Γιατί η Ελλάδα έχει όλους τους άσσους

Για ορισμένα από αυτά που θα γράψω σήμερα, έχω κάνει αναφορά στο παρελθόν. Σήμερα θα ήθελα να τα συμπυκνώσω όλα, για να σας εξηγήσω για ποιο λόγο η Ελλάδα κρατάει όλους τους άσσους και δεν έχει απολύτως τίποτα να φοβηθεί, παρά μόνο να κερδίσει σε αυτές τις διαπραγματεύσεις.

Το πόσοι θεσμικοί θα δεχτούν την .....
πρόταση της Ελλάδος ή όχι δεν έχει και τόση σημασία. Τούτο διότι η πλειοψηφία των ομολογιούχων είναι Ευρωπαίοι. Αυτό σημαίνει ότι οι διοικήσεις των τραπεζών που κατέχουν Ελληνικά ομόλογα υπόκεινται σε πολιτικές πιέσεις στα κράτη-μέλη στα οποία εδρεύουν. Για ποιο λόγο; Διότι απλά οι τράπεζες αυτές είναι είτε κρατικές, είτε εν μέρει κρατικές και σε κάθε περίπτωση, οι πολιτικές διοικήσεις της Ευρώπης έχουν τον τρόπο να πιέσουν για να πάρουν αυτό που θέλουν (ας πούμε ότι μπορούν να βάλουν κάποιο φόρο επί των συναλλαγών αν δεν συμφωνήσουν).

Τώρα αν υποθέσουμε ότι η Ελλάδα καταφέρει να φέρει στο τραπέζι μόνο το 60% των ομολογιούχων, με τους υπολοίπους να μην θέλουν να συναινέσουν, ακόμα και τότε μπορεί το «κούρεμα» να χαρακτηριστεί εθελούσιο.

Για ποιο λόγο; Διότι απλά η Ελλάδα έχει την πολυτέλεια να μην έχει ρήτρες CACs (ρήτρες συλλογικής δράσης) στα ομόλογα της (σε αντίθεση από ό,τι νόμιζα πριν πολλούς μήνες). Αυτό σημαίνει ότι με μια απλή νομοθετική πράξη, μπορεί να τα ενσωματώσει κατόπιν εορτής αναδρομικά.

Συνήθως το ποσοστό απαρτίας που πρέπει να επιτευχθεί προκειμένου να μπορούν να ενεργοποιηθούν οι ρήτρες αυτές είναι από 66% και πάνω. Αλλά στην περίπτωση της Ελλάδος, αυτό μπορεί να είναι όποιο ποσοστό θέλουμε εμείς. Που σημαίνει ότι με μια απλή νομοθετική πράξη, αν θέλουμε, μπορούμε να θέσουμε το επίπεδο στο 51%. Αυτό επίσης σημαίνει ότι αρκεί να συμφωνήσουν το 51% των ομολογιούχων και το κούρεμα δεν χαρακτηρίζεται επιθετικό, αλλά εθελούσιο. Και ναι μεν αυτή η αλλαγή στους όρους ξεφτιλίζει κατά κάποιο τρόπο το ευρωπαϊκό contract law, αλλά καλή τύχη σε όποιον αποπειραθεί να μηνύσει την Ελλάδα σε Ελληνικό δικαστήριο.

Τους λόγους για τους οποίους δεν θέλουν στην Ευρώπη να «κουρευτεί» η ΕΚΤ δεν τους γνωρίζω, αλλά στο τέλος ίσως να μην υπάρχει επιλογή. Και ο ρόλος της ΕΚΤ θα παίξει ρόλο-κλειδί σε αυτή την αναδιάρθρωση

Ο λόγος είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να κουρευτεί μια κατηγορία ομολογιούχων και να μην κουρευτεί η ΕΚΤ, που ουσιαστικά έχει τα ίδια ομόλογα όπως όλοι. Εκτιμώ ότι μια τέτοια διαφοροποίηση προσκρούει στο pari passu. Με εξαίρεση δηλαδή να συναινέσουν αρκετοί ομολογιούχου με σκοπό να επιτευχθεί τα 100 δισ. ευρώ σε απομείωση χρέους που είναι ο στόχος, δεν θα υπάρχει άλλη επιλογή από το να ενεργοποιηθούν αναδρομικά τα CACs.

Και εδώ τώρα είναι όλο το “ζουμί”. Αν ο κύριος πρωθυπουργός κάνει πράξη την απειλή για την ενεργοποίηση αυτών των ρητρών, πώς είναι δυνατόν να μην κουρευτεί η ΕΚΤ;

Ο μόνος τρόπος για να μην κουρευτεί η ΕΚΤ είναι να μην ενεργοποιηθούν με νομοθετική διάταξη αυτές οι ρήτρες (ρήτρες συλλογικής δράσης). Και εκτιμώ ότι η καθυστέρη