Μάθε τα Πάντα για την Ευρωπαϊκή Κομμωτική...

Γράφει ο Τυχαίος
Δεν ξέρω τι θα πει ο Γιώργος σε λίγο στο διάγγελμά του. Θεωρώ όμως ότι τα πράγματα σχετικά με το ελληνικό ζήτημα τοποθετούνται πλέον προς πιο δυσμενή σενάρια. Γιατί; Μα διότι μέσα σε ένα όμορφα κατασκευασμένο πολιτικό μάρκετινγκ, που απευθύνεται δυστυχώς προς μια απαίδευτη κοινωνία, κρύβονται εξαιρετικά κρίσιμες για την οικονομία και την κοινωνία συνέπειες. Ας δούμε κάποιες από αυτές. "Ελάφρυνση χρέους", με παραλλαγές την "άρση του βάρους από τις πλάτες του λαού", "κλείσιμο λογαριασμών με ............το παρελθόν" κλπ. Πιασάρικη έκφραση με πολλή σοσιαλιστική πομφόλυγα μέσα της. Η απρόσκοπτη εξυπηρέτηση του χρέους μαζί με επαρκή πιστοληπτική ικανότητα που αντικατοπτρίζει τη μελλοντική δυνατότητα εξυπηρέτησης του χρέους, αποτελούν απαράβατες προϋποθέσεις για την πρόσβαση στις αγορές. Με τη σειρά της η πρόσβαση στις αγορές εξασφαλίζει κεφάλαια και ρευστότητα για τις καθημερινές λειτουργίες κράτους και επιχειρήσεων. Από πληρωμή μισθών και συντάξεων μέχρι την αγορά πρώτων υλών, καυσίμων αλλά και όλων των εισαγόμενων προϊόντων. "Ελάφρυνση του χρέους" στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει είναι η αναγνώριση από το δανειστή και τους πιστωτές ότι δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί το σύνολο του χρέους, με κυρίαρχη συνέπεια την αδυναμία πρόσβασης στις αγορές.

"Διασφάλιση ρευστότητας" τραπεζών. Γενική έκφραση. Πόση ρευστότητα; Με αδυναμία να δανειστούν οι τράπεζες από τις αγορές, αναγκαστικά στηρίζονται στα "ψίχουλα" της ΕΚΤ ώστε να μην καταρρεύσουν. Βεβαίως, οι καθημερινές τραπεζικές εργασίες "λιανικής" διασφαλίζονται. Ομοίως και καταθέσεις κλπ. Όμως, χωρίς δάνεια προς τις επιχειρήσεις, προς το κράτος και τους οργανισμούς του- γιατί εκεί απαιτείται η "βαριά" ρευστότητα - δεν υπάρχει υποψία ανάπτυξης, επενδύσεων και πολύ απλά οδηγούμαστε σε περισσότερη ύφεση, ανεργία και πληθωρισμό! Γιατί πληθωρισμό; Μα γιατί καταθέσεις από τις τράπεζες θα διοχετεύεται από τους καταθέτες στην αυξημένη φορολογία και στην κατανάλωση, αφού δεν επαρκούν οι αμοιβές. Πολύ γρήγορα η διαθέσιμη ρευστότητα θα αποδειχθεί ελάχιστη.

"τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι στόχος" ή "πλέον η οικονομία θα είναι υγιής" κλπ Επειδή ακριβώς επισημοποιήθηκε δια του "κουρέματος" η αδυναμία εξυπηρέτησης του συνολικού χρέους κατέστη υποχρεωτική - όχι κατ' επιλογήν δική μας - ο άμεσος ισοσκελισμός του προϋπολογισμού. Απλά, αφού δεν μπορούμε να δανειστούμε πλέον, όσα έσοδα τόσα έξοδα και λίγο παραπάνω τα έσοδα γιατί πρέπει να πληρώνουμε και τους τόκους. Αυτό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, γιατί αν - λέμε αν! - του χρόνου τα έσοδα είναι λιγότερα από όσα έχουν προβλεφθεί, αναγκαστικά τα έξοδα (μισθοί, συντάξεις, δαπάνες κλπ) θα πρέπει να προσαρμοσθούν αναλόγως. Και άμεσα. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος. Άρα, δεν είναι ακριβώς "στόχος". Είναι αναγκαιότητα...
"πήραμε ανάσα", "η συμφωνία είναι ευκαιρία" Με τη συμφωνία, απλώς αναγνωρίζεται η αδυναμία της Ελλάδας να εξυπηρετήσει το χρέος. Δεν αποτέλεσε επιλογή αλλά μονόδρομο, με δ