Γ. Βαρουφάκης: Έξοδος από την κρίση με μνημόνια, δεν υπάρχει

Αποκλειστική συνέντευξη του καθηγητή Οικονομικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κ. Γιάννη Βαρουφάκη, στη Hellenic Mail και στον Θάνο Σιαφάκα...

Υπάρχει λύση για αυτό τον τόπο και ποια θα μπορούσε να είναι αυτή; Με εκτίμηση ύφεσης στο 9,13% για το τρίτο τρίμηνο και με εκτίμηση ανεργίας στο 24% επισήμως και 30% ανεπισήμως στο τέλος του έτους, τί περιθώρια...... υπάρχουν;
Περιθώρια για έξοδο από την κρίση, μέσα στο πλαίσιο συμφωνιών με την τρόικα, δεν υπάρχουν. Είναι πολύ απλό. Αυτή τη στιγμή, εάν δεν υπάρξει μια θεαματική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει η Ε.Ε. και η ευρωζώνη συγκεκριμένα την κρίση των χωρών της περιφέρειας αλλά και συνολικότερα του ευρώ, όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά καμία από τις υπόλοιπες χώρες, ούτε η Ισπανία, ούτε η Ιταλία, ούτε η Ιρλανδία, ούτε η Πορτογαλία έχουν τη δυνατότητα ιδίοις δυνάμεις να ξεφύγουν από αυτή την κρίση.
Βλέπετε ευρωπαϊκή εμβάθυνση και ολοκλήρωση ή διάλυση της ευρωζώνης;
Θα ήθελα πολύ το πρώτο. Οι πράξεις των Ευρωπαίων ηγετών δεν με αφήνουν να είμαι αισιόδοξος. Γι’ αυτό το λόγο, αν ήταν να επιλέξω μεταξύ δύο προβλέψεων, δυστυχώς θα επέλεγα τη δεύτερη.

Αυτή τη στιγμή, είπατε, ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα σε ένα συνολικότερο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Εμείς, από την πλευρά μας, τί διεκδικούμε και με ποιον διαπραγματευόμαστε, αν πράγματι διαπραγματευόμαστε;
Η αντίληψή μου είναι ότι δεν διαπραγματευόμαστε απολύτως τίποτα. Έχουμε μια κυβέρνηση που απλώς ελπίζει ότι αυτά που θα μας δώσει η ευρωπαϊκή πλευρά θα είναι αρκετά για να πορευθούμε εντός της ευρωζώνης για τους επόμενους μήνες ή ακόμη και χρόνο.

Τί θα έπρεπε να διαπραγματευτούμε;
Θα έπρεπε να διαπραγματευτούμε τρία πράγματα κατ’ ελάχιστον, για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Αν γινόταν κάτι τέτοιο, σίγουρα αυτό θα ωφελούσε και την ύπαρξη της ευρωζώνης. Σε πρώτο επίπεδο, ό,τι ισχύει για τις ισπανικές και ιταλικές τράπεζες θα πρέπει να ισχύει και για τις ελληνικές. Δεν είναι δυνατόν το ελληνικό πτωχευμένο Δημόσιο να δανείζεται 50 δις εκ μέρους των τραπεζών, όταν την περασμένη εβδομάδα, η Ε.Ε. απεφάνθη σωστά, μετά από πολλές και μακρότατες διαπραγματεύσεις μεταξύ ουσιαστικά του κ. Μόντι και της κας Μέρκελ, ότι πρέπει να αποδεσμευθούν τα πτωχευμένα κράτη από τις πτωχευμένες τράπεζες. Αυτή ήταν η ουσία της απόφασης της προηγούμενης Συνόδου. Αυτό, όμως, απεφασίσθη μόνο για την Ιταλία και την Ισπανία. Θεωρώ ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει απαράβατο καθήκον να απαιτήσει το ίδιο και για την ελληνική πλευρά. Δεύτερον, σε μια οικονομία που συρρικνώνεται με το μεγαλύτερο βαθμό στην παγκόσμια οικονομική ιστορία μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, ίσως με την εξαίρεση της Λετονίας, δεν είναι δυνατό οι αποπληρωμές που αναγκαζόμαστε να κάνουμε στους δανειστές μας να παραμείνουν ίδιες με αυτές που θα ήταν σύμφωνα με το πρόγραμμα του μνημονίου 2, το οποίο προέβλεπε επιστροφή στην ανάκαμψη από το 2013. Με άλλα λόγια, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει άμεσα να βρει εναλλακτική