Κάντε τον εμφύλιο σας, χωρίς εμάς.

Του Σταύρου Βιτάλη,
Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

Λίγες μέρες πριν τις «εκλογές» και ο Λαός, σαστισμένος, αποσβολωμένος, κουρασμένος, αηδιασμένος, παρακολουθεί το θέατρο του παραλόγου που εξελίσσεται στις οθόνες των τηλεοπτικών καναλιών. Σε μια παράσταση που γίνεται για μας, χωρίς εμάς, όπου:

· ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, να έχουν ενώσει πια τις φωνές τους, σε μια νεοφιλελεύθερη υστερική παρουσία, απειλώντας, εκβιάζοντας, βρίζοντας, εκλιπαρώντας ενίοτε το Λαό, για να τους ψηφίσει. Γιατί αν δεν το κάνει, «θα χάσει η βενετιά βελόνι» και τότε «αλί-αλί και...
τρισαλί» του.

· ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ, να μειοδοτούν στα εθνικά θέματα, στέλνοντας τα χαιρετίσματα και τις καλές ευχές στον Σουλτάνο Ερντογάν και στο ψυχοπαίδι του Γκρουέφσκυ του VMRO, για ΑΟΖ, ονομασία των Σκοπίων, Θράκη κλπ «ψιλοπράγματα», που αφορούν στην ακεραιότητα της χώρας και στον εθνοχώρο μας.

· Τους Ε.Ε., σε μια μοναχική και απόλυτα δυσνόητη διαδρομή πολιτικών επιλογών.

· ΚΚΕ, και Χ.Α., να ρίχνουν «κορώνα ή γράμματα» στον αέρα, (σ’ ένα νόμισμα που από τη μια πλευρά του έχει τον Αδόλφο Χίτλερ και από την άλλη τον Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν), ποντάροντας στα εμφυλιοπολεμικά απωθημένα του ελληνικού Λαού.

· Και τέλος ένας Λαός, που φαίνεται πως ξέχασε: α. Το μνημόνιο, β) τα εγκλήματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με την εκχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Πατρίδας του και του σπιτιού του, σε ΔΝΤ, Τρόϊκα, διεθνείς τοκογλύφους, γ) τα Δεκεμβριανά του ΣΥΡΙΖΑ, δ) την απουσία του ΚΚΕ από τις Λαϊκές κινητοποιήσεις στο Σύνταγμα, ε) τις ανακολουθίες του γνωστού «κολοτούμπα», ζ) τα πρωτοσέλιδα των υμνητών του Αδόλφου κλπ κλπ αμαρτίες του κομματικού – πολιτικού προσωπικού της χώρας, σε βάρος της Πατρίδας και της Κοινωνίας. Ένας Λαός, που ξαφνικά θυμήθηκε το Μελιγαλά, τον Μεταξά, τον Παπαδόπουλο, τον Μπεναρόγια, το Γράμμο και το Βίτσι και απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα, θα ξεκινήσει οσονούπω και την συζήτηση για την προδοσία του Αλκιβιάδη στους Πέρσες. Συμπληρώνοντας έτσι το «παζλ» του πίνακα ζωγραφικής της σημερινής ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας, τον οποίο μόνο ένας ψυχικά διαταραγμένος νους, θα μπορούσε να είχε ζωγραφίσει.

Μπροστά σε όλο αυτό το σκηνικό παραλόγου αλλά και της επικίνδυνης διολίσθησης της ελληνικής κοινωνίας σ’ έναν ιδιότυπο εμφύλιο – προς το παρόν τουλάχιστον λεκτικό και με ξυλοδαρμούς, αλλά ακραίο - πρέπει να σταθεί κανείς με περισσή προσοχή.

Απέναντι σε αυτό το οποίο διακαώς επιθυμούν εχθρικές της Ελλάδας δυνάμεις, δυνάμεις συναποτελούμενες από τα πανίσχυρα λόμπυ των πολυεθνικών και των χρηματιστηριακών εταιριών, αλλά και δυνάμεις που έχουν σχεδιάσει την διάλυση του εθνικού κορμού της χώρας, ελάχιστες δυστυχώς είναι οι φωνές της λογικής.

Ο υπογράφων, είχε την «ατυχία» να εμπειριώσει μέσα από την διαδρομή του, κοινωνίες ολόκληρες να κατασπαράσσονται και κράτη να διαλύονται, σε εμφυλιοπολεμικού τύπου συρράξεις, ότι δηλαδή χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μια κοινω