ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΗΛΙΘΙΟΣ ΛΑΟΣ;

Έλληνες! Μια λέξη βαριά…
Γιατί «βαριά»; Γιατί να μην είναι όσο «βαριά» είναι και η λέξη Γερμανός ή Σομαλός, Πακιστανός ή Αμερικάνος;
Εύκολα κάποιος θα απαντούσε κάπως έτσι:
- Μα οι Έλληνες δεν είναι συγκρίσιμοι με τους υπόλοιπους λαούς, μιας και η ιστορία και οι επιδόσεις τους στην επιστήμη, την φιλοσοφία, την ηθική, την πολιτική, τις τέχνες και την πολεμική τους αρετή, κατέδειξαν στον....
κόσμο (δύση και ανατολή) την μετέπειτα πορεία του, που και σήμερα ακόμη τίποτε από αυτά δεν έχει ξεπερασθεί κατ’ ουσίαν. Ο κόσμος ακόμη και σήμερα πορεύεται πάνω στο δρόμο της αρχαιοελληνικής λογικής, πάνω στις δομές της Ελληνικής σκέψης. Έτσι, οι σημερινοί Έλληνες δικαιούνται την αναγνώριση από την παγκόσμια κοινότητα, για την προσφορά τους στην Ανθρωπότητα….
Έτσι είναι όμως τα πράγματα;
Πράγματι οι αρχαίοι μας πρόγονοι δημιούργησαν έναν σπουδαίο πολιτισμό, τον σπουδαιότερο ίσως στην ανθρώπινη ιστορία, αυτόν που λειτούργησε ως θεμέλιος λίθος για τους πολιτισμούς αλλά και τις θρησκείες της Δύσης, αλλά και της Ανατολής! Η πραγματικότητα αυτή σήμερα είναι αδιαμφισβήτητη από την πλειονότητα των ιστορικών, αν και είναι καταφανής σε κάθε απλό παρατηρητή.
Γιατί όμως οι Έλληνες δημιούργησαν έναν τέτοιο πολιτισμό; Ήταν θέμα συγκυριών ή θέμα ιδιαίτερων ψυχικών χαρακτηριστικών του Ελληνικού γένους, που θα τους οδηγούσε στο να δημιουργήσουν τέτοιο πολιτισμό;
Οι εθνολογικές έρευνες καθώς και οι ιστορικές, έδειξαν ότι σε κάθε πτυχή της Ελληνικής ιστορίας από την απαρχή της έως και σήμερα, οι Έλληνες επέδειξαν τις ίδιες ψυχικές αντιδράσεις και συμπεριφορές, με απόλυτη ακρίβεια, στις ίδιες προκλήσεις. Πράγματι και αυτό είναι μια τρανή απόδειξη της συνέχειας της γενετικής ιδιοσυστασίας των Ελλήνων, από τους αρχαίους έως τους σύγχρονους.
Αλλά ποια είναι αυτά τα ιδιαίτερα ψυχικά γνωρίσματα των Ελλήνων;
Οι Έλληνες είναι ο μόνος λαός που συνδυάζει την άναρχη φύση του, που προέρχεται από την εγωπαθή του τάση να άρχει και να μην άρχεται, από την επική του φύση να γίνεται ήρωας και πρωτοπόρος σε όλα, από την διαιρετική του τάση με το να ζηλοφθονεί και να εχθρεύεται τον αδελφό του, την μνησικακία του, την άκρατη υπερβολή του σε όλες τις αντιδράσεις του και τέλος, την τάση του να μηχανεύεται, άρα να δημιουργεί νέα δεδομένα ασκώντας την ευφυΐα του, την λογική, την σκέψη και την φιλοσοφία. Αντιλαμβάνεται την συλλογικότητα μόνο ως αναγκαίο κακό ενώπιον κοινών κινδύνων και απειλών και δρα ενωμένα μόνο πρόσκαιρα και όσο χρειάζεται μέχρι την άρση τους. Ύστερα επανέρχεται στην προτέρα κατάσταση διχόνοιας και μίσους. Είναι μαχητικός και ευφυής, πολυπράγμων και ικανός. Εύκολα θεοποιεί κάποιον και την επόμενη στιγμή τον αποκαθηλώνει και τον διασύρει. Κανείς δεν μπορεί να διαπρέψει κατ’ αξίαν, σε μια Ελληνική κοινωνία. Ο Έλληνας, μισεί τις αυθεντίες. Ο εγωισμός του δεν επιτρέπει την αναγνώριση της αξίας του άλλου. Κυριαρχεί η λογική: «αφού δεν έχω εγώ κατσίκα, να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα ώστε να μην έχει κι αυτός!»…
Η εγωπάθεια, η έπαρση και ω