Με τον φόβο της κατάρρευσης

Του Σταύρου ΧριστακόπουλουΗ εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας ακολουθείται από ένταση των σεναρίων περί πτώχευσης και εξόδου της χώρας από το ευρώ – ακόμη και η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου, σαν άλλος... Μπερτολούτσι, μιλάει για τον Γιώργο Παπανδρέου ως τον... τελευταίο πρωθυπουργό του ευρώ. Ο Βενιζέλος προσπαθεί να βάλει τέλος στη φημολογία και να καθησυχάσει, αλλά δεν είναι στο χέρι του. Και πώς να είναι; Τι περνάει από το χέρι του για να περάσει κι αυτό; Το πουλάκι έχει πετάξει...Το περιβάλλον στο οποίο κινείται η οικονομία στο εσωτερικό πεδίο είναι πλέον δραματικό. Όμως αυτό μπορεί να το διαπιστώσει οποιοσδήποτε παρακολουθεί στοιχειωδώς την ειδησεογραφία. Όπως επίσης μπορεί να δει το γκρέμισμα του Χρηματιστηρίου, αλλά και την εκτόξευση των σπρεντ, των ασφαλίστρων έναντι κινδύνου χρεοκοπίας (CDS) και των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων σε ύψη απίστευτα, με «επιδόσεις» εκ των οποίων κάποιες ίσως μείνουν ανεπανάληπτες.Η εικόνα πλήρους χρεοκοπίας εμφανίζεται ανάγλυφη στα μάτια κάθε πολίτη που τηρείται στοιχειωδώς ενήμερος. Όπως όμως λέει κι ο Βενιζέλος, η διαπραγμάτευση με την τρόικα είναι πλέον... πολιτική. Πώς να μην είναι; Όλα τα οικονομικά μαντζούνια που δοκιμάστηκαν από την κυβέρνηση και τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο αποδείχθηκαν θανατηφόρα, άρα δεν μπορούμε να μιλάμε με όρους οικονομίας. Αυτή είναι νεκρή και το πτώμα της ήδη βρόμισε.Όπως επεσήμανε ένας πάντα ψύχραιμος και έγκυρος αναλυτής χαμηλών τόνων, ο Σταύρος Λυγερός, στον «Σκάι» την Παρασκευή, η σωρευτική ύφεση της ελληνικής οικονομίας αντιστοιχεί σε αριθμούς που εμφανίζονται σε κοινωνίες ύστερα από... εμφύλιο πόλεμο! Αυτό ακριβώς λοιπόν έχουμε καταφέρει μόλις τον πρώτο ενάμιση χρόνο υπό τον τριμερή Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο. Κι όμως, με βάση τους ισχυρισμούς των σφουγγοκωλάριων της τρόικας, φταίει το ότι... δεν εφαρμόζουμε το «Μνημόνιο» στο σύνολό του! Πού να το... εφαρμόζαμε κιόλας.Έτσι, λοιπόν, η κυβέρνηση – χωρίς κανένα περιθώριο «επιτυχίας» στους ονομαστικούς στόχους της δανειακής σύμβασης με την τρόικα – αρκείται πλέον στον ρόλο που εξ αρχής της ανατέθηκε και με προθυμία ανέλαβε: αυτόν του ντίλερ της εθνικής – δημόσιας και ιδιωτικής! – περιουσίας, αλλά και των ίδιων των Ελλήνων.Με την εκποίηση μπιρ παρά όσων ασημικών του Δημοσίου έχουν απομείνει, με την κοινωνική ισοπέδωση, με την παράδοση σε ιδιώτες όλων των τομέων του πάλαι ποτέ κράτους πρόνοιας, με τους Έλληνες κινεζοποιημένα έρμαια των επενδυτών και των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών.Μια διαδικασία στην οποία – στα βασικά της σημεία – δεν βρίσκει αντιπολίτευση από τη Ν.Δ., η οποία συνήθως καταγράφει υποσημειώσεις στο φορολογικό σύστημα και στην... «ανάπτυξη». Προϊδεάζοντας για το ότι αλλαγή επί της ουσίας δεν πρόκειται να δούμε ούτε αν ο εκ Μεσσηνίας Αντώνιος μας προκύψει «αυτοδύναμος».http://topontiki.gr/article/21495