Δυο ντόμινο, δυο πολιτισμοί …

Γράφει ο Δημήτρης Τρικεριώτης 
Τους τελευταίους μήνες η έννοια «ντόμινο»κυριαρχεί στην καθημερινότητα και τις προοπτικές. Από τη μια, ο φόβοςγια την κορύφωση του ντόμινο της οικονομικής υπερχρέωσης των δυτικώνκρατών. Από την άλλη, ο φόβος για την κορύφωση του ντόμινο τηςεξέγερσης των καταπιεσμένων αραβικών λαών.
Στην περίπτωση του «δυτικού ντόμινο», ταπράγματα είναι πλέον σαφή για τον μηχανισμό γένεσης και την προοπτική.Είναι πλέον αποδεκτό ότι η δυτική κοινωνία «κάνει ταμείο» για τατελευταία, τουλάχιστον, τριάντα χρόνια και πληρώνει: α) για τιςνοοτροπίες της υπερκατανάλωσης που κερδοσκοπικά καλλιεργήθηκαν, β) γιατην υπονόμευση της πολιτιστικής συνείδησης και του........ φυσικούπεριβάλλοντος που συνόδευαν και συνάμα προϋπόθεταναυτές οι νοοτροπίες, γ) για τις παραλείψεις της εξουσίας, δόλιες στηνπλειοψηφία τους και δ) για την απολιτική συναινετικότητα των πολιτώνστο βωμό μιας καλύτερης ζωής.
Συνολικά, πληρώνει για ένα νοσηρό καιαναπόφευκτα ληξιπρόθεσμο πρότυπο ζωής που κά