Η βάση της ΝΔ ρυθμιστής και κυρίαρχος του παιχνιδιού

Την επομένη των εκλογών του 2009, όταν η ΝΔ έχασε παταγωδώς την εξουσία από ένα ΠΑΣΟΚ που αποδείχτηκε σύγχρονη λαίλαπα και καταστροφέας της χωράς, οι χιλιάδες οπαδοί της, η βάση της άρχισε να αυτοοργανωνεται. Και επειδή τέθηκε άμεσα το θέμα αλλαγής αρχηγού, χιλιάδες ψηφοφόροι της που την προηγούμενη την είχαν τιμωρήσει απέχοντας απαξιώνοντας την εκλογική διαδικασία, στράφηκαν ξανά στο κόμμα και....
καθόρισαν την έκβαση της διαδικασίας εκλογής του νέου αρχηγού.
Ανεπηρέαστοι από μηχανισμούς και κομματική καμαρίλα, κρατικοδίαιτα κομματικοδίαιτα στελέχη, γόνους, επιγόνους, ανθρώπους του κομματικού σωλήνα, παρενέβησαν δυναμικά και άλλαξαν τη ρότα της ιστορίας του κόμματος της ΝΔ. Η πολυπληθής και υγιής βάση απεφάνθη: παρέδωσε το κόμμα στα χέρια του Αντώνη Σαμαρά, στην πιο δύσκολη μεταπολιτευτικά περίοδο για τη χώρα, με εντολή να πάρει το καράβι της χώρας στα χέρια του. Μετά την καταλυτική παρέμβαση της βάσης στη διαδικασία εκλογής του Αντώνη Σαμαρά και την πλήρη ισχυροποίηση του, η βάση ανέμενε ένα ‘ανελέητο’ ξεσκαρτάρισμα προσώπων που απαξίωσαν η συνέχιζαν να απαξιώνουν κάθε έννοια πολιτικής. Όμως, τι είδους κάθαρση να συντελεστεί όταν αποτελούσαν την πλειονότητα στο κόμμα; Πόσοι να αποχωρήσουν και ποιος τελικά να μείνει; Η βάση απαίτησε νέα πρόσωπα, καταξιωμένα στην κοινωνία, άξια να επωμιστούν το βαρύ έργο μιας εξαιρετικά δύσκολης εποχής. Πολλοί λίγοι προσέτρεξαν. Εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, και οι «νέοι» ήταν μία από τα ίδια. Γόνοι, επίγονοι, παλαιοί αποτυχόντες που θέλουν να ξαναδοκιμάσουν, ευκαιριακοί παίκτες της αγοράς «γατόνια», προβεβλημένα πρόσωπα της τηλεόρασης, απογοήτευση… Βλέπετε το κόμμα, η πολιτική, οι πολιτικοί ήταν παντελώς απαξιωμένοι. Και τότε εμφανίστηκε η λεκτική βία, τα γιαούρτια, τα νεράντζια! Φόβισαν πολλούς σοβαρούς και απομάκρυναν ακόμη περισσότερους. Τι δουλειά έχω εγώ;
Σήμερα βρισκόμαστε ενάμιση με δύο μήνες πριν από την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Το κόμμα της ΝΔ καταρτίζει ήδη τα ψηφοδέλτια των εκλογών ανά την χώρα. Ακούγονται πολλά ονόματα και γράφονται περισσότερα! Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι ονόματα που προκαλούν στον κόσμο το λιγότερο λεκτική βία, θα μπορούσαν να επιβιώσουν μετεκλογικά; Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και οι ίδιοι και προσπαθούν να διασωθούν “εκβιάζοντας” με υπόγειες διαδρομές και διαρροές. Παρουσιάζοντας μαϊμού δημοσκοπήσεις που τους χαρίζουν ποσοστά Τσαουσέσκου, και πρωτιές πρωτοκλασάτων σε καιρούς ευημερίας της πολιτικής! Η παραπολιτική άλλωστε αποτελούσε πάντα το κύριο προστατευτικό τους όπλο!
Παράλληλα, παραμονές της πιο κρίσιμη μάχης που δίνει το κόμμα στην μεταπολιτευτική περίοδο, της μάχης στην οποία θα κριθεί όχι μόνο το μέλλον της Ελλάδας, αλλά και η ύπαρξη ακόμα του πράσινου εφιάλτη που δυναστεύει τις ζωές μας τόσα χρόνια, βλέπουμε ορισμένους “ανεξάρτητους” τάχα βουλευτές που εξελέγησαν με την δική μας ψήφο να αμφισβητούν την αυτοδυναμία της παράταξή μας με μοναδικό τους επιχείρημα ότι είναι τάχα πιο πατριώτες από εμάς.
Προς μέγιστη απογοήτευση τους ευτυχώς