Ο Γιάννης Βαρουφάκης απαντά στον Στέφανο Μάνο

«Να εξαλειφθούν όλες οι περιπτώσεις όπου το κράτος έχει κατοχυρώσει τη δυνατότητα άκοπου πλουτισμού μιας κοινωνικής ομάδας σε βάρος άλλης». Με αυτά τα λιτά και εμπνευστικά λόγια περιγράφει ο κ. Μάνος το μανιφέστο του. Αυτά τα λόγια είναι που, προς τιμήν του, τον κατατάσσουν στους ριζοσπάστες της πολιτικής σκηνής, δηλαδή σε έναν μακρύ κατάλογο ανθρώπων που τα έβαλαν με ........τα (ανορθολογικά και εκμεταλλευτικά) κεκτημένα.
Βέβαια, ο κατάλογος αυτός είναι ιδιαίτερα ετερογενής καθώς περιλαμβάνει από ένθερμους θιασώτες της κοινωνίας των «ελεύθερων» αγορών, όπως ο David Ricardo (i), ή ο Friedrich von Hayek (στον οποίο αναφέρθηκα εκτενώς στο προηγούμενο άρθρο μου), μέχρι τον αναρχικό Mikhail Bakunin (ii), τον φιλελεύθερο John Maynard Keynes (iii) και, βέβαια, τον Karl Marx (iv). Εν ολίγοις, ποια «κοινωνική ομάδα» επιλέγει να βάλει ο κάθε ριζοσπάστης στο στόχαστρό του (ως εκείνη που πλουτίζει «άκοπα» εις βάρος της κοινωνίας) προσδιορίζει το πολιτικό του στίγμα. Θα βάλουμε λοιπόν στο στόχαστρο μας τους ταξιτζήδες; Τις μεγάλες επιχειρήσεις που ολιγοπωλούν την αγορά γαλακτοκομικών; Τους αγρότες που κάθονται στα καφενεία, μαζεύοντας τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, την ώρα που ιδρώνουν στα χωράφια τους οι μετανάστες; Τους τραπεζίτες που απαιτούν να παραμείνουν, ελέω ποταμών δημόσιων κονδυλίων, στο τιμόνι τραπεζών οι οποίες πτώχευσαν υπό την δική τους διαχείριση; Διαλέγοντας ποιους θα περιλάβουμε και ποιους θα αφήσουμε έξω από τον κατάλογο των υπό στόχευση προνομίων, επιλέγουμε το στίγμα μας. [Μιας και με ρωτά ο κ. Μάνος ποια από αυτά τα προνόμια θα στοχοποιούσα, του απαντώ: Όλα! Αλλά αναλογικά με το κακό που κάνουν στην κοινωνία και λαμβάνοντας υπ’ όψη τα νέα προνόμια που μπορεί να δημιουργήσει η κατάργηση των προηγούμενων.(v) ]Αν λοιπόν αναφέρθηκα στον Hayek, στο άρθρο μου στο οποίο απάντησε ο κ. Μάνος, το έκανα επειδή (α) ο μεγάλος αυστριακός πήρε το ρίσκο να απαντήσει στο παραπάνω ερώτημα λέγοντας ότι πρέπει ΟΛΕΣ οι παραπάνω πρακτικές να μπουν στο στόχαστρο του κάθε φιλελεύθερου, και (β) επειδή από αυτόν (και άλλους σαν κι αυτόν) εμπνέονται, διεθνώς, πολιτικοί όπως ο κ. Μάνος. Όπως επιβεβαίωσε κι ο ίδιος ο κ. Μάνος, πράγματι θα τον ενδιέφερε «τι θα έκανε ο Hayek αν ήταν στη θέση του κ. Παπαδήμου». Η απάντηση κ. Μάνο είναι απλή: Θα διατράνωνε, όπου στεκόταν κι όπου βρισκόταν, ότι το ελληνικό δημόσιο πτώχευσε και δεν θα πάρει άλλα δάνεια από φορολογούμενους. Τελεία και παύλα. Κατόπιν, θα έπαιρνε ένα αεροπλάνο και θα τριγυρνούσε την Ευρώπη προσπαθώντας να πείσει ότι είναι παράλογο ο γερμανός και ο ολλανδός φορολογούμενος να εγγυώνται νέα δάνεια στο πτωχευμένο ελληνικό κράτος. Αντί για νέα δάνεια, θα ζητούσε από την ΕΚΤ και την ΕΕ να κρατήσουν ζωντανές τις ελληνικές τράπεζες αφού όμως αυτές εκκαθαριστούν από τους έως τώρα ιδιοκτήτες και διευθυντές τους. Κατόπιν, εφόσον ο Hayek ήταν συνεπής με τις δικές του τοποθετήσεις, θα έθετε στο στόχαστρό του, εντός της επικράτειας, ΟΛΑ τα κακώς αποκτηθέντα κεκτημένα του καταλόγου της προηγούμενης παραγράφου – όχι με