Γιατί τα βάζουμε με το ΔΝΤ και όχι με την Ε.Ε;;;

Στις καθημερινές συζητήσεις, στις διαδηλώσεις, στα συνθήματα εδώ και ένα χρόνο και κάτι, το ΔΝΤ τρώει όλο το ανάθεμα και βγαίνει εμμέσως λάδι η Ευρωπαική Ένωση.
Για να δούμε όμως. Ποιος και τι μας "δανείζει" για την 5η δόση;
Έχουμε και.....
λέμε λοιπόν: ο δανεισμός αφορά σε 12 δις ευρώ.
Εκ των οποίων τα 8,7 δις προέρχονται από την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα (εκγρίθηκαν).
Και τα 3,3 δις προέρχονται από το ΔΝΤ (θα εγκριθούν στις 8 Ιουλίου).

Μαθαίνουμε από το Υπουργείο Οικονομικών ότι: «Η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και του εφαρμοστικού νόμου λειτουργεί διεθνώς υπέρ της αξιοπιστίας της χώρας και αποτελεί τη βάση για τη σημερινή συζήτηση στο Eurogroup».

Και εκτός αυτού γνωρίζουμε ότι ως επί το πλείστον οι πιέσεις που ασκούνται στην Ελλάδα προέρχονται κυρίως από την Ευρωπαική Ένωση, η οποία δίνει και το μεγαλύτερο ποσοστό του δανείου.
Και ο περίφημος "μόνιμος μηχανισμός στήριξης" της Ευρωπαικής Ένωσης είναι.

Και οι πιέσεις προέρχονται κυρίως από το Eurogroup, την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), τους Ευρωπαίους ηγέτες.
Οι αποφάσεις λαμβάνονται από το συμβούλιο των Υπουργών της Ε.Ε. και από το Συμβούλιο Αρχηγών της Ε.Ε.
Την οικονομική και νομισματική πολιτική την ορίζει η ΕΚΤ.

Παρόλα αυτά όλοι έχουμε πέσει με τα μούτρα να βρίζουμε το ΔΝΤ, "ξεχνώντας" ότι για όσα ζούμε κυρίως υπεύθυνη είναι η Ευρωπαική Ένωση και οι υπηρεσίες της, με κυριότερη την ΕΚΤ.

Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι το ΔΝΤ δε συμμετέχει στις πιέσεις.
Η περίφημη Τρόικα αποτελείται από ανώτερους υπαλλήλους και αξιωματούχους της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και της Ευρωπαικής Επιτροπής.
Οι εκπρόσωποι των τριων αυτών οργανισμών έρχονται και ελέγχουν την εφαρμογή των μέτρων που επιβάλλουν παρέα με την Κυβέρνηση, προτείνουν νέα μέτρα και γενικώς ελέγχουν τα πάντα...

Οπότε διαπιστώνουμε ότι συγκεντρώνοντας τα βέλη μας στο ΔΝΤ στην ουσία δικαιολογούμε ή αθωώνουμε τους άλλους δύο οργανισμούς ή στην καλύτερη περίπτωση τους εξαιρούμε.

Γιατί όμως γίνεται αυτό;
Ποιοι μας υπαγορεύουν την εστίασή μας στο ΔΝΤ;
Ή μήπως από μόνοι μας;

Η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων πολιτών αλλά και των κομμάτων, οργανώσεων κλπ δεν έχουν ακόμη πειστεί για τις εξαιρετικά δυσχερείς συνέπειες των ευρωπαικών πολιτικών που μας επιβάλλονται.
Ή και όσοι έχουν πειστεί τις θωρούν πλέον... δεδομένες!
Όπως αντίστοιχα και αρκετά κόμματα-οργανώσεις δεν έχουν ακόμη απογαλακτιστεί από τον φιλο-ευρωπαικό προσανατολισμό τους.

Εδώ που τα λέμε, δεν είναι και εύκολο.
Κάτι τέτοιο θα άλλαζε άρδην τα πολιτικά αιτήματα, τις επιδιώξεις, την πρακτική, τους στόχους.
Και τα κόμματα, οργανώσεις κλπ που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα έχουν το χαρακτηριστικό να κινούνται με ρυθμούς χελώνας, να τα ξεπερνά η ιστορία και να περιμένουν απλώς η ιστορία να κάνει ένα γύεο και να ... τα ξανασυναντήσει.
Αλλά και πάλι η κεκτημένη ταχ