Η Επιστροφή του Ασώτου

Ένα μικρό διήγημα, με πρωταγωνιστές τον Δράχμιο και την Ευρωπία, ως εισαγωγή στη νομισματική περιπέτεια της Ελλάδας την τελευταία δεκαετία και το σημερινό αδιέξοδο...Του Βασίλη Γκίζη*Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε κάπου μια μι­κρή πολιτεία. Οι κάτοικοί της δεν ήταν πλού­σιοι, όλοι όμως είχαν τα απαραίτη­τα προς το ζην και κάτι παραπάνω: είχαν το σπίτι τους, το καθημερινό γεύμα τους, το κτήμα τους, τις απα­ραίτητες ηλεκτρικές συσκευές, το αυτοκίνητό τους. Επιπλέον, απολάμβαναν τον καφέ ή το γεύμα τους στη γειτονιά με προσφιλή τους πρόσω­πα και βέβαια είχαν ελεύθερο χρό­νο για δευτερεύουσες ασχολίες – τα χόμπι τους.Τέλος, είχαν τη δυνατότητα κάθε χρόνο να απολαύσουν ολιγοήμερες διακοπές στον τόπο τους. Με άλλα λόγια, είχαν μια «Αξιοπρεπή Ζωή» με δυνατότητα δημιουργίας και προ­κοπής. Τα εμπορικά μαγαζιά λει­τουργούσαν, οι βιομηχανίες παρή­γαν προϊόντα, η γη καλλιεργούνταν, ενώ τον τόπο τους επισκέπτονταν κάτοικοι άλλων πολιτειών επειδή ήταν όμορφος και φθηνός.Υπεύθυνος και ρυθμιστής της πο­λιτείας ήταν ένας περίεργος τύπος, ο οποίος είχε τον ρόλο του «γενικού κουμανταδόρου». Είχε πολλά στρα­βά κι ανάποδα: ήταν άστατος, ευ­μετάβλητος και μπαγαπόντης. Αλλά είχε και πολλά καλά: ήταν πανταχού παρών και φρόντιζε να μη λείπει τί­ποτα από τα απαραίτητα για την πο­λιτεία. Φρόντιζε για τη στέγη, το φα­γητό, τη μετακίνηση, τη διασκέδαση και όλα τα άλλα αγαθά.Δυστυχώς γι’ αυτόν, όμως, δεν μπόρεσε ποτέ να δώσει πλούτο στους κατοίκους της πολιτείας κι εκείνοι άρχισαν να δυσανασχετούν κι εν τέλει να ζητούν την αντικατάστασή του. Παρέλειψα, όμως, να σας πω το όνομά του: λεγόταν Δράχμιος.Την περίοδο εκείνη έτυχε οι κάτοι­κοι να ακούσουν για μία νέα γυναί­κα, που επισκεπτόταν μια γειτονική πολιτεία, και την κάλεσαν να έρθει στον τόπο τους. Η γυναίκα αυτή φι­λοδοξούσε να αναλάβει τον ρόλο του γενικού κουμανταδόρου, έτσι λοιπόν βάλθηκε να τους δίνει υπο­σχέσεις ότι θα τους έλυνε τα χρόνια προβλήματά τους (υπαρκτά και ανύ­παρκτα – δεν έχει σημασία): θα τους έκανε αυτάρκεις, περισσότερο σε­βαστούς και κυρίως πλούσιους, εάν στη θέση του Δράχμιου τοποθετού­σαν εκείνη.Χωρίς πολλή σκέψη, οι κάτοικοι τοποθέτησαν ως γενικό ρυθμιστή της ζωής τους την ξένη αυτή κυρία και ο Δράχμιος εγκατέλειψε την πο­λιτεία. Η αλήθεια είναι ότι εκείνη ήταν όμορφη, σοβαρή, δυνατή και πολύ σταθερή.Με επιδεξιότητα (ή με δόλο;) τον πρώτο καιρό κατάφερε να προμη­θεύσει τους πολίτες με πληθώρα αγαθών: πολυτελή αυτοκίνητα, με­γάλα σπίτια, πλήθος ηλεκτρονικών συσκευών, ρούχα φανταχτερά και ταξίδια σε μακρινές πολιτείες. Ο κόσμος είχε ξετρελαθεί, και από τη συλλογική του μνήμη σταδιακά άρχι­σε να ξεθωριάζει το παρελθόν, μαζί και ο Δράχμιος.Και χάρη τούς έκανε...Τα χρόνια περνούσαν, όταν ξαφ­νικά κάτι άρχισε να αλλάζει. Η ζωή των κατοίκων έγινε πια ακριβή: με­τακίνηση, φαγητό, διακοπές, δια­σκέδαση, όλα ακρίβυναν. Κάποι­οι είπαν ότι έφταιγαν οι ελεύθεροι επαγγελματίες γιατί ήταν ασύδοτοι και κερδοσκοπούσαν. Το εμπόριο δεν πήγαινε καλά, οι βιοτεχνίες άρχισαν να κλεί