28 Μαρτίου 1822-28 Μαρτίου 2011 189 χρόνια από το θάνατο του Αγγελή Γοβιού

Σαν σήμερα 28 Μαρτίου το 1822 λαβώθηκε και πέθανε στου Πανού την Στέρνα ο Αγγελής Γοβιός μαζί με τον Κώτσο Γεωργίου και με άλλους δέκα πολεμιστές.
Ο Αγγελής γεννήθηκε το 1780 στην Λίμνη Ευβοίας. Από 12 ετών ακολούθησε τον πατέρα του στη θάλασσα, αλλά μετά το θάνατό του βγήκε στην στεριά, συγκρούστηκε με τους τοπικούς άρχοντες και έγινε κλέφτης στα βουνά, για να καταλήξει στην αυλή του Αλή Πασά.. Εκεί αξιολογήθηκε, επιλέγει και φοίτησε στην Στρατιωτική Σχολή των Ιωαννίνων. Στη σχολή αυτή διδάχτηκε την πολεμική τέχνη και έλαβε μια γενικότερη στρατιωτική εκπαίδευση, που αργότερα, με τις εμπειρίες που απέκτησε ως Αρματολός, τον βοήθησαν πολύ στους...
αγώνες κατά των Τούρκων.

Ο Αγγελής στην αυλή του Αλή Πασά γνώρισε τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, τον Αθανάσιο Γρίβα και άλλους αγωνιστές του 21. Το 1818 μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία και όταν εξεράγη η Ελληνική Επανάσταση εγκατέλειψε πρώτος τον Αλή και έσπευσε προς την Αγωνιζόμενη Πατρίδα.
Στην Στερεά Ελλάδα συναντήθηκε με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και πολέμησαν μαζί στο Χάνι της Γραβιάς τον Ομέρ Βρυώνη τον οποίο και νίκησαν. Ο Ομέρ μετά την ήττα του κατευθύνθηκε προς τη Θήβα και την Χαλκίδα και ζήτησαν να αναλάβει εσπευσμένα ο Οδυσσέας Ανδρούτσος την αρχηγία των Ευβοέων επαναστατών. Ο Ανδρούτσος στην αρχή έστειλε τον ξάδερφό του Βερούση Μουτσάνα, και όταν αυτός απέτυχε πλήρως, έστειλε τον Αγγελή Γοβιό με την εγκωμιαστική επιστολή: "Σας στέλνω τον αδερφό μου τον Αγγελή, ο οποίος είναι ξεφτέρι στον πόλεμο και εις τα ζιναέτια δεν έχει ταίρι..."

Ο Αγγελής στην Εύβοια και ιδιαίτερα στην περιοχή των Ψαχνών έδωσε δύο από τις μεγαλύτερες μάχες της Ελληνικής Επανάστασης οι οποίες είναι η μάχη στα Βρυσάκια και η μάχη στα Δυο Βουνά. Όμως αυτή η μάχη, στα δυο βουνά, στάθηκε μοιραία για τον Αγγελή, για τον Κώτσο και για άλλους ακόμη δέκα επαναστάτες, οι οποίοι λαβώθηκαν και άφησαν την τελευταία τους πνοή σαν λεοντάρια. Όπως εύστοχα το παρουσιάζει και η λαϊκή μούσα:
Μην είδατε τα δυο πουλιά τους δυο καπεταναίους
π' αρχίσανε τον πόλεμο στους Τούρκους Χαλκιδαίους,
τον Κώτσο και τον Αγγελή, τα δύο λεοντάρια;
Εχθές προχθές τους είδαμε με λίγα παλικάρια.
Εις της Καστέλλας ρίχτηκαν τον κάμπο σαν θηρία,
Πολέμησαν και με πεζούς και με καβαλαρία.
Βαστούν στα δόντια το σπαθί, στο χέρι το ντουφέκι.
Τρεις περδικούλες κάθονται στα δυο βουνά στη ράχη,
η μια τηράει τον Έγριπο, η άλλη το Βρυσάκι,
η τρίτη η καλύτερη μοιρολογάει και λέει:
"μας λάβωσαν τον Αγγελή και ο Κώτσος κινδυνεύει".
Πολλή μαυρίλα έβγαινε πάνω από το άσπρο χώμα,
Λαβώσανε τον Αγγελή στο χέρι και στο στόμα.
Όσο να πάει στα Ψαχνά επέθανε στο ρέμα
κι ο Κώτσος άμα έφτασε εις του Πανού τη στέρνα.
Πριν κλείσουμε το αφιέρωμα αυτό για τον Αγγελή για τα 189 χρόνια από το θάνατό του θα πρέπει να σημειωθεί ότι ετάφη μαζί με τον Κώστο στην περιοχή "Βουλγαρίνα" και συγκεκριμένα στην θέση "Ελιά του Κανατά", αλλά λόγω της διαπλάτυ