Η «ΦΙΛΑΔΕΛΦΙΑ» ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΤΡΑΣ κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ

Του Γιώργου Θεοχάρη
Την βαθιά θλίψη και τον προβληματισμό του πιστού λαού της Εκκλησίας έχει προκα­λέσει πρόσφατο δημοσίευμα του Μητροπολίτη Πέτρας κ. Νεκταρίου, με αφορμή την προφυλάκιση του Γέροντα Εφραίμ, Ηγουμένου της Μονής Βατοπεδίου. Ισχυρίζεται ο Μητροπολίτης ότι το κάνει εξ αγάπης και ότι έχει κατ’ επανάληψη υπερασπιστεί τον Γέροντα, κάτι που δεν έχουμε λόγο να το αμφισβητήσουμε. Θα θέσουμε τον δικό μας προβληματισμό, με βάση το...
παρακάτω κείμενο από την Κλίμακα του Ιωάννη: «Εκείνος που αγαπά τον Κύριο... έχει προηγουμένως αγαπήσει τον αδελφό του. ... Εκείνος που αγαπά τον πλησίον του, ποτέ δεν θα ανεχθεί ανθρώπους που καταλαλούν. ... Εκείνος που λέγει ότι αγαπά τον Κύριο και συγ­χρόνως οργίζεται κατά του αδελφού του, μοιάζει με εκείνον που τρέχει στον ύπνο του!».

Ποιος καλοπροαίρετος μπορεί να αποδεχθεί ως εποικοδομητική την δημοσίευση του πολυσέλιδου(!) κειμένου. Αν ήθελε να οικοδομήσει, δεν μπορούσε να του στείλει προσωπικό γράμμα; Γιατί δεν συμβουλεύθηκε τον «αγαπητότατό» του, όπως γράφει, Μητροπολίτη Λεμεσού; Δεν γνώριζε ότι θα έδινε άφθονη βορά σε εκείνα τα μέσα ενημέρωσης, που επί τρία χρόνια επιδίδονται σε πολιτικό κανιβαλισμό του Γέροντα Εφραίμ; Και ενώ γράφει ότι το σκάνδαλο «κολάζεται εκκλησιαστικά», δεν σκανδαλίζει με τέτοιου είδους κείμενο; Ας μας επιτρέψει λοιπόν να σχολιάσουμε κάποιες από τις απόψεις του, πιστοί στον λόγο του ότι «πρέπει να πούμε όλη την αλήθεια για να την γνωρίζουν οι άνθρωποι της Εκκλησίας, για να μην αδικούνται θεσμοί και πρόσωπα».

Η αναφορά του ότι ο Εφραίμ παρέκαμψε τον «αγαπητότατο Ιερομόναχο Αθανάσιο, νυν Μητροπολίτη Λεμεσού» αποτελεί επιπόλαια προσπάθεια ερμηνείας πνευματικών γεγονότων με καθαρά κοσμικά κριτήρια δημιουργίας εντυπώσεων και όχι την αγιορειτική τάξη, βάσει της οποίας ο ηγούμενος ψηφίζεται από το σύνολο της αδελφότητας με σαφείς διαδικασίες που ορίζει ο Καταστατικός Χάρτης του Όρους και ο κανονισμός της μονής.

Για την μετάβαση της Τιμίας Ζώνης στην Ρωσσία ο Μητροπολίτης γράφει σοβαρές ανακρίβειες. Η Μονή Βατοπεδίου έλαβε πριν από όλα γραπτή ευλογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, και μετά υπέβαλε αίτημα στην Ι. Κοινότητα, το οποίο εγκρίθηκε από Διπλή Ιερά Σύναξη.

Ακατανόητη είναι επίσης η άποψή του ότι έπρεπε ο Ηγούμενος να σεβαστεί τις 9 αγιορειτικές Ιερές Μονές, που είπαν όχι στην επίσκεψη της Ρωσσίας. Ξενίζει το γεγονός πώς γνωρίζει ακριβώς το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Είναι γνωστό ότι οι αποφάσεις της Σύναξης λαμβάνονται κατά πλειοψηφία και είναι σεβαστές από την μειοψηφία. Με την λογική αυτήν δεν θα έπρεπε να εκετελείται καμία συνοδική απόφαση, για την οποία θα υπήρχε ισχυρή μειοψηφία.

Γράφει επίσης ο σεβαστός Ιεράρχης ότι θα μπορούσε το Πατριαρχείο να άρει την πνευματική πατρότητα από τον Γέροντα Εφραίμ. Εκφράζουμε την λύπη μας γιατί γίνεται ιεροδικαστής, σαν να βρίσκεται ο Εφραίμ στην δικαιοδοσία του. Αν δεν ανέπαυε την αδελφότητα της Μονής, δεν μπορούσε η ίδια να τον παύσει, όπως ορίζει ο Καταστατικός; Πώς μπορεί