα κοινωνικής φροντίδας. Γιατί όμως ζούμε χειρότερα και λεηλατείται η ζωή μας; Γιατί αυξάνεται η ανεργία, η φτώχεια, ενισχύεται η απόγνωση; Γιατί τσακίζονται εργατικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες και.....
αίμα; Γιατί γίνεται ακόμη χειρότερη η ζωή των νέων, των παιδιών, των γυναικών, των συνταξιούχων; Γιατί κατακερματίζονται κράτη και απειλούνται λαοί με νέους πολέμους; Γιατί ο πλανήτης χτυπιέται ασύστολα στο βωμό του κέρδους και κινδυνεύουμε από τα ίδια τα φυσικά φαινόμενα;

Η απάντηση βρίσκεται στο ερώτημα “ποιος κάνει κουμάντο”, στο γεγονός ότι ο παραγόμενος από την κοινωνία πλούτος δεν επιστρέφει σ' αυτούς που τον παράγουν, ότι κριτήριο της παραγωγής δεν είναι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών, αλλά η αύξηση της κερδοφορίας. Γιατί τα μέσα παραγωγής και ο πλούτος συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια, στα μονοπώλια. Γι’ αυτό έχουμε συνεχείς οικονομικές κρίσεις.

Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής είτε σε περιόδους ανάπτυξης πολύ περισσότερο σε περιόδους κρίσης, δεν έχει να δώσει τίποτε άλλο παρά μόνο βαρβαρότητα σε όλα τα επίπεδα. Στο κράτος των μονοπωλίων δεν μπορεί να κερδίζουν οι εργαζόμενοι μαζί με τους βιομηχάνους, τους τραπεζίτες και τους εφοπλιστές. Από το δικό σου ιδρώτα τρώνε όλοι αυτοί.

Όσο κερδίζει το κεφάλαιο, τόσο θα χάνουν οι εργαζόμενοι.

Χρειάζεται να υψώσουμε αδιάτρητο τείχος, να αναπτυχθούν ταξικοί αγώνες για την ανατροπή αυτής της πολιτικής που χτυπάει δικαιώματα, που καταδικάζει την εργατική οικογένεια στην ανεργία, ομήρους στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Να ενώσουμε τις δυνάμεις για ανατροπές παντού. Από τα εργοστάσια και τους χώρους δουλειάς μέχρι τις γειτονιές, τους χώρους που ζει, εργάζεται και μορφώνεται η εργατική οικογένεια.

Να μη δεχτείς να σε "γδάρουν" για να διασωθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Κανένας εργάτης δεν πρέπει να δεχτεί το μέλλον που μας ετοιμάζουν, να μη δεχτεί ότι αυτά τα μέτρα είναι προσωρινά. ιδιαίτερα η νεολαία δεν πρέπει να έχει ψευδαισθήσεις ότι ο καπιταλισμός μπορεί να δεχτεί διορθώσεις, ότι με διαφορετική διαχείριση το σύστημα μπορεί να εξανθρωπιστεί. Να απομονώσει τις φωνές που με επαναστατικές κορώνες στηρίζουν τις διαχειριστικές προσπάθειες διάσωσης του καπιταλιστικού συστήματος. Να προβληματιστεί για τις φωνές που σταθερά μιλούν ενάντια στο ΠΑΜΕ και συκοφαντούν το ταξικό κίνημα και τους εργατικούς αγώνες.

Απαιτείται μέτωπο με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες. Αυτούς δηλαδή που προσπαθούν να αφοπλίσουν την εργατική τάξη, τους δουλοπρεπείς στην κάθε κυβέρνηση και την εργοδοσία, που υπονομεύουν τους ταξικούς αγώνες και βάζουν πλάτη να καταργούνται Συλλογικές Συμβάσεις και δικαιώματα για να υλοποιούνται οι φιλομονοπωλιακές πολιτικές χωρίς λαϊκές αντιδράσεις.

ΔΥΝΑΜ