Ελλάς - Τουρκία, Ομοσπονδία;

Γράφει ο Γιώργος Σιδηρούντιος

Υπάρχουν Ελληνικοί κύκλοι οι οποίοι για δεκαετίες εκφράζουν αρέσκεια στο σενάριο μίας Ελληνοτουρκικής Ομοσπονδίας ή Συνομοσπονδίας, και δηλώνουν μία σχετική ικανοποίηση με την κατάσταση η οποία υπήρχε για τους Έλληνες μέσα στην πάλε ποτέ Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τρεις από τους επώνυμους καθηγητές πανεπιστημίου των κύκλων αυτών θα......
ονομάσω παρακάτω, αφότου πρώτα κάνω μία “μικρή” διαδρομή.

Η ιστορία της Ελληνοτουρκικής συνεργασίας ξεκινάει πάρα πολύ παλιά, όταν κάποιοι Βυζαντινοί πλήρωσαν Τούρκους μισθοφόρους της φυλής των Γκοκ να πολεμήσουν εναντίων των Περσών των έβδομο αιώνα. Αργότερα διάφοροι Βυζαντινοί συχνά καλούσαν Τούρκους να συμμαχήσουν μαζί τους ενάντια σε άλλους Βυζαντινούς. Στα τέλη του Βυζαντίου, μία σημαντική σε ποσότητα μερίδα Ελλήνων Χριστιανών έφτασε στο σημείο να πολεμήσει μαζί με τους Τούρκους ενάντια στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, με επακόλουθο την πτώση της Πόλης. Σαν αντάλλαγμα για τη συνεργασία αυτή με τους Τούρκους, αρκετοί Έλληνες Χριστιανοί πήραν αξιώματα. Ενώ λοιπόν οι Τούρκοι αρχικά εμφανίστηκαν σαν μία μικρή μειοψηφία στο χώρο που άλλοτε αποτελούσε τη Βυζαντινή αυτοκρατορία, σταδιακά εξισλάμισαν αμέτρητους Χριστιανούς Ορθόδοξους και τους έδωσαν την Τουρκική γλώσσα. Ο λόγος που οι σημερινοί Τούρκοι δεν μοιάζουν καθόλου με τους πρώτους Τούρκους Μογγόλους που ήρθαν στην περιοχή, είναι το ό,τι κατα πλειοψηφία οι σημερινοί Τούρκοι είναι απόγονοι εξισλαμισμένων Χριστιανών, οι περισσότεροι από τους οποίους κάποτε μιλούσαν Ελληνικά και ζούσαν στην περιοχή πριν την εμφάνιση των πρώτων Τουρκικών φυλών. Η δικαιολογία των Ορθοδόξων για την ανά τους αιώνες συνεργασία με τους Τούρκους είναι το ότι οι Τούρκοι λειτούργησαν ως προστάτες της Ορθοδοξίας από τον λεγόμενο Δυτικό Χριστιανισμό, που ήθελε να τους αλλάξει την ορθή πίστη. Το βασικό γεγονός που προκάλεσε την βαθιά αντιπαράθεση με τη Δύση ήταν η κατάληψη της Πόλης το 1204 από τους Σταυροφόρους, και η κατοχή που έκαναν σε μεγάλα τμήματα του Βυζαντινού χώρου. Το επιχείρημα λοιπόν των Ορθοδόξων είναι ότι η συνεργασία με τους Τούρκους περιέσωσε το “πνεύμα” της Ορθοδοξίας, και δεν “κατάντησε” τον Ελληνισμό Δυτικό. Δηλαδή, με λίγα λόγια, συμμαχήσαμε με τους Τούρκους για να μας σώσουν, ώστε να μην γίνουμε σαν τους Δυτικούς. Η Τουρκόφιλη παράταξη κυριάρχησε στον Ελληνόφωνα χώρο της Ανατολικής Μεσογείου για κάποιους αιώνες, και σε γενικές γραμμές, ακόμα και σήμερα, επίσημο θεώρημα της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας παραμένει το ότι η Τουρκική κατοχή έσωσε την Ελλάδα από τη “Δυτικοποίησή” της.

Ας δούμε όμως ποιοι ήταν αυτοί οι λεγόμενοι “σατανικοί” Δυτικοί το 1204. Ήταν μισθοφόροι Βενετσιάνων εμπόρων, οι οποίοι σκοπό είχαν να κατακτήσουν τους Βυζαντινούς για να πλουτίσουν. Η Βενετία τότε δεν είχε καλές σχέσεις όχι μόνο με το Βυζάντιο, αλλά ούτε με τον Πάπα και τη Ρώμη, ούτε και με τους γείτονές της Γενοβέζους. Η Δύση για αιώνες ήταν διαιρεμένη σε φέουδα και βασίλεια που αλληλοσπαράσονταν, και η Βενετία υπήρξε μί