Σφύριξα κι… έληξες

Του Αλέξανδρου ΜερκούριουΕπειδή στη χώρα μας έχουμε μάθει να παίζουμε στα  όρια, ήμασταν βέβαιοι ότι έστω και οριακά θα πάρουμε την πέμπτη δόση του (πρώτου) δανείου. Δίνοντας έτσι μια ακόμη παράταση στο νεοελληνικό μας δράμα. Το κακό είναι, όμως, όταν αν δεν κερδίσεις στην παράταση ακολουθούν τα πέναλτι. Ο λόγος της βεβαιότητας για την είσπραξη της δόσης, εν μέρει σωστός, ήταν ότι οι ξένοι δεν μπορούν ακόμη να ρισκάρουν να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει επισήμως. Πιπιλήσαμε λοιπόν την καραμελίτσα που μας σέρβιραν: για να πάρουμε την δόση αυτή θα πρέπει να υπογράψουμε (συναινετικά, δηλαδή, όλοι συνυπεύθυνοι) το Μεσοπρόθεσμο (υποθηκεύοντας το μέλλον και τον πλούτο της χώρας για τα επόμενα 30 χρόνια). Βέβαια, είπαμε: δικό μας είναι το δημόσιο; Ας το πάρουν οι ξένοι να απαλλαγούμε κι από τις πληρωμές! Κι έτσι, όσοι από μας έχουν ακόμη δουλειά, ετοιμάστηκαν να..........προγραμματίσουν τα μπάνια τους. Από την ερχόμενη εβδομάδα, κιόλας, αφού με την 5η δόση νιώσαμε ότι καλυπτόμαστε μέχρι τον Σεπτέμβρη – Οκτώβρη… Το κακό είναι  ότι τα πράγματα δεν είναι και  τόσο απλά. Η μάλλον, δεν είναι  τόσο βέβαια. Χωρίς να είναι σαφές  αν η κίνηση γίνεται με σκοπιμότητα ή όχι, το ΔΝΤ επανέφερε ξαφνικά την απαίτησή του για μία σαφή δέσμευση των Ευρωπαίων ότι θα υπάρξει δεύτερο πακέτο δανειοδότησης για τη χώρα μας που θα καλύπτει τις υποχρεώσεις αποπληρωμών της Ελλάδας για τον επόμενο χρόνο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι για να πάρουμε  την δόση δεν αρκεί μόνο να ψηφίσουμε  το Μεσοπρόθεσμο. Περίεργο σφύριγμα, θα πείτε, εκεί που η παράταση πήγαινε  καλά. Η αλήθεια, είναι όμως ότι δεν είναι πληρωμένος  ο «λάισμαν», όπως έλεγαν παλιά οι αθλητικοί κάστερς. Το ΔΝΤ είχε καταγράψει την απαίτηση αυτή, αλλά το θέμα «μαζεύτηκε» με μία χαλαρότερη διατύπωση προ δύο εβδομάδων όταν η κρίση στην Αθήνα απείλησε να τινάξει στον αέρα τις αγορές. Έτσι, η 5η δόση, δένεται και με το νέο πακέτο βοήθειας προς τη χώρα, αλλά και με την υπόθεση της ανανέωσης των ελληνικών ομολόγων που λήγουν το επόμενο διάστημα, και κυρίως τα επόμενα χρόνια. Και τι σημαίνει αυτό, τώρα; Ότι το διεθνές περιβάλλον αντιλαμβάνεται ότι το ελληνικό πρόβλημα είναι μεγαλύτερο απ’ ότι το είχε καταγράψει. Και για να μην αφήσει ένα ενδεχόμενο ελληνικό χρεοστάσιο να διαχυθεί στην Ευρωζώνη και να συμπαρασύρει τη διεθνή οικονομική σταθερότητα, θα επιχειρήσει να δώσει μία συνολική λύση για να περιορίσει τις επιπτώσεις στην Ελλάδα. Κάτι σαν τη σαρκοφάγο στο πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνομπίλ δηλαδή. Το τι έγινε στο  Τσερνομπίλ, βέβαια το ξέρετε. Και η  ραδιενέργεια διέφυγε και εξαπλώθηκε, και οι άνθρωποι που έμεναν στην περιοχή έχασαν τη ζωή τους. Αυτό φοβούνται και για την περίπτωσή μας όσοι διαβάζουν τα «σημεία». Στις αγορές των ομολόγων και των ασφαλίστρων κινδύνου, η άνοδος των αποδόσεων είναι αλματώδης (σήμερα το ελληνικό CDS προεξοφλεί πλέον πιθανότητα χρεοκοπίας της τάξης του 80%). Η εικόνα αυτή υπάρχει, καθώς οι αγορές π