Ευαγόρας Παλληκαρίδης

Του Θανάση Νικολαΐδη
«Θα πάρω μιαν ανηφοριάΘα πάρω μονοπάτιαΝα βρω τα σκαλοπάτιαΠου παν στη Λευτεριά» Ε.Π.ΕΙΧΑΝ «καθαρίσει» με τηνΕλλάδα οι Άγγλοι. Δεκεμβριανά και Βάρκιζα, Εμφύλιος και… «τώρα ο κομουνισμός θαφάει χώμα στη Μακρόνησο». Το ίδιο κόλπο και στην Κύπρο, αλλά δεν έπιασε. Δενκατάφεραν να βγάλουν στο βουνό «αντιφρονούντες» μαζικά ώστε να μην.....
αναπνέειρουθούνι αριστερού, όπως στην Ελλάδα των τσαρουχάδων, προγραμμένων «με τοδισάκι τους στον ώμο».ΔΙΚΙΑ τους η Κύπρος, δικόςτους και ο Γρίβας-Διγενής. Παλιός Χίτης και κομουνιστοφάγος (πήρε μέρος καιστον ελληνικό εμφύλιο), σε πόστο που’ χε να κάνει με αγωνιστές και ΕΟΚΑ. Για ναελέγχει τον απελευθερωτικό αγώνα κατά των…Άγγλων(!), που τον έλεγχαν (διάβαζεκατηύθυναν) οι ίδιοι κατά ιδεολογία, μέσα και αρχηγό.ΚΑΙ οργανώθηκαν παλικάρια μεφρόνημα και καρδιά, κάτω απ’ τη μύτη των κατακτητών του νησιού. Για ένοπλοαγώνα απέναντι σε «αγώνες» πολιτικών, εξαρτημένων απ’ τους μεγάλους της«θαλασσοκράτειρας». Πατριώτες που «έπρεπε» να εξοντωθούν. Κύπριοι αγωνιστές πουδεν το’ ξεραν πως είναι ήρωες. Οι κρύπτες, οι σπηλιές, τα μπλόκα, ταπεράσματα…Κι ύστερα; Ξετρύπωμα με εφ όπλου λόγχη και με χειροβομβίδες πάνοπλωνάγγλων κομάντος.ΟΙ πατριώτες της ΕΟΚΑ έκαναντο χρέος τους, έδωσαν τον αγώνα τους, πρόσφεραν τη ζωή τους, έγραψαν τηνιστορία τους. Αγώνας απελευθερωτικός, ηρωισμοί, κατάδοση, κρεμάλες κι ύστερα(τώρα) «φυλακισμένα μνήματα». Εκεί τα κακοποιημένα τους κορμιά, αλλά η ψυχήτους περιδιαβαίνει την «ποδοπατημένη» Κύπρο, στέλνοντας μήνυμα πως τουανδρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δεν μετριέται. ΑΠ’ τον Καραολή στονΑυξεντίου κι απ’ τον Δημητρίου ως τον Παλληκαρίδη. Και ήταν αμούστακο παιδί οΕυαγόρας, όταν κατέβαζε την αγγλική σημαία απ’ το κοντάρι της δίνοντας τοσύνθημα για αγώνα. ΤΕΤΟΙΕΣ μέρες (13 Μαρτίου 1957)έκλεινε τη σύντομη ζωή του ο 18/χρονος Ευαγόρας, για ν’ ανοίξει τη δικιά τουσελίδα στην ιστορία του πολύπαθου νησιού.