ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

Η Μάχη τού Μαραθώνος και μεταγενέστερα η Ναυμαχία τής Σαλαμίνος, υπήρξαν αναμφισβήτητα οι ενδοξότερες και οι πλέον κρίσιμες μάχες τής Ελληνικής αρχαιότητος. Εάν η έκβασίς τους ήταν διαφορετική, θα επηρεαζόταν η εξέλιξις τής Ελληνικής ιστορίας και κατ’ επέκτασιν η ιστορία ολόκληρης τής ανθρωπότητος…Οι Πέρσες ξεκίνησαν από την Ασία, για να κυριαρχήσουν επί τής Ελλάδος. Οι βαθύτεροι λόγοι αυτής τής εξορμήσεώς τους, παραμένουν άγνωστοι.Μάς προκαλεί εντύπωσι το γεγονός ότι διωργάνωσαν τρείς μεγάλες εκστρατείες με τεράστιες δυνάμεις σε έμψυχο και άψυχο υλικό, για να κατακτήσουν την μικρή Ελλάδα, την πολύ πτωχότερη σε σχέσι με τα πλούτη τής Ασίας.Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα...
πολυάριθμα χρυσά και αργυρά σκεύη, τραπέζια, κλίνες κ.λπ., τα οποία ευρήκαν οι Έλληνες στο στρατόπεδο τού Μαρδονίου. Ακόμη και οι σκηνές τους ήσαν στολισμένες με χρυσό και άργυρο. (Βλ. Ηρόδοτος, Θ’ 80-83).Άρα, η υποδούλωσις τών Ελλήνων δεν είχε να προσφέρει τίποτε υλικά αξιόλογο στους Πέρσες, οι οποίοι μάλλον είχαν άλλα κίνητρα ή υπεκινήθησαν από άλλα αίτια.Μερικοί νεώτεροι ερευνητές θεωρούν, ότι τα λεγόμενα από τούς ιστορικούς συγγραφείς περί τής πίστεως τών αρχαίων Ελλήνων στις θείες δυνάμεις αποτελούν τυπικά σχήματα λόγου, χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα ή ότι οφείλονται σε υπερβολικές φαντασιώσεις μάλλον, παρά σε πραγματικά γεγονότα. Οι απόψεις αυτές πηγάζουν από καθαρή άγνοια τών θείων δυνάμεων διότι οι νεότεροι μελετητές, είναι οπαδοί τού υλισμού και αγνωστικιστές. Αυτοί προτιμούν να αμφισβητούν ότι δεν υποπίπτει στην ιδική τους αντίληψι.Οι θείες δυνάμεις ενεργούν συνήθως αφανώς, χωρίς να υποπίπτουν στην αντίληψη τών ανθρώπων. Όμως οι έχοντες καθαρό μυαλό και λογική κρίσι αντιλαμβάνονται εκ τών αποτελεσμάτων την επέμβασί τους, ενώ οι άπιστοι τα αποδίδουν στην φαντασία ή σε άλλες αιτίτες.Μερικές φορές όμως ιδιαίτερα κατά την διάρκεια σφοδρών μαχών, η παρουσία τών θείων δυνάμεων γίνεται αντιληπτή από μερικούς, υπό την μορφήν παραδόξων εμφανίσεων ή υπερφυσικών φαινομένων. Τέτοια περιστατικά υπάρχουν στις παραδόσεις πολλών λαών, αλλά συνήθως οι ιστορικοί δεν τούς δίδουν μεγάλη σημασία. Τα θεωρούν φαντασιώσεις ή ψευδαισθήσεις τών πολεμιστών κατά την έντασι τής μάχης, χωρις να κάνουν τον κόπο να τα διερευνήσουν βαθύτερα…Σχετικά με την μάχη τού Μαραθώνος, οι αρχαίοι συγγραφείς διέσωσαν τρία μεταφυσικά περιστατικά, τα οποία θα τα παρουσιάσουμε αυτούσια, για να τα σχολιάσουμε κατόπιν. Το πρώτο το εξιστορεί ο Ηρόδοτος (ΣΤ’ 117):«…συνήνεικε δε αυτόθι θώμα γενέσθαι τοιόνδε, Αθηναίον άνδρα Επίζηλον τών Κουφαγόρεω εν τή συστάσι μαχόμενόν τε και άνδρα γινόμενον αγαθόν τών ομμάτων στερηθήναι, ούτε πληγέντα ουδέν τού σώματος ούτε βληθέντα, και το λοιπόν τής ζόης διατελέειν από τούτου τού χρόνου εόντα τυφλόν. Λέγειν δε αυτόν περί τού πάθεος ήκουσα τοιόνδε τινά λόγον, άνδρα οι δοκέειν οπλίτην αντιστήναι μέγαν, τού το γένειον την ασπίδα πάσαν σκιάζειν, το δε φάσμα τούτο εωυτόν μεν παρεξελθείν, τον δε εωυτού παραστάτην αποκτείναι. Ταύτα μεν δη Επίζηλον επυθόμην λέγειν».[Συνέβη δε να