Νέα Μεταπολίτευση και Νέα ηγεσία

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου
Όπως εξήγησα στο προηγούμενο διαδικτυακό μου σημείωμα η χώρα διέρχεται ένα μεταβατικό στάδιο προς μια Νέα Μεταπολίτευση, η οποία δομείται υπό δραματικούς για το κοινωνικό και εθνικό συμφέρον όρους. Η Νέα Μεταπολίτευση αποτελεί προϊόν προσβολής της λαϊκής κυριαρχίας από τους επίσημους φορείς των δανειστών της χώρας και δομείται υπό καθεστώς Υπερεθνικού (μεταμοντέρνου) Οικονομικού Ελέγχου που κτίζεται βήμα-βήμα. Οι ηγεσίες των κομμάτων που..... «συγκυβερνούν» παραδίδουν την ηγεμονία της Ελλάδας σε έναν αμφιλεγόμενο - παράνομο με όρους ευρωπαϊκού δικαίου και αντίθετο στην συνταγματική τάξη της χώρας - υπερεθνικό μηχανισμό, που χαρακτηρίζεται επίσης από ασαφή και άκρως προβληματική πολιτική δομή.
Ο Μεγάλος Συνασπισμός κεντροδεξιάς-κεντροαριστεράς για να περισώσει την διαπλοκή ως μηχανισμό αναπαραγωγής της συγκεκριμένης μορφής αστικής ηγεμονίας στην Ελλάδα, μετά την πτώχευση, παραδίδει τα κλειδιά της χώρας και συνολικά την διακυβέρνησή της σε μια επιτροπή ιδιόμορφου πολιτικού και νομικού στάτους, που ξεκίνησε με την μορφή της τρόικας, ενώ οδεύει υπόγεια και ερήμην του Κοινοβουλίου στον σχηματισμό ενός μόνιμου καθεστώτος υπερεθνικής επιτροπείας, η οποία θα αναλάβει να διαχειριστεί την μεταρρύθμιση των δημοσιονομικών και της αγοράς, έτσι ώστε να διασφαλιστούν θεωρητικά (τυπικά) οι επίσημοι ευρωπαίοι δανειστές της χώρας και το ΔΝΤ και να μην υπάρξει επέκταση της ελληνικής κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, όπως και ανεπανόρθωτη προσβολή του διεθνούς τραπεζικού συστήματος. Όλα αυτά νομίζω ότι έχουν προσεγγιστεί από εμάς ικανοποιητικά, δείχνοντας πώς αυτό το νέο καθεστώς υποτελούς πολιτείας που αφορά στην Ελλάδα προλεταριοποιεί ευρύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και εξασθενεί το Ευρω-προτεκτοράτο πλέον Ελλάς σε κρίσιμο για την ύπαρξή του βαθμό. Μάλιστα τολμήσαμε να δείξουμε εμφατικά πώς αυτή η διαδικασία που ακολουθείται ως προς τον ορισμό και την διαχείριση της χρεοκοπίας της Ελλάδας οδηγεί σε συγκλονιστική προσβολή του ευρωπαϊσμού ως κοινωνική θεωρία και πρακτική, ενώ υπονομεύει κάθε προσπάθεια η ΕΕ να μετεξελιχθεί σε δημοκρατική Ένωση. Οι προτάσεις που κάναμε ιδιαίτερα τα τρία τελευταία χρόνια, στην ουσία αγνοήθηκαν, αν και σήμερα δεν είναι λίγοι από όλο σχεδόν το πολιτικό φάσμα που επανέρχονται σε αυτές με την μορφή της «στερνής γνώσης». Συγχωρείστε με, αλλά δεν τους πιστεύω, όχι επειδή είμαι δύσπιστος και «καχύποπτος», αλλά επειδή προσεγγίζω και τις πολιτικές στάσεις και συμπεριφορές δομικά. Είναι η δομή του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα τέτοια, που ακόμη και τον χρόνο να μπορούσαμε να αντιστρέψουμε τα ίδια «λάθη» θα έκανε η πολιτική ηγεσία. Με την έννοια αυτή το καθεστώς της διαπλοκής δεν έκανε λάθη. Έπραξε αυτό που φυσιολογικά θα μπορούσε να πράξει για να αυτοσυντηρηθεί και αναπαραχθεί απαλλαγμένο από βάρη, υιοθετώντας ωστόσο μια εξτρεμιστική και άκρως αντιφατική στρατηγική εις βάρος του λαού και του εθνικού συμφέροντος με αντικειμενικούς όρους - μετρήσιμους μάλιστα με οικονομικούς δείκτες. Ε