Η Γερμανία, η μόνη κερδισμένη από το Ευρώ

Η Γερμανία με το ευρώ αύξησε το εμπορικό πλεόνασμά της κατά 265%. Επειδή λοιπόν τώρα αρχίζουν οι μειώσεις και στην Κύπρο, ας δούμε τον ''υπεύθυνο'' λίγο καλύτερα...
Σύμφωνα με έκθεση της Berenberg Bank, πρόκειται για τη «σκληρότερη δημοσιονομική προσαρμογή» στην ιστορία των δυτικών χωρών. Με ένα... μολυβένιο σωσίβιο, ο Νότος (και η...
Κύπρος) απειλείται με καταποντισμό.

Πριν ξεσπάσει η κρίση, η Ελλάδα ήταν η χώρα με τη μεγαλύτερη μισθολογική ανισότητα στην Ευρώπη των 25. Γιατί το μισθολογικό επίπεδο της χώρας αντιστοιχούσε μόλις στο 73% του μέσου όρου της ευρωζώνης και το ένα τέταρτο των απασχολουμένων αμειβόταν με λιγότερα από 750 ευρώ το μήνα. Ο Ελληνας δάσκαλος με 15ετή υπηρεσία αμειβόταν 40% λιγότερο από τον Γερμανό συνάδελφό του και «οι μισθοί στο δημόσιο τομέα θα περισταλούν το 2011 κατά 800 εκατομμύρια ευρώ και κατά 660 εκατομμύρια το 2012. Ο μέσος μισθός θα μειωθεί κατά 17%».

Καθώς λοιπόν τα κερδοσκοπικά παιχνίδια εναντίον της Ισπανίας -εξόχως δε εναντίον της Ιταλίας- γίνονται όλο και πιο απειλητικά, η δράση είναι αναγκαία. Από το καλοκαίρι η ΕΚΤ έχει ήδη δαπανήσει 110 δισ. ευρώ για την αγορά ιταλικών κρατικών ομολόγων. Μόνο το 2012, η Ιταλία καλείται να αναχρηματοδοτήσει 260 δισ. ευρώ επί του συνολικού χρέους 1,9 τρισεκατομμυρίων.

Η κρίση του ευρώ οφείλεται στο γερμανικό μισθολογικό ντόμπινγκ, το οποίο καθιστά τα γερμανικά αγαθά φτηνότερα, αυξάνοντας τον τζίρο στο εξωτερικό. Ετσι η Γερμανία καταγράφει από το 2000 πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που υπερβαίνει το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ελλάδα συσσώρευσαν στο ίδιο διάστημα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που ανέρχονται συνολικά σε ένα τρισεκατομμύριο ευρώ.

Οι ανισορροπίες στην ευρωζώνη οφείλονται στον υπερβολικά βραδύ -συγκριτικά με την παραγωγικότητά της- ρυθμό ανάπτυξης των μισθών στη Γερμανία. Ο ρυθμός αυτός εκφράζεται από το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, το οποίο στη Γερμανία έχει αυξηθεί μόλις κατά 6% και στην υπόλοιπη Ευρώπη έκτοτε κατά 27%. Ετσι η σχετική ανταγωνιστικότητα της γερμανικής βιομηχανίας ως προς τις άλλες χώρες της ευρωζώνης αυξανόταν σταθερά, χωρίς οι τελευταίες να μπορούν να αντιδράσουν με υποτίμηση των νομισμάτων τους.

Γι' αυτό, η πραγματική λύση θα υπάρξει μόνο με τον τερματισμό του γερμανικού ντάμπινγκ στους μισθούς. Διαφορετικά, το ευρώ βαίνει προς τον όλεθρο. Χωρίς το ευρώ η Γερμανία θα ανατιμούσε το νέο της νόμισμα κατά 40% περίπου, εξανεμίζοντας την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής εξαγωγικής οικονομίας.

Το γερμανικό ντάμπινγκ των μισθών επηρεάζει έμμεσα την ανταγωνιστικότητα των άλλων μελών της ευρωζώνης. Το γερμανικό πλεόνασμα εμπορικών συναλλαγών αυξάνει τη συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ έναντι των άλλων νομισμάτων και κυρίως έναντι του δολαρίου. Διά μέσου αυτής της οδού το γερμανικό ντάμπινγκ στους μισθούς επιδρά εμμέσως αρνητικά και επί της ανταγωνιστικότητας των άλλων κρατών.

Ενδεικτικά στο δι