Ολίγα περι στρατού και αξιωματικών

Κυρίως, όταν ομιλούμε για στρατό εννοούμε τα μόνιμα στελέχη του, όλων των κλάδων. Γενικώς, εννοούμε το ένστολο-ένοπλο τμήμα του λαού, με αποστολή την προστασία του Έθνους. Τούτο συνεπάγεται βαρύτατες ευθύνες σε ειρήνη και πόλεμο. Το «σε πόλεμον» είναι αντιληπτόν. Επειδή όμως στην ειρήνη προπαρασκευάζεται το Έθνος για πόλεμο και διαμορφώνεται η εθνική βούλησις προς αυτό, η ευθύνη του στρατού καθίσταται πολύ πιο σοβαρή. Ο στρατός είναι δύναμις που κανείς δεν μπορεί να....
αρνηθή. Οι πολιτικοί και οι Μαρξιστογενείς δυνάμεις, επειδή κινδύνευαν από αυτήν, κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια διά την καταστροφήν της. Εάν δεν μπορούσαν, διά την αποδυνάμωσιν της ή τον έλεγχόν της. Αυτό ήταν γι’ αυτούς βίωμα και ένας των κυρίων σκοπών της ζωής τους.

Έλληνας πολεμιστής της αρχαιότητας

Η καταστροφή και αποδυνάμωσις των ενόπλων δυνάμεων ήτο επιθυμία του Μαρξιστογενούς κατεστημένου. Ο έλεγχος του ήτο επιδίωξις της Δεξιάς. Η διαφθορά τους ήτο επιθυμία και επιδίωξις ΟΛΩΝ όσων συμμετείχαν στην εξουσία και ενδιεφέροντο γι’ αυτήν. Προσπαθούσαν να πείσουν τους αξιωματικούς και τον λαόν, ότι ο στρατός δεν πρέπει να ανακατεύεται με την πολιτική. Αυτό είναι μία ουτοπία. Πρώτον, διότι ο στρατός είναι η μεγαλύτερη και μόνη ΑΥΤΑΡΚΗΣ δύναμις του Έθνους. Δεύτερον, διότι η ύπαρξις του ξεπήδησε και ταυτίστηκε με την ανάγκην υπάρξεως του Έθνους και της φυλής και τρίτον, διότι μοιραίως, ως εκ των προηγουμένων δύο περιπτώσεων, ο στρατός (αξιωματικοί) συμμετείχαν και θα συμμετέχει εις την πολιτικήν, ούτως ή άλλως.
Αυτό οι πολιτικοί το γνωρίζουν. Μένει η διαφθορά του στρατού και ο έλεγχός του.
Οι αξιωματικοί ποτέ δεν είχαν παραδοσιακήν επαγγελματικήν ταξικήν αντίληψιν. Με την καταστροφήν του Βυζαντίου και την έλλειψιν μεσαίωνος (πεφωτισμένης δεσποτείας) χάνονται οι προς τούτο προϋποθέσεις. Οι αξιωματικοί του απελευθερωθέντος κράτος είναι δημόσιοι υπάλληλοι (οι εξαιρέσεις θα είναι...εξαιρέσεις). Χωριατόπαιδα που βλέπουν τον στρατό σαν βιοπορισμό, με πληρωμένες σπουδές (τροφή – ένδυσις) και εξησφαλισμένο εισόδημα (μισθός – σύνταξις). Άθλιες σκέψεις γι’ αυτούς που θα έπρεπε να αποτελούν την αριστοκρατία του ξίφους και της θυσίας. Οι Ευέλπιδες εκπαιδεύονται εμμέσως, πλήν σαφώς, ως υποστηρικταί του κατεστημένου και των δομών του. Πολλές φορές, στην νεωτέρα ιστορία μας οι αξιωματικοί, αν και προήρχοντο από τον λαόν, εστράφησαν εναντίον του (Λαυρεωτικά κλπ.). Οι αξιωματικοί δεν κάνουν επαναστάσεις διότι έχουν εγγενείς αδυναμίες προς τούτο. Έκαμαν πάντοτε πραξικοπήματα.

Έλληνας πολεμιστής της Βυζαντινής περιόδου

Οι πολιτικοί εφρόντισαν μέσα από την σχολήν και εις το στράτευμα, να πολιτικοποιούν τον στρατό για να τον προσεταιρίζωνται. Η Δεξιά (εννοούμε πάντοτε την ηγεσία της) τον χρησιμοποιούσε πάντα ως δεκανίκι της, κοροϊδεύοντας τον με πατριωτικές κορώνες και εθνικά «κυρήγματα». ΠΑΝΤΟΤΕ οι αξιωματικοί εσύροντο πίσω από πολιτικές κινήσεις για λογαριασμό των οποίων ενεργούσαν (Πλαστήρας, Κονδύλης, Γονατάς, Σακελλαρίου, Λεοναρδόπουλος, Γ