ΕΛΠΙΖΩ ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΟΤΙ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ

Υπάρχει μια αλληλουχία πολιτικών εξελίξεων, που προσπαθώ να μη σκέφτομαι, γιατί ανατριχιάζω, αλλά δεν τα καταφέρνω πάντα.

Η αλληλουχία αποτελείται από τα εξής ενδιάμεσα στάδια:

- Ανασχηματισμός
- Οικουμενική κυβέρνηση.
- Κυβέρνηση "προσωπικοτήτων" και "τεχνοκρατών".
- "Νέες μορφές διακυβέρνησης".

Αναλόγως των εξελίξεων, μπορεί να λείπει ένα ή...
περισσότερα στάδια.

Η συνταγή δεν είναι καινούργια. Μια παρόμοια αλληλουχία πολιτικών σχημάτων, εφαρμόστηκε σε πολλές χώρες στις οποίες επιτέθηκε το ΔΝΤ παλαιότερα, όταν εμείς πίναμε φραπέ στις παραλίες. Σκοπός κάθε βαθμίδας ήταν να καθυστερήσει όσο περισσότερο γινότανε την έξοδο του ΔΝΤ από τη χώρα. Οι δανειστές θέλουν να βάλουν χέρι στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας στην οποία επιτίθενται. Οσο περισσότερο χρόνο έχουν στη διάθεση τους, τόσο καλύτερα κάνουν τη δουλειά τους.

Αυτό που με φοβίζει πιο πολύ όταν μου έρχεται στο μυαλό αυτή η σκέψη, είναι το γεγονός ότι υπάρχει ήδη μεγάλη μερίδα του λαού, που υποστηρίζει ενδιάμεσα στάδια. Υπάρχουν συμπολίτες μας που θέλουν οικουμενική κυβέρνηση. Υπάρχουν συμπολίτες μας που επιθυμούν κυβέρνηση προσωπικοτήτων. Υπάρχουν συμπολίτες μας που θέλουν κυβέρνηση "τεχνοκρατών".

Μόνο που δε γνωρίζουν όλοι οι συμπολίτες μας ότι με το νομικά ανυπόστατο -και αυτοδίκαια άκυρο (όπως το χαρακτηρίζουν νομικοί) μνημόνιο (που παρ' όλα αυτά εφαρμόζουν όλοι σαν να είναι έγκυρο) δίνονται στον Υπουργό Οικονομικών αρμοδιότητες και υπερεξουσίες "πέραν των γνωστών και καθιερωμένων" αφού μπορεί να αποφασίζει μόνος του για όλα σχεδόν τα θέματα και να ασκεί πολιτική χωρίς να λογοδοτεί σε κανέναν !

Οταν θα έχουν αποτύχει και αυτοί και οι επόμενοι και η οικουμενική, είναι πολύ πιθανό να παρακαλάμε σαν λαός να αναλάβει το υπουργείο κάποιος "τεχνοκράτης". Τεχνοκράτης στο υπουργείο οικονομικών σημαίνει οικονομολόγος. Είναι πιθανό λοιπόν να έχουμε τέτοιες πολιτικές εξελίξεις που να επιτρέψουν το διορισμό ενός "τεχνοκράτη" στη θέση του υπουργού οικονομικών σε αντικατάσταση του προηγούμενου ηλιθίου και με τις ευλογίες του Ελληνικού λαού.

Η προοπτική να καταλήξουμε με τον Προβόπουλο (ή με κάποιον που να έχει στο βιογραφικό του 10 χρόνια στην Goldman Sachs) υπουργό οικονομικών είναι κάτι παραπάνω από ανατριχιαστική. Η ψυχρότητα των αριθμών (που ήδη αισθανόμαστε) θα είναι η επόμενη ιδεολογία πάνω στην οποία θα στηριχθεί αυτή η νέα μορφή φασισμού και θα εκφράζεται τέλεια από ένα άτομο με προϋπηρεσία στη Goldman Sachs, έναν τύπο δηλαδή εγωμανή, άπληστο, διψασμένο για εξουσία, που δέχθηκε να θυσιάσει τα πάντα (οικογένεια, φίλους κ.λ.π.) στο βωμό του χρήματος και των τεράστιων μπόνους, που αντρώθηκε σε ένα περιβάλλον και σε μια κουλτούρα όπου όλα επιτρέπονται αρκεί να υπάρχει κέρδος, κινδυνεύουμε να τον κάνουμε υπουργό οικονομικών, με εξουσίες μεγαλύτερες από του πρωθυπουργού (αφού δε λογοδοτεί σε κανέναν!) (τα ΜΜΕ, ήδη αναφέρουν τον υπουργό οικονομικών ώς Τσάρο).