Εμείς και η Γαλλογερμανική διένεξη…

Γράφει ο Δημήτρης ΤρικεριώτηςΟ οικονομικός πόλεμος που εντείνεται επί δύο χρόνια στη χώρα μας μετράει ήδη πάνω από 500,000 νέα θύματα στην ανεργία και πάνω από 2,000 νέα θύματα σε αυτόχειρες. Ενόψει των εκλογών αυτός ο πόλεμος επενδύεται ψυχολογικά με διασπορά φόβου, ώστε οι Έλληνες ψηφοφόροι να υποστηρίξουν και να αποδεχθούν στις 17 Ιουνίου την πολιτική της λιτότητας, άνευ όρων ή με επουσιώδεις αλλαγές στα ήδη και ερήμην τους.........
συμφωνημένα. Στόχος του Γερμανικού σχεδίου, όπως γράφει το Spiegel, είναι η μετατροπή της Μεσογειακής περιφέρειας σε μια περιοχή που «θα μοιάζει με Γερμανία αλλά θα έχει καλύτερο καιρό». Η Γαλλογερμανική διένεξη για την οικονομική πολιτική και το μέλλον της Ευρώπης αντανακλάται στην προεκλογική πίεση και διαμορφώνει τα αντίστοιχα πολιτικά στρατόπεδα στο εσωτερικό της χώρας…
Στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στις 28 και 29 Ιουνίου, αναμένεται να ληφθούν οι αποφάσεις για τη στήριξη της ανάπτυξης, την αύξηση των επενδύσεων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Ωστόσο διαφέρουν οι τρόποι που προτείνονται για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι. Οι Γερμανοί επιμένουν ότι μόνο από την αυστηρή λιτότητα και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις μπορούν να προκύψουν οι πόροι για την ανάπτυξη ενώ οι Γάλλοι προωθούν λύσεις όπως τα ευρωομόλογα και ο απ’αυθείας δανεισμός των κρατών από την ΕΚΤ. Τα ευρωομόλογα εκτός από σημαντικό εργαλείο για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης θα ήταν και ένα βήμα για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης λόγω του συλλογικού επωμισμού του χρέους από όλους τους εταίρους.
Αλλά για τον Ράινερ Μπρούντερλε, πρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών που συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό της Καγκελαρίου Μέρκελ, το «συλλογικό» πρέπει πρώτα από όλα να εξυπηρετεί τα συμφέροντα τις Γερμανίας. Αλλιώς απορρίπτεται. Για τον Μπρούντερλε τα ευρωομόλογα συνιστούν «…σοσιαλισμό των επιτοκίων, τον οποίο η Γερμανία και άλλες επιτυχημένες χώρες θα πρέπει να πληρώσουν ακριβά». Επιπλέον, η Γερμανία απορρίπτει τις Γαλλικές προτάσεις στο όνομα της επιφύλαξης ότι αν εφαρμοστούν και οδηγήσουν στην ελάττωση του κόστους δανεισμού στις υπερχρεωμένες χώρες της περιφέρειας, τότε οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και οι αναγκαίες δημοσιονομικές προσαρμογές για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας, που έχουν αναληφθεί σαν προϋποθέσεις για την οικονομική βοήθεια, δεν θα προχωρήσουν.
Στην πραγματικότητα όμως, η κατάσταση που ισχύει, έστω και στις συνθήκες αποτυχίας των μέτρων λιτότητας, ευνοεί την Γερμανία να δανείζεται και να δανείζει με προνομιακά επιτόκια σε σχέση με τους εταίρους της, να ενισχύει τις εξαγωγές της και έτσι να ανατροφοδοτεί τον ηγεμονικό της ρόλο στην Ευρώπη και να προχωράει τα γεωπολιτικά της σχέδια στη Μεσόγειο και ιδιαίτερα στο ενεργειακό ζήτημα. Όσο και αν οι Γερμανοί καταλογίζουν προεκλογικές σκοπιμότητες στον Ολάντ – ενόψει των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία –, ο Γάλλος Πρόεδρος δείχνει να οραματίζεται μια Ευρωπαϊκή Γερμανία, ό