Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑΕΙ ΙΣΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

ENA BATΡAXI ME ΘHTEIA 8 ΧΡΟΝΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΒΑΖΕΙ ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ (ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ) ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ

Ακούμε τόσο καιρό για πόλεμο και γεγονότα.
Ακούμε συνεχώς ότι πλησιάζει η στιγμή.
Ποιός αλήθεια μπορεί να φανταστεί τί ακριβώς είναι ο πόλεμος;
Έχουμε τους γέροντες που μας λένε ότι δεν θα εμπλακούμε ή θα εμπλακούμε και θα πάθουμε καταστροφές.
Κανένας από εμάς δεν....
μπορεί να γνωρίζει από τώρα τί ακριβώς θα συμβεί.

Κανένας από εμάς δεν γνωρίζει τί ακριβώς μας φανέρωσαν οι γέροντες.

Οι δικές μας πνευματικές κεραίες είναι ελάχιστες για να καταλάβουν ΟΛΟ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΡΡΗΣΕΩΝ.

Αυτό που μπορούμε όμως να καταλάβουμε είναι η θέση μας απέναντι στα γεγονότα.

Η πνευματική, η ψυχική και η σωματική.
Πνευματικά πρέπει να είμαστε συνεχώς έτοιμοι μέσα από μετάνοια και Θ. Μετάληψη για αναχώρηση από τα εγκόσμια.

Ο Κύριος επιλέγει τον τρόπο, τον τόπο και τον χρόνο της μετάβασής μας.

Εμείς απλά πρέπει να έχουμε συνεχώς την πνευματική μας βαλίτσα γεμάτη.

Επομένως ότι γήινη δυσκολία και να αντιμετωπίσουμε σε πνευματικό επίπεδο πρέπει να την αντιμετωπίσουμε σαν Θεϊκή παρέμβαση στη χαλαρή ζωή μας για να γεμίσουμε τη βαλίτσα για το μακρύ ταξίδι μας.

Τίποτα δεν συμβαίνει εδώ στη γη χωρίς να έχει πνευματικό αντίκτυπο.

Ψυχικά πρέπει να μην τρομάζουμε μέσα από ακούσματα γεγονότων.

Όλα όσα συμβαίνουν ή θα συμβούν είναι γεγονότα που μπορούμε να αντέξουμε με τη βοήθεια του Θεού.

Ο Θεός όλους μάς δοκιμάζει και μας εκπαιδεύει με το δικό Του σοφό και παντογνώστη τρόπο.

Σε κανέναν ποτέ δεν θα δώσει παραπάνω από αυτό που αντέχει.

Βλέπουμε τόσο καιρό μια αναβολή των γεγονότων και μια παράταση ετών.

Όμως όλοι αν το σκεφτούμε καλά θα δούμε ότι όλα έχουν το σκοπό τους.

Λέμε και γράφουμε συχνά εδώ μέσα για το ότι ο Θεός δίνει παράταση και αλλάζει ο κόσμος.

Αλλάζει ο φίλος, ο αδερφός, ο γείτονας, ο άγνωστος απρόσωπος διαβάτης.

Δεν είναι μόνο αυτή η αλλαγή που γίνεται όμως.

Και εμείς οι ίδιοι έχουμε αλλάξει.

Ας ανατρέξει ο καθένας στα πρώτα του ποστ και στις πρώτες του σκέψεις και θα καταλάβει τί ακριβώς εννοώ.

Έχουμε ωριμάσει αν όχι πνευματικά τουλάχιστον ψυχικά.

Αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα με λιγότερο φόβο και τα βλέπουμε ναι μεν σαν κάτι αναπόφευκτο αλλά και σαν κάτι που με τη βοήθεια του Θεού, θα καταφέρουμε να το ξεπεράσουμε.

Αν τα γεγονότα συνέβαιναν μερικά χρόνια νωρίτερα, θα είμαστε εντελώς απροετοίμαστοι και θα πέφταμε σε κατάθλιψη και τρόμο.

Αλλά μέσα από τη συνεχή ενασχόληση έχουμε φτάσει υποσυνείδητα σε μια ψυχική ωρίμανση.

Έχουμε κατασταλάξει σε ποιό στρατόπεδο θα είμαστε και αυτή είναι η μόνη μας επιλογή.

Θα πράξουμε δηλαδή το σωστό για εμάς, την πίστη μας, την πατρίδα μας και τον συνάνθρωπό μας ή θα κοιτάξουμε μόνο τον εαυτούλη μας.

Αν δεν είχαμε αυτή τη συνεχ