ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

ΤΟΥ ΜΑΝΔΑΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ.

Θα αναπολήσουμε λίγο τις μνήμες του παρελθόντος και φυσικά όταν η Ελλάδα ήτανε σε θέση να ανταπεξέλθει στην ζήτηση σε αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα καθώς και στο ότι πολλές τότε βιομηχανίες όπως η Πίτσος, η ΕΛΚΟ, η Ιζόλα, ήταν πρωτοπόρες και καινοτόμες βιομηχανίες. Βέβαια τα μακαρόνια είναι Μίσκο και Αβέζ, καθώς και άλλα όπως η Ιταλική διαφήμιση ι μηλιόρι αυγκούρι από την Μισκο και χρόνια πολλά.Η δυσφήμηση των Ελληνικών προϊόντων και η αντικατάσταση τους με διάφορα μπορούμε να τα πούμε …. γενόσημα είδη, αμφιβόλου ποιότητας και προέλευσης έφερε σαν αποτέλεσμα το κλείσιμο πολλών βιομηχανιών μιας και δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό αφού το κόστος στις χώρες παραγωγής τους ήταν πολλή χαμηλό. Βέβαια και η προσπάθεια, μέσω αρρωστημένων συνδικαλιστικών κομματικών συμφερόντων να γίνουν υπάλληλοι χωρίς αντικείμενο για δουλειά, ήταν το άλλο πρόσημο που σημάδεψε την προηγούμενη εικοσαετία. Το επενδυτικό ενδιαφέρον συνεχώς επιδεινωνότανε και το made inCina συνεχώς αυξανότανε. Και φυσικά και με την παρότρυνση και των εγχώριων πολιτικών που δεν ξέρω που αποσκοπούσαν.
Και σε όλη αυτή την συγκυρία ήρθε και το είμαστε στην ΕΟΚ μάθε για την ΕΟΚ, όπως λέγανε την Ε.Ε τότε. Στην ΕΟΚ όμως μπήκαμε για να έχουμε συμμάχους και φυσικά να διεκδικήσουμε την ΑΟΖ, τα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο, επίλυση του Κυπριακού μέσα από την Ε.Ε, τα δικαιώματα μας και συγχρόνως να είμαστε μέλος μιας ισχυρής Ευρώπης, οικονομικά και πολιτιστικά. Αντ' αυτού τίποτα. Η ΑΟΖ δεν υποστηρίχτηκε και δεν διεκδικήθηκε ποτέ, τα 12 ναυτικά μίλια έγιναν γκρίζες ζώνες και μάλιστα ευχαριστούσαμε και τους Αμερικάνους για την προειδοποίηση, και από την πλευρά των εταίρων μας σιγή ιχθύος, ανοίξανε τα σύνορα και αντί για μετακίνηση εργατών, έγινε ελεύθερη είσοδος λαθρομεταναστών και φυσικά καμία επίπτωση στις χώρες που εκμεταλλεύονται αυτό το σύστημα, το Κυπριακό λιμνάζει σε βαλτωμένα νερά και καμιά αλληλεγγύη από τους μέχρι τώρα….. φίλους μας. Στο τέλος μπήκαμε και στο ευρώ ..ήρθε η αγρανάπαυση και οι ποσοστώσεις γάλατος και τέλος η παραγωγή και ότι είχε παραμείνει από αυτήν. Οι μόνες εταιρείες με κέρδος ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ, με την πρώτη να περνά σε Γερμανικά χέρια και η δεύτερη να ετοιμάζεται για διαμελισμό και ξεπούλημα. Και βέβαια ξέχασα και τον ΟΠΑΠ που θα μας πασάρουν ότι ιδιωτικοποιήθηκε με επιτυχία. Αλήθεια ποιος δεν θα αγόραζε έναν οργανισμό με 1 δις ευρώ κέρδη; Τα διάφορα κόλπα των διεθνών μαυραγοριτών και τοκογλύφων, με την ονομασία cds και την κλεψιά, με την μετονομασία σε αγορές έγιναν από μύθος, συνήθεια, και φυσικά η μίζα για τις διάφορες υποθέσεις υποχρέωση από τις διεθνείς εταιρίες που μετά υπερκοστολογούσαν και υπερτιμολογούσαν τα , αποκομίζοντας δισεκατομμύρια ευρώ, χρεώνοντας μάλιστα τον προϋπολογισμό των χωρών. Βέβαια όλα αυτά τα μαύρα χρήματα δεν ήταν μόνο Ελληνικό φαινόμενο μιας και οι εταιρείες του κλάδου όπως η Ζίμενς και άλλοι διώκονται σε πολλές χώρες για τα …τίμια συστήματα που χρησιμοποιούσαν. Και στο τέλος με την διαγρα